پسر دلفینی (پویانمایی)
پسر دلفینی عنوان یک پویانمایی سینمایی است که به نویسندگی و کارگردانی محمد خیراندیش و تهیه کنندگی محمدامین همدانی تولید و در سال 1399 به نمایش عمومی درآمد.
این پویانمایی یا انیمیشن، در گونه ماجراجویی و کمدی ساخته طی 4 سال مراحل تولید را پشت سر گذاشت و برای گروه سنی کودکان و نوجوانان به نمایش درآمد.
در تولید این پویانمایی از بروزترین مهارت‌های ساخت پویانمایی در دنیا استفاده شد. این اثر به صورت ۲۴ فریم بر ثانیه ساخته شده و کیفیت بالایی دارد.
نمایش عمومی این پویانمایی به دلیل شیوع کرونا، با دوسال تاخیر از سال 1399 آغاز شد و پیش از آن در کشورهایی همچون روسیه نیز به نمایش درآمدده بود و مورد استقبال مخاطبان زیادی قرار گرفت.
پسر دلفینی تاکنون به زبان‌های روسی، ترکی، عربی و انگلیسی ترجمه شده است.
خلاصه
داستان پویانمایی پسر دلفینی درباره پسری است که در سفری همراه با خانواده‌اش، در اثر سقوط هواپیما در دریا، از خانواده خود جدا شده و با حمایت یک دلفین کوچک به نام سفید به زندگی‌اش ادامه می‌دهد. این پسر با کمک سفید و مادرش نانا در دریا و با محبت دلفین‌ها و مانند عضوی از خانواده آنها بزرگ می‌شود.
تا اینکه شخصیت منفی داستان که یک اختاپوس است، تصمیم می‌گیرد، پسر دلفینی را به خشکی تبعید کند تا نزد انسان‌ها برگردد.
عوامل
عوامل و دست‌اندرکاران تهیه و تولید پویانمایی پسر دلفینی عبارتند از:
کارگردان: محمد خیراندیش
نویسنده: محمد خیراندیش و یانا کوزمینا (نگارش فیلم‌نامه: عبدالله ملکی، محمد شکوهی، مونا شاهی)
موسیقی: بهزاد عبدی
گرافیست: محمد خیراندیش
کارگردان هنری: محسن شکرطلب
تهیه‌کننده: محمدامین همدانی
نویسنده: محمد خیراندیش
جلوه‌های بصری: رضا مسلمی
خواننده: علیرضا طلیسچی
تدوین: محمد همدانی
پویانما: جلال رهبری
صداپیشگان
افراد زیر در دوبله و صداگذاری انیمیشن پسر دلفینی نقش داشته‌اند:
- حامد عزیزی (مدیر دوبلاژ و صداپیشه نقش هشتپا)
- مریم جلینی (صداپیشه نقش سفید)
- ثریا قاسمی (صداپیشه نقش بی‌بی زار)
- نادر سلیمانی (صداپیشه نقش ناخدا مروارید)
- ناهید امیریان (صداپیشه نقش پسر دلفینی)
- جواد پزشکیان (صداپیشه نقش لاکپشت)
- تورج نصر (صداپیشه نقش خرچنگ گوشه‌گیر)
نقد و بررسی
پسر دلفینی از نظر گرافیک استانداردهای زیادی را رعایت کرده است. برای اثری در رده سنی کودک و نوجوان این نوع گرافیک کاملا مناسب است. ریزبینی‌های زیادی در این انیمیشن رعایت شده است. مثلا تار به تار موهای سر و صورت و دانه دانه ماسه‌های ساحل طراحی شده اند تا طبیعی سازی این اثر به خوبی شکل بگیرد. بر خلاف تعداد بالایی از پویانمایی‌های ایرانی همچون فیلشاه، انیمیشن پسر دلفینی پلان‌های کوتاه و متوالی ندارد و باعث گیجی مخاطب نمی‌شود. همچنین سکانس اوج و نهایی این پویانمایی به شدت زیبا کار شده و مناسب با فضای محیط داستانی است. بر خلاف بسیاری از آثار ایرانی همچون جوانمردان حرکات اغراق آمیز بدن و لباس ها را شاهد نیستیم. ناگفته نماند که نقص‌هایی همچون معلق ماندن شن‌های ساحل را در این پویانمایی شاهد هسیتم. یعنی هنوز راه برای رسیدن به یک اثر بی نقص گرافیکی مانده.[۱]
توجه به جزئیات است که یک اثر رسانه‌ای را جذاب و دیدنی می‌کند. جزئیات هستند که باعث می‌شوند شما از چشم نوازی محصول رسانه‌ای لذت ببرید. در انیمیشن پسر دلفینی به کوچک‌ترین جزئیات توجه شده است. اینکه پسر دلفینی نمی‌تواند به زبان آدم‌ها صحبت کند یکی از این جزئیات است. در اولین روابط پسر با انسان‌ها تصور می‌کنیم که پسر زبان انسان‌ها را می‌فهمد و می‌تواند به زبان آنها صحبت کند. اما در ادامه خلاف این مسئله اثبات می‌شود.
منابع
- ↑ نقد و بررسی انیمیشن پسر دلفینی؛ انقلابی در صنعت انیمیشن ایران [برداشته شده در 24 مهر 1402]