دماوند: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''کوه دماوند''' بلندترین آتشفشان آسیا، کوهی در شمال ایران است که در استان مازندران در هم‌جواری استان و شهر تهران قرار دارد. قله دماوند سومین آتشفشان مرتفع در نیمکره شرقی (پس از کوه کلیمانجارو و کوه البروس) است.دماوند در بخش مرکزی رشته کوه...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '.د' به '. د') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کوه دماوند''' بلندترین آتشفشان آسیا، کوهی در شمال ایران است که در استان مازندران در هم‌جواری استان و شهر [[تهران]] قرار دارد. قله دماوند سومین آتشفشان مرتفع در نیمکره شرقی (پس از [[کوه کلیمانجارو]] و [[کوه البروس]]) است.دماوند در بخش مرکزی رشته کوه البرز در جنوب [[دریای خزر|دریای مازندران]] جای دارد. این کوه از دیدگاه تقسیمات کشوری، در [[بخش لاریجان]] در [[شهرستان آمل]] در [[استان مازندران]] قرار دارد. | '''کوه دماوند''' بلندترین آتشفشان آسیا، کوهی در شمال ایران است که در استان مازندران در هم‌جواری استان و شهر [[تهران]] قرار دارد. قله دماوند سومین آتشفشان مرتفع در نیمکره شرقی (پس از [[کوه کلیمانجارو]] و [[کوه البروس]]) است. دماوند در بخش مرکزی رشته کوه البرز در جنوب [[دریای خزر|دریای مازندران]] جای دارد. این کوه از دیدگاه تقسیمات کشوری، در [[بخش لاریجان]] در [[شهرستان آمل]] در [[استان مازندران]] قرار دارد. | ||
[[پرونده:کوه و قله دماوند.jpg|جایگزین=کوه و قله دماوند|بندانگشتی|'''کوه و قله دماوند''']] | [[پرونده:کوه و قله دماوند.jpg|جایگزین=کوه و قله دماوند|بندانگشتی|'''کوه و قله دماوند''']] | ||
این کوه به هنگام صاف و آفتابی شدن هوا، از شهرهای تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه‌های جنوبی دریای خزر قابل رؤیت است. و در صورتی که هوا کاملاً پاک، صاف و بدون غبار باشد امکان مشاهده قله دماوند از بخش‌هایی از کشور [[ترکمنستان]] در نزدیکی [[دریای خزر]]، سواحل [[چمخاله]] و [[کیاشهر]] در [[استان گیلان]]، ارتفاعات [[نطنز]] در [[استان اصفهان]] و بخش‌هایی از جنوب [[ابهر]] در [[استان زنجان]] نیز وجود دارد کوه دماوند در تاریخ سیزدهم تیر ماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در [[فهرست آثار ملّی ایران]] ثبت شد. این کوه همچنین از سال ۱۳۸۱ به عنوان «اثر طبیعی ملّی» در شمار مناطق چهارگانهٔ ارزشمند از نظر حفاظت محیط زیست قرار گرفته‌است. | این کوه به هنگام صاف و آفتابی شدن هوا، از شهرهای تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه‌های جنوبی دریای خزر قابل رؤیت است. و در صورتی که هوا کاملاً پاک، صاف و بدون غبار باشد امکان مشاهده قله دماوند از بخش‌هایی از کشور [[ترکمنستان]] در نزدیکی [[دریای خزر]]، سواحل [[چمخاله]] و [[کیاشهر]] در [[استان گیلان]]، ارتفاعات [[نطنز]] در [[استان اصفهان]] و بخش‌هایی از جنوب [[ابهر]] در [[استان زنجان]] نیز وجود دارد کوه دماوند در تاریخ سیزدهم تیر ماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در [[فهرست آثار ملّی ایران]] ثبت شد. این کوه همچنین از سال ۱۳۸۱ به عنوان «اثر طبیعی ملّی» در شمار مناطق چهارگانهٔ ارزشمند از نظر حفاظت محیط زیست قرار گرفته‌است. | ||
== '''فرازا و بلندی''' == | |||
به نقل از درگاه ملّی آمار ایران، فرازایِ کوه دماوند از سطح آب‌های آزاد ۵٬۶۱۰ متر است. سازمان نقشه‌برداری کشور در سال ۱۳۸۵ در جریان پروژه ای ده روزه و با روش‌های مختلف اقدام به اندازه‌گیری ارتفاع دقیق قله کرد و عدد ۵۶۰۹/۲۰ (پنج هزار و ششصد و نه متر و بیست سانتی‌متر) را برای قله دماوند به ثبت رساند و بعد از آن در تمامی منابع ارتفاع ۵۶۰۹/۲ یا به صورت گردشده، ۵۶۱۰ متر عنوان شد که در واقع عدد صحیح ارتفاع دماوند است. | |||
== '''ارتفاع نسبی''' == | == '''ارتفاع نسبی''' == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۴
کوه دماوند بلندترین آتشفشان آسیا، کوهی در شمال ایران است که در استان مازندران در هم‌جواری استان و شهر تهران قرار دارد. قله دماوند سومین آتشفشان مرتفع در نیمکره شرقی (پس از کوه کلیمانجارو و کوه البروس) است. دماوند در بخش مرکزی رشته کوه البرز در جنوب دریای مازندران جای دارد. این کوه از دیدگاه تقسیمات کشوری، در بخش لاریجان در شهرستان آمل در استان مازندران قرار دارد.
این کوه به هنگام صاف و آفتابی شدن هوا، از شهرهای تهران، ورامین، قم و همچنین کرانه‌های جنوبی دریای خزر قابل رؤیت است. و در صورتی که هوا کاملاً پاک، صاف و بدون غبار باشد امکان مشاهده قله دماوند از بخش‌هایی از کشور ترکمنستان در نزدیکی دریای خزر، سواحل چمخاله و کیاشهر در استان گیلان، ارتفاعات نطنز در استان اصفهان و بخش‌هایی از جنوب ابهر در استان زنجان نیز وجود دارد کوه دماوند در تاریخ سیزدهم تیر ماه سال ۱۳۸۷ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست آثار ملّی ایران ثبت شد. این کوه همچنین از سال ۱۳۸۱ به عنوان «اثر طبیعی ملّی» در شمار مناطق چهارگانهٔ ارزشمند از نظر حفاظت محیط زیست قرار گرفته‌است.
فرازا و بلندی
به نقل از درگاه ملّی آمار ایران، فرازایِ کوه دماوند از سطح آب‌های آزاد ۵٬۶۱۰ متر است. سازمان نقشه‌برداری کشور در سال ۱۳۸۵ در جریان پروژه ای ده روزه و با روش‌های مختلف اقدام به اندازه‌گیری ارتفاع دقیق قله کرد و عدد ۵۶۰۹/۲۰ (پنج هزار و ششصد و نه متر و بیست سانتی‌متر) را برای قله دماوند به ثبت رساند و بعد از آن در تمامی منابع ارتفاع ۵۶۰۹/۲ یا به صورت گردشده، ۵۶۱۰ متر عنوان شد که در واقع عدد صحیح ارتفاع دماوند است.
ارتفاع نسبی
ارتفاع نسبی دماوند، که با اندازه‌گیری ارتفاع قلّه نسبت به پست‌ترین درّهٔ بین این قله و نزدیکترین قلّهٔ مرتفع‌تر تعیین می‌شود، ۴٬۶۶۷ متر است که دماوند را در ردهٔ دوازدهم بلندترین قلّه‌های دنیا از نظر ارتفاع نسبی قرار می‌دهد.
در فهرست قلّه‌ها بر پایه ارتفاع نسبی، کوه ۵٬۶۱۰ متری دماوند پس از کوه‌های اورست، آکونکاگوا در آرژانتین، دنالی در آمریکا، کلیمانجارو در تانزانیا، وینسون در جنوبگان، البروس در روسیه و مون بلان در آلپ، دوازدهمین کوه برجسته و مستقل دنیاست و ارتفاع نسبی آن بالاتر از کوه‌های کی۲، نانگاپاربات، کانگچنجونگا و بسیاری از کوه‌های بلند دیگر است که نشان‌دهنده برجستگی کوه آتشفشانی دماوند نسبت به زمین‌های اطراف خود است. دلیل اصلی دیده شدن کوه دماوند از فاصله‌های بسیار دور نیز همین ارتفاع نسبی بالای دماوند است.