محمود شاهرخی
محمود شاهرخی (تولد ۱۳۰۶، درگذشت 1388) متخلص به جذبه، شاعر ایرانی در شهر بم از توابع استان کرمان به دنیا آمد. بسیاری از شعرهای او موضوعاتی مرتبط با عرفان، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دارد. وی از سوی پدر، منتسب به عارف خدابین، میرزا حسین ملقب به رونقعلی کرمانی است. [۱]
او از زمره شاعرانی بود که پس از آغاز جنگ تحمیلی، بسیاری از شعرهای خود را در موضوع دفاع مقدس، شهادت، ایثار و حماسه سازیهای رزمندگان سرود و در شب های شعر دفاع و مقاومت و همایش های سراسری شعر دفاع مقدس حضور گسترده داشت.
وی در طول فعالیت خود، با بسیاری از مراکز ادبی و فرهنگی از جمله حوزه هنری، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، شورای عالی شعر مرکز موسیقی صدا و سیما، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تهران همکاری داشته و عضو شورای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.
جذبه بیشتر قالب های کلاسیک را در سرودن تجربه کرد.
زندگینامه
او دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی خود را در شهر بم گذراند و تحصیلات متوسطه را در کرمان و یزد به پایان برد. پس از آن در مدرسه معصومیه کرمان، که خاص طلاب علوم دینی است به فرا گرفتن مقدمات زبان عربی پرداخت.
شاهرخی در همان زمان با مردی وارسته و عارفی روشن ضمیر از اهالی یزد که برای وعظ و خطابه به بم آمده بود آشنا و شیفته معنویت و صفای وی شد، نام آن عارف شیفته، سید محمد و تخلصش مجذوب بود، محمود شاهرخی به واسطه ارادت مفرط به آن بزرگوار، تخلص جذبه را برای خود برگزید.
و در معیت آن بزرگوار، به یزد رفت و در خانه او ساکن شد و در مدرسه خان یزد به ادامه تحصیل پرداخت. عاقبت آن پیر، جذبه را به دامادی خود برگزید، جذبه پس از آن برای مدتی در یزد به تحصیل اشتغال داشت و سپس به شهر نجف رفت و در مدرسه کبرای آخوند خراسانی اقامت گزید و به تحصیل ادامه داد.
شاهرخی پس از چندی به علت ضعف مزاج و هوای نامساعد نجف، به بیماری ریه مبتلا شد و ناگزیر به ایران مراجعت کرد و در مدرسه فیضیه قم به تحصیل پرداخت، سپس به علت تشدید بیماری به تهران آمد و در یکی از آسایشگاههای تهران بستری شد. وی پس از بهبود و سلامتی، درگیر امور معیشتی شد و به همین علت از کسوت طلبگی بیرون آمد و در بخش خصوصی به فعالیت پرداخت.
جذبه پس از پیروزی انقلاب، همکاری خود را با صدای جمهوری اسلامی آغاز کرد و به نوشتن مقالات و برنامه هایی با عناوین «تا به خلوتگاه خورشید»، «تا به سرمنزل عنقا»، «سیری به پای دل» و «نوای نی» در زمینه ادب و عرفان پرداخت.
شعرهای «شاهرخی» پس از پیروزی انقلاب به صورت پراکنده در بیشتر مطبوعات کشور، جُنگهای ادبی و مجموعه شعرهای مختلف گرد آوری شده، انتشار یافته است.
درگذشت
سرانجام محمود شاهرخی در سال 1388 پس از 2 روز حالت کما، در سن 82 سالگی در بیمارستان عرفان تهران درگذشت.
آثار
در غبار کاروان، مجموعه شعر
داغ شقایقها، مجموعه شعر، گزینه شعر جنگ، حوزه هنری، دفتر ادبیات مقاومت، 1373
تجلی عشق، مثنوی، کنگره بزرگداشت سرداران شهید سپاه، 1376
گزیده ادبیات معاصر، مجموعه شعر، شماره 21، انتشارات نیستان، 1378
گلبانگ عاشقانه، ترجمه مشارق انوار القلوب و مفاتح اسرار الغیوب، تالیف ابوزید عبدالرحمنبن محمد انصاری قیروانی، با مقدمه هلموت ریتر، مترجم، محمود شاهرخی، انتشارات دریا، زمستان 1380
منابع
- ↑ <محمود شاهرخی> برداشت شده در 21فروردین1402