ناصر حجازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ناصر حجازی''' یکی از بزرگترین [[دروازه‌بانان]] [[تاریخ]] [[فوتبال]] [[ایران]] و [[آسیا]] بود که با بازی‌های خیره‌کننده و پرش‌های زیبایش، نام خود را در ذهن هواداران فوتبال حک کرد. او نه تنها یک بازیکن [[مهارتمند]] و شجاع بود، بلکه یک رهبر و الگوی اخلاقی برای هم‌تیمی‌ها و [[جوانان]] [[فوتبالی]] بود. [[پرونده:ناصر حجازی.jpg|بندانگشتی|ناصر حجازی{{شخصیت|نام(های)=ناصر حجازی|تاریخ تولد=23 آذر سال 1328|محل تولد=تهران، ایران|تاریخ فوت=2 خرداد سال 1390|علت مرگ=سرطان ریه|ملیت=ایرانی}}]] | |||
'''ناصر حجازی''' یکی از بزرگترین [[دروازه‌بانان]] [[تاریخ]] [[فوتبال]] [[ایران]] و [[آسیا]] بود که با بازی‌های خیره‌کننده و پرش‌های زیبایش، نام خود را در ذهن هواداران فوتبال حک کرد. او نه تنها یک بازیکن [[مهارتمند]] و شجاع بود، بلکه یک رهبر و الگوی اخلاقی برای هم‌تیمی‌ها و [[جوانان]] [[فوتبالی]] بود. در این مقاله به بررسی زندگی و دستاوردهای این اسطوره [[فوتبال]] [[ایران]] می‌پردازیم.<ref>[https://vista.ir/w/a/34/xsy4f <ناصر حجازی>] برداشت شده در 13 آذر سال 1402</ref> | در این مقاله به بررسی زندگی و دستاوردهای این اسطوره [[فوتبال]] [[ایران]] می‌پردازیم.<ref>[https://vista.ir/w/a/34/xsy4f <ناصر حجازی>] برداشت شده در 13 آذر سال 1402</ref> | ||
== زندگی شخصی == | == زندگی شخصی == | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۴۸
ناصر حجازی یکی از بزرگترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال ایران و آسیا بود که با بازی‌های خیره‌کننده و پرش‌های زیبایش، نام خود را در ذهن هواداران فوتبال حک کرد. او نه تنها یک بازیکن مهارتمند و شجاع بود، بلکه یک رهبر و الگوی اخلاقی برای هم‌تیمی‌ها و جوانان فوتبالی بود.
در این مقاله به بررسی زندگی و دستاوردهای این اسطوره فوتبال ایران می‌پردازیم.[۱]
زندگی شخصی
ناصر حجازی در ۲۳ آذر ۱۳۲۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش زاده محله لاله تبریز و مادرش زاده خرم‌دره بودند. او در کنار پدر، مادر، چهار خواهر و یک برادر در تهران زندگی می‌کرد. او پس از پایان دوران دبستان در مدرسه امیرکبیر، به دلیل انجام ماموریت خدمت پدرش، به تهران مهاجرت کرد و دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های ابومسلم، سعادت، سینا، سهند و شرق طی کرد. او در سال ۱۳۵۷ با خانم مهری محمدی ازدواج کرد و از این ازدواج دو پسر به نام‌های آتیلا حجازی و آرش حجازی داشت. او در سال ۱۳۷۷ به علت مشکلات قلبی، عمل جراحی قلب باز را انجام داد. او در سال ۱۳۸۹ به بیماری سرطان ریه مبتلا شد و پس از تحمل مدت‌ها رنج، در ۲ خرداد ۱۳۹۰ در بیمارستان کسری تهران درگذشت.
کارنامه بازیکنی
ناصر حجازی در سال ۱۳۴۳ با باشگاه نادر تهران شروع به بازی کرد و تا سال ۱۳۴۸ در این باشگاه ماند. سپس به باشگاه تاج (استقلال) پیوست و تا سال ۱۳۵۴ در این باشگاه بازی کرد. در این دوره، او موفق شد به عنوان دروازه‌بان اصلی تیم ملی ایران انتخاب شود و در رقابت‌های مختلف ملی و بین‌المللی، عملکرد برجسته‌ای از خود نشان دهد. او با تیم ملی ایران دو بار قهرمان جام ملت‌های آسیا در سال‌های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۵، یک بار قهرمان بازی‌های آسیایی در سال ۱۳۵۳، یک بار شرکت‌کننده در المپیک مونیخ در سال ۱۳۵۱ و یک بار شرکت‌کننده در جام جهانی آرژانتین در سال ۱۳۵۷ شد. او همچنین با تیم تاج، یک بار قهرمان جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۰ و یک بار قهرمان جام باشگاه های آسیا در سال ۱۳۵۱ شد. او در سال ۱۳۵۴ از تیم تاج جدا شد و به تیم شهباز تهران پیوست. در این باشگاه، او تا سال ۱۳۵۹ بازی کرد و سپس به تیم استقلال تهران برگشت. او تا سال ۱۳۶۵ در تیم استقلال بازی کرد و سپس به تیم محمدان داکا در بنگلادش رفت. او تا سال ۱۳۶۷ در این تیم بازی کرد و سپس کار خود را به عنوان مربی فوتبال آغاز کرد.
کارنامه مربیگری
ناصر حجازی در سال ۱۳۶۷ به عنوان مربی تیم محمدان داکا شروع به کار کرد و تا سال ۱۳۷۱ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم محمدان را به قهرمانی لیگ بنگلادش در سال ۱۳۶۸ برساند. او همچنین در سال ۱۳۶۹ به عنوان مربی تیم ملی بنگلادش انتخاب شد و در جام ملت‌های آسیا ۱۳۶۹ با این تیم شرکت کرد. او پس از ترک تیم محمدان، به ایران برگشت و به عنوان مربی تیم بانک تجارت انتخاب شد. او تا سال ۱۳۷۲ در این تیم ماند و سپس به تیم شهرداری کرمان رفت. او تا سال ۱۳۷۳ در این تیم ماند و سپس به تیم سپاهان اصفهان رفت. او تا سال ۱۳۷۴ در این تیم ماند و سپس به تیم ماشین‌سازی تبریز رفت. او تا سال ۱۳۷۵ در این تیم ماند و سپس به تیم استقلال تهران رفت.
او تا سال ۱۳۷۸ در این تیم ماند و در این دوره، او موفق شد تیم استقلال را به قهرمانی لیگ آزادگان در سال ۱۳۷۶ و نایب قهرمانی جام باشگاهای آسیا در سال ۱۳۷۷ برساند. او پس از ترک تیم استقلال، به تیم پیکان تهران رفت و تا سال ۱۳۸۰ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم پیکان را به نایب قهرمانی لیگ برتر در سال ۱۳۷۹ برساند. او سپس به تیم پاس تهران رفت و تا سال ۱۳۸۲ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم پاس را به قهرمانی لیگ برتر در سال ۱۳۸۱ برساند. او پس از ترک تیم پاس، به تیم سایپا تهران رفت و تا سال ۱۳۸۴ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم سایپا را به نایب قهرمانی لیگ برتر در سال ۱۳۸۳ برساند. او سپس به تیم ملی ایران بازگشت و تا سال ۱۳۸۶ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم ملی ایران را به جام جهانی آلمان در سال ۱۳۸۵ برساند.
او پس از ترک تیم ملی، به تیم پرسپولیس تهران رفت و تا سال ۱۳۸۷ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم پرسپولیس را به قهرمانی لیگ برتر در سال ۱۳۸۶ برساند. او سپس به تیم استیل آذین تهران رفت و تا سال ۱۳۸۹ در این تیم ماند. در این دوره، او موفق شد تیم استیل آذین را به صعود به لیگ برتر در سال ۱۳۸۹ برساند. او پس از ترک تیم استیل آذین، به تیم نفت تهران رفت و تا سال ۱۳۹۰ در این تیم ماند. او در این تیم، آخرین بازی خود را به عنوان مربی فوتبال انجام داد.
ارزش و جایگاه
ناصر حجازی یکی از محبوب‌ترین و معتبرترین شخصیت های فوتبال ایران بود که با اخلاق بالا، رفتار متین، انسان دوستی و ملی‌گرایی خود، احترام و عشق همه را به خود جلب کرد. او نه تنها در ایران، بلکه در سراسر جهان به عنوان یک دروازه‌بان برجسته و یک مربی موفق شناخته شد. او بارها توسط سازمان‌ها و رسانه‌های مختلف، به عنوان یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال ایران و آسیا معرفی شد. او همچنین در نظرسنجی‌های مختلف، به عنوان یکی از محبوب‌ترین واقعی‌ترین و مهم‌ترین شخصیت‌های فوتبال ایران انتخاب شد. او در سال ۱۳۸۹ توسط فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، به عنوان یکی از ۱۰ دروازه‌بان برتر تاریخ فوتبال جهان معرفی شد. او همچنین در سال ۱۳۹۰ توسط فدراسیون آسیایی فوتبال (آفک)، به عنوان یکی از ۱۵ دروازه‌بان برتر تاریخ فوتبال آسیا معرفی شد. او در سال ۱۳۹۱ توسط مجله فرانس فوتبال، به عنوان یکی از ۵۰ دروازه‌بان برتر تاریخ فوتبال جهان معرفی شد. او در سال ۱۳۹۲ توسط مجله گل، به عنوان یکی از ۱۰۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال جهان معرفی شد.
ویژگی ها
ناصر حجازی یک اسطوره فوتبال بود که با بازی‌های خاطره‌انگیز و مربیگری های موثر، نام خود را در تاریخ فوتبال ایران و جهان ثبت کرد. او یک الگوی ایده‌آل برای نسل‌های جوان فوتبالی بود که با عشق و ایثار، به رویای خود دست یافت. او یک قهرمان ملی بود که با افتخار و احساس مسئولیت، پرچم ایران را در میدان‌های فوتبال بالا داشت. او یک انسان بود که با مهربانی و صداقت، دل‌های میلیون‌ها ایرانی را به خود جذب کرد. او یک ناصر بود که با شکوه و شرافت، دروازه‌بانی را تغییر داد.
منابع
- ↑ <ناصر حجازی> برداشت شده در 13 آذر سال 1402