فیزیوتراپی

فیزیوتِراپی یا فیزیک‌درمانی (به انگلیسی: Physiotherapy) روشی از درمان می‌باشد که با استفاده از جریان های الکتریکی، تجهیزات مکانیکی و تمرینات ورزشی به درمان بیماری و اختلالات اسکلتی، اختلالات ماهیچه‌ای و اختلالات عصبی می‌پردازد.

تصویر فردی در حال فیزیوتراپی زانو به کمک تحریک الکتریکی

در فیزیوتراپی، پرتو فرابنفش، پرتو فروسرخ، ورزش، نور، جریان برق و گرما جهت درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف فیزیوتراپی پیشگیری از بیماری، توانبخشی و درمان می‌باشد.

کاربرد و اهداف

• تسکین درد

• بهبود حرکت یا توانایی

• جلوگیری از آسیب دیدگی ورزشی و یا درمان آن

• پیشگیری از ناتوانی یا جراحی

• توانبخشی پس از سکته مغزی، تصادف، جراحت یا جراحی

• کار کردن روی تعادل برای جلوگیری از لغزش یا افتادن

• مدیریت یک بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی یا آرتریت

• بهبود پس از زایمان

• کنترل روده یا مثانه

• سازگار شدن با اندام مصنوعی

• یاد گرفتن استفاده از وسایل کمکی مانند واکر یا عصا

• نیاز به استفاده از آتل یا بریس

فیزیوتراپیست

متخصص فیزیوتراپی یا فیزیوتراپیست دارای مجوز شرکت و گذراندن آموزش های ویژه فارغ التحصیلان در رشته فیزیوتراپی است.

فیزیوتراپیست ها وضعیت بیمار را ارزیابی می‌کنند و یک برنامه مراقبتی درمانی فیزیوتراپی برای شرایط خاص بیمار طراحی می‌کنند. فیزیوتراپ ممکن است درمان های عملی و دستی را برای کاهش علائم بیمار انجام دهد. وی همچنین تمرینات خاصی را به بیمار آموزش می‌دهد تا به حرکت و عملکرد بهتر شما کمک کند.

فیزیوتراپیست ها برای انجام انواع مختلف درمان های فیزیکی آموزش دیده‌اند.

فعالیت‌های فیزیوتراپیست

در اولین جلسه درمانی، فیزیوتراپیست نیازهای بیمار را بررسی و ارزیابی می‌کند. همچنین از بیمار سوالاتی در مورد درد یا علائم دیگر، توانایی بیمار در حرکت یا انجام کارهای روزمره، میزان خواب بیمار و سابقه پزشکی بیمار خواهد پرسید. هدف این است که مشکل بیمار تشخیص داده شود؛ اینکه چرا به این عارضه مبتلا شده، اختلالاتی که در نتیجه این وضعیت شده‌اند کدامند و سپس یک برنامه مراقبتی برای رسیدگی به هر کدام ایجاد شود.

فیزیوتراپیست آزمایش هایی را برای بررسی شرایط بیمار انجام خواهد داد:

• اینکه بیمار چقدر خوب می‌تواند به اطراف حرکت کند، خم شود، یا چنگ بزند.

• چقدر خوب راه رفته و یا از پله ها بالا می‌رود.

• ضربان قلب بیمار در حین فعالیت

• وضعیت ایستادن و نشستن و یا تعادل بیمار

سپس، فیزیوتراپیست برای ایجاد یک برنامه درمانی با افراد همکاری خواهد کرد. این برنامه شامل اهداف شخصی بیمار، مانند داشتن عملکرد و احساس بهتر، به‌علاوه ورزش‌ ها یا سایر درمان‌های لازم برای کمک به بیمار در رسیدن به آن‌ها می‌شود.

درمان های فیزیوتراپی

• تمرینات یا حرکات کششی با همکاری فیزیوتراپیست

• ماساژ، گرما یا سرما درمانی، آب گرم درمانی یا اولتراسوند برای کاهش درد یا اسپاسم عضلانی

• توانبخشی برای کمک به یادگیری استفاده از اندام مصنوعی

• تمرین با وسایلی که به افراد کمک می‌کند حرکت کنند و یا تعادل خود را حفظ نمایند؛ مانند عصا یا واکر.

فیزیوتراپیست ها بسته به تخصص خود می‌توانند طیف گسترده‌ای از شرایط پزشکی را درمان کنند. برخی از شرایطی که می‌توانند از این نوع درمان سود ببرند عبارتند از:

• شرایط قلبی و ریوی، مانند بیماری مزمن انسدادی ریه، فیبروز کیستیک و انفارکتوس میوکارد

• درمان با دست برای شرایطی مانند سندرم تونل کارپال و انگشت ماشه‌ای

• اختلال عملکرد اسکلتی عضلانی مانند کمردرد، پارگی روتاتور کاف و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی

• شرایط عصبی مانند سکته مغزی، آسیب های نخاعی، بیماری پارکینسون، ام اس، اختلال عملکرد دهلیزی و آسیب های مغزی

• شرایط اطفال مانند تاخیر در رشد، فلج مغزی و دیستروفی عضلانی

• آسیب های مرتبط با ورزش، مانند ضربه مغزی و آرنج تنیس بازان

• سلامت زنان و اختلال عملکرد کف لگن، مانند بی اختیاری ادرار و لنف ادم

• سوختگی، مراقبت از زخم، و زخم های دیابتی.