آشغال‌های دوست داشتنی

آشغالهای دوست داشتنی عنوان یک فیلم سینمایی ایرانی به کارگردانی محسن امیریوسفی است که در سال 1391 در گونه درام و کمدی تولید شد.

یکی از پوسترهای فیلم عوامل فیلم آشغال‌های دوست داشتنی

محسن امیریوسفی نویسندگی این فیلم سینمایی را نیز به عهده داشته است. آشغالهای دوست داشتنی در زمان 88 دقیقه و به زبان فارسی در کشور ایران ساخته شد و پس از آنکه حدود 6 سال در انتظار مجوز انتشار بود، از تاریخ 1397/11/24 در سینماهای ایران به نمایش عمومی درآمد. محسن امیریوسفی علاوه بر نویسنده و کارگردان، تهیه‌کننده این اثر نیز می‌باشد و فیلم خود را توسط شرکت نسیم صبا منتشر کرده است.

ازجمله بازیگران این فیالم سینمایی می‌توان به صابر ابر، شهاب حسینی، نگار جواهریان، هدیه تهرانی و... اشاره کرد.

این فیلم در زمان نمایش خود در سینماهای ایران موفق به فروشی معادل ۳٬۸۲۸٬۳۹۲٬۰۰۰ تومان شد.

بازیگران

بازیگران فیلم آشغال‌های دوست داشتنی عبارتند از:

شیرین یزدان‌بخش

حبیب رضایی

هدیه تهرانی

نگار جواهریان

صابر ابر

شهاب حسینی

اکبر عبدی

مریم نجفی

میرطاهر مظلومی

هوشنگ قوانلو

خلاصه

داستان این فیلم حول محور تلاش یک خانواده برای حل مشکل مادرشان می‌چرخد. این خانواده یک شب فرصت دارند مشکل مادر خانواده را حل کنند.

عوامل

عوامل و سازندگان فیلم آشغال های دوست داشتنی عبارتند از:

نویسنده: محسن امیریوسفی

کارگردان: محسن امیریوسفی

تهیه کننده: محسن امیریوسفی

مدیر فیلمبرداری: تورج اصلانی

تدوین: مصطفی خرقه‌پوش

صدابردار: محمود سماک‌باشی و رضا نظری

طراحی صحنه: فریبا رهبر

چهره‌پردازی: سعید ملکان

موسیقی متن: افشین عزیزی

جوایز

فیلم سینمایی آشغال‌های دوست داشتنی در بیست و یکمین جشن خانه سینما در رشته‌های بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین فیلمنامه، بهترین تدوین و بهترین صدابرداری نامزد دریافت جوایز بود. در نهایت محسن امیریوسفی موفق به کسب جایزه بهترین فیلم‌نامه شد.

نقد و بررسی

نقد و بررسب فیلم سینمایی آشغال‌های دوست داشتنی توسط حسام‌الدین حبیبی:

فیلم آشغال‌های دوست داشتنی نگاه نویی به گوناگونی افکار دارد شاید اگر این نگاه نو و ایده خوب پرداخت بهتری می‌داشت و اگر در جدالهای اعضای خانواده بر سر عقاید کمتر دست به عصا می‌بود و از نقطه نظر عوامانه به عقاید و ایدئولوژی‌ها و تفاوت‌هایشان نگاه نمی‌کرد شاهد شکل گیری دیالکتیک و حتی گفتگوهای باورپذیرتری در اثر می‌بودیم و فیلم عمق بهتری پیدا می‌کرد. البته که با نوعی دیگر از نگاه می‌توان گفت ما شاهد عقاید شخصیت‌ها از نقطه نظر منیر و استدلال و استنتاج او در جهان سورئال ذهنی او هستیم پس این نگاه عوامانه برخواسته از نگاه شخصیت ساده، نگران و کم اطلاعات منیر است که البته کمی سخت است باور کنیم این تصمیم نشأت گرفته از خودسانسوری در نگارش فیلمنامه نیست.

فیلم با میان پرده‌هایی که حکم فلاشبک را دارند اما در همان فضای سورئال حاکم بر فیلم در جریانند نشان می‌دهد که ترس موجود در شخصیت منیر ترسی تاریخی است او از دورانی که حتی به دنیا نیامده تا دوره‌های مختلف تاریخی شاهد دستگیری اعضای خانواده است و در هر دوره زمانی به شکلی شاهد مصاف حاکمیت با اعضای خانواده‌اش آن هم به خاطر عقایدشان بوده است. البته که فیلم هوشمندانه حتی در لحظات قضاوتش وارد قلمروی یک قاضی نمی‌شود و نگاه منیر و حضور منیر در اینجا به عنوان یک شاهد داغ دیده است. شاهدی که نگرش سیاسی و ایدئولوژیک به خصوصی ندارد اما کسی که دستگیر می‌شود از اعضای خانواده‌اش است و اوست که همواره در بهت و اندوه فرو می رود؛ منیر به شکلی سمبولیک نماینده زنان، مادران و خواهران و حتی بسیاری از افرادی است که از تضاد حاکمیت با اعضای خانوادیشان در طول تاریخ رنج برده‌اند.

رابطه ی عشقی سیما با منصور نه تنها می‌توانست انگیزه مبارزه او را ملموستر کند بلکه می‌توانست نتیجه ی برخوردهای سخت، خشن، دوجانبه و بی پایان ایدئولوژیک با حاکمیت را نشان دهد که به افراد دیگر تسری پیدا می کند.

فیلم آشغال‌های دوست داشتنی در نقطه جالبی به پایان می رسد کوچه‌ای که بر روی درب همه خانه هایش ضربدر خورده است که باز هم بیانگر نگاهی سمبولیک به مردم است که  پس از این سیر طولانی تاریخی و چند دستگی میان خودشان آنها بالاخره یاد گرفته‌اند در مواقع بحرانی پشت یکدیگر باشند.

فیلم آشغال های دوست داشتنی اگرچه که داشت با سرنوشتی مشابه آشغالهای مامان منیر مواجه می‌شد اگرچه که حذفیات و ممیزی هایی دارد که اثر را کمی آزرده کرده اما نهایتا اثر کلیت خود را حفظ کرده است. فیلم قطعا اثری با ارزش، صادقانه، لطیف و دوست داشتنی است می توانست بهترین باشد اما تا بهترین بودن فاصله‌هایی دارد اما به طور حتم فیلم بسیار خوبی است. فیلمی که یادآوری می کند چه آشغالهایی دور ریختنی نیستند.