دوربین
دوربین یک دستگاه الکترونیکی است که برای ضبط تصاویر و ویدئوها بهره می‌برد. دوربین‌ها عموماً از امکانات و ویژگی‌هایی مانند فوکوس اتوماتیک، کنترل دیافراگم، تنظیمات دستی، فلاش، وضوح تصویر، زوم بصری و دیجیتال، استفاده می‌کنند. همچنین، برخی دوربین‌ها دارای قابلیت‌های پیشرفته‌تری مانند فیلمبرداری با کیفیت 4K، اتصال به اینترنت، ویژگی‌های عکاسی هوشمند و قابلیت به اشتراک گذاری تصاویر می‌باشند.
تاریخچه
قرن ۱۱
در قرن ۱۱، یکی از اختراعات مهم در زمینه تصویربرداری افزوده شد. اسم این اختراع Camera Obscura (کامرا اُبسکورا) بود که به معنی اتاق تاریکاست. این وسیله اولین ورژن از دوربین بود و امکان تشکیل تصاویر معکوس را فراهم می‌کرد.
قرن ۱۹
در قرن ۱۹، دوربین‌ها به شکلی شبیه به دوربین‌های عکاسی مدرن شکل گرفت. در سال ۱۸۱۶، فرانسیسکو گواشو داگویر، اولین دوربین عکاسی خود را که از نیازمندی مواد نورنگاری برای ثبت تصاویر بود، ساخت. دوربین‌هایی که از پلاک‌های شیشه‌ای برای ثبت تصاویر استفاده می کردند در این دوره معرفی شدند.
قرن ۲۰
با ورود قرن ۲۰، دوربین‌های حرفه‌ای با پلاک فیلمی و قابلیت تعویض لنزها ظهور کردند. در سال ۱۹۳۵، فرمات ۳۵ میلی‌متری (سی‌نم) برای فیلمبرداری به بازار عرضه شد و دوربین‌های کوچک‌تر و سبک‌تری ممکن شدند.
قرن ۲۱
با پیشرفت فناوری دیجیتال، دوربین‌های دیجیتال گسترش یافتند. دوربین‌های DSLR (Digital Single-Lens Reflex) و دوربین‌های میرورلس (Mirrorless)، که از حسگرهای الکترونیکی برای ثبت تصاویر استفاده می‌کنند، در این دوره پرطرفداری یافتند. همچنین، تکنولوژی دوربین در تلفن‌های هوشمند نیز بهبود یافت و اکثر افراد می‌توانند همیشه دوربین در جیب خود داشته باشند. از آن زمان تاکنون، دوربین‌ها در تکامل و پیشرفت مستمر بوده‌اند و امکانات و قابلیت‌های جدیدی به آنها اضافه شده است. همچنین، استفاده از دوربین‌ها در شبکه‌های اجتماعی و به اشتراک‌گذاری تصاویر بیشتر شده است.
اجزای دوربین
دوربین‌ها از تعدادی اجزا تشکیل شده‌اند که هر یک عملکردی دوربین خاصی دارند. در ادامه به برخی از اجزا اصلی یک دوربین می‌پردازیم.
لنز (Lens)
لنز قسمتی است که نور را جمع‌آوری کرده و تصویر را از طریق سیستم‌های اپتیکی به نقطه تصویربرداری (سنسور یا فیلم) می‌رساند. بر اساس نوع دوربین، لنزها ممکن است ثابت یا قابل تغییر فاصله کانونی (زوم) باشند.
سنسور (Sensor)
سنسور در دوربین دیجیتال مسئول تبدیل نور به اطلاعات دیجیتال است. سنسور CMOS یا CCD شامل میلیون‌ها عنصر ضوئی است که تصویر را به صورت پیکسل‌هایی دیجیتال ثبت می‌کند.
شاتر (Shutter)
شاتر بخشی از دوربین است که باز و بسته شدن آن، نور به سنسور یا فیلم اجازه ضبط تصویر را می‌دهد. شاتر به دو نوع مکانیکی و الکترونیکی تقسیم می‌شود.
دیافراگم (Aperture)
دیافراگم کنترل کننده میزان نور وارده به دوربین است. با تنظیم دیافراگم، میزان نوری که از تنها یک لحظه وارد دوربین می‌شود، تنظیم می‌شود.
پردازشگر تصویر (Image Processor)
پردازشگر تصویر مسئول پردازش و تبدیل اطلاعات دیجیتالی سنسور به تصاویر نهایی است. این پردازش شامل رنگ‌بندی، کنتراست، تمرکز خودکار و پردازش‌های دیگر است.
نمایشگر (LCD/Screen)
نمایشگر، قسمتی است که تصاویر ثبت شده را بر روی آن نمایش می‌دهد. برخی دوربین‌ها از صفحه نمایش لمسی برای نمایش و کنترل تصاویر استفاده می‌کنند.
دکمه‌ها و کنترل‌ها
دوربین‌ها دکمه‌های مختلفی برای تنظیمات مانند روشن/خاموش کردن، تنظیمات دیافراگم و شاتر، حالت عکاسی و دسترسی به منوها و قابلیت‌های دیگر دارند.
حافظه (Memory)
حافظه در دوربین برای ذخیره‌سازی تصاویر استفاده می‌شود. معمولاً از کارت‌های حافظه نوعی برای ذخیره تصاویر استفاده می‌شود. همچنین، دوربین‌های حرفه‌ای بسیاری از امکانات اضافی مانند سیستم فوکوس خودکار، استابیلایزر تصویر، ورودی-خروجی‌های متعدد، قابلیت فیلمبرداری با رزولوشن بالا و غیره را نیز دارا می‌باشند.
کاربرد
دوربین‌ها کاربردهای بسیاری در زندگی روزمره و صنایع مختلف دارند. در ادامه به برخی اشاره خواهیم کرد.
عکاسی
یکی از کاربردهای اصلی دوربین‌ها عکاسی است. افراد می‌توانند با استفاده از دوربین‌ها لحظات خاص و خاطره‌انگیز را ثبت کنند. از عکاسی شخصی و عکاسی خانوادگی تا عکاسی حرفه‌ای و هنری، دوربین‌ها نقش مهمی در جمع‌آوری و ثبت تصاویر دارند.
فیلمبرداری
دوربین‌ها به عنوان وسیله‌ای برای ضبط ویدئو و فیلمبرداری نیز استفاده می‌شوند. از فیلمبرداری حرفه‌ای تا ساخت ویدئوهای خانگی، دوربین‌ها قابلیت ضبط و ثبت تصاویر متحرک را فراهم می‌کنند.
عکاسی نوع‌نگاری
در برخی صنایع مانند علوم پزشکی و علوم طبیعی، دوربین‌ها برای عکاسی نوع‌نگاری (Photomicrography) استفاده می‌شوند. این عکاسی با تمرکز روی جزئیات کوچک و ثبت تصاویر آنها در ظرفیت‌های بالا انجام می‌شود.
امنیت و نظارت
دوربین‌ها در سیستم‌های امنیتی و نظارتی بسیار کاربرد دارند. از دوربین‌های نصب شده در ساختمان‌ها، فروشگاه‌ها و مکان‌های عمومی تا دوربین‌های نظارتی در خیابان‌ها و محیط‌های عمومی برای افزایش امنیت و کنترل استفاده می‌شوند.
علمی و تحقیقاتی
در تحقیقات علمی و علوم پایه، دوربین‌ها به منظور ثبت تصاویر، اندازه‌گیری‌ها و مشاهده پدیده‌ها استفاده می‌شوند. دوربین‌ها در زمینه‌های دیگری نیز مانند فوتوژورنالیسم (ژورنالیسم عکس)، مد، فرهنگ‌سازی و هنر نیز استفاده می‌شوند. این تکنولوژی پیشرفته در بسیاری از زمینه‌های زندگی و کسب و کار جایگاه ویژه‌ای دارد.
صنعت خودروسازی
دوربین‌ها در خودروها برای کمک به راننده در پارکینگ، نمایش تصویر عقب و رصد محیط در حالت‌های مختلف استفاده می‌شوند.
صنعت روباتیک
دوربین‌ها در روبات‌ها برای کنترل واقعیت افزوده، تشخیص تصویر، ناوبری و انجام وظایف مرتبط با بینایی ماشینی استفاده می‌شوند.
صنعت هواپیمایی
در هواپیماها نیز از دوربین‌ها برای تصویربرداری از مناظر هوایی، کنترل پروسه فرود و بلند شدن، نظارت بر خطوط اجرا و ایمنی استفاده می‌شود.
صنعت طبی
در صنایع پزشکی، دوربین‌ها برای عملکرد‌هایی مانند جراحی روباتیک، عکاسی پزشکی، تشخیص بیماری‌ها و بررسی تند ترک، استفاده می‌شوند.