درخواست اصلاح

افسردگی

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷ توسط AMIR (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'ی های' به 'ی‌های')

افسردگی نوعی اختلال خلقی است که می‌تواند بر احساس، تفکر و رفتار فرد تأثیر گذاشته و حتی منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود. در این اختلال، فرد در انجام فعالیت‌های عادی روزمره با مشکل مواجه می‌شود و گاهی اوقات احساس می‌کند ارزش زندگی کردن را ندارد.

دوری از اجتماع و امایل به تنهایی از نشانه‌های افسردگی
دوری از اجتماع و امایل به تنهایی از نشانه‌های افسردگی

احساس غم یا افسردگی خفیف در افراد طبیعی است و واکنشی طبیعی به از دست دادن یا مواجه با چالش‌های زندگی است. اکر غم و اندوه، شدید و ادامه دار شود و فرد با احساساتی مانند درماندگی، ناامیدی و بی‌ارزشی مواجه شود، می‌توان گفت که وی دچا افسردگی شده است.

نشانه‌های افسردگی

بطورکلی چهار دسته نشانه برای افسردگی درنظر گرفته می‌شود:

  • نشانه‌های خلقی
  • نشانه‌های شناختی
  • نشانه‌های انگیزشی
  • نشانه‌های جسمانی ویژگی‌های افسردگی عبارتند از :
  • روحیه افسرده
  • کاهش علاقه و لذت
  • تغییر در اشتها یا وزن
  • اختلال خواب
  • تغییرات روانی حرکتی
  • کاهش انرژی و خستگی
  • احساس بی ارزشی یا گناه
  • اختلال در تفکر و تمرکز
  • فکر مرگ و خودکشی
  • عدم توجیه با وضعیت پزشکی برای در نظر گرفتن تشخیص افسردگی وجود پنج یا تعداد بیشتری از نشانه ها در طول مدت دو هفته ضروری است، بطوری که موجب تغییر در عملکرد گذشته فرد شود. این نشانه ها باید شامل خلق افسرده یا نبود علاقه و لذت نیز باشد.

انواع افسردگی

افسردگی انواع مختلفی دارد که بسته به زمان و دلایل آن دسته‌بندی می‌شود:

افسردگی بالینی

این نوع افسردگی که با عنوان اختلال افسردگی عمده یا ماژور نیز شناخته می‌شود زمانی است که فرد حداقل به مدت دو هفته، اکثر روزها احساس ناراحتی یا از دست دادن علاقه به انجام فعالیت هایی که قبلا از آن لذت می‌برده را داشته‌باشد. ناامیدی، احساس بی‌ارزش بودن، اختلال خواب و تغییر اشتها از دیگر نشانه‌های افسردگی بالینی است که شدیدترین و شایع‌ترین نوع افسردگی است.

افسردگی مداوم یا افسردگی خفیف

شدت این نوع از اختلال افسردگی خفیف تا متوسط است و علائم آن حداقل دو سال طول می‌کشد. قبلا به این نوع اختلال دیس‌تایمیا گفته می‌شد.

اختلال بی‌نظمی خلق مخرب

این نوع اختلال باعث ایجاد تحریک‌پذیری شدید و مزمن و عصبانیت های انفجاری در کودکان می‌شود. شروع آن معمولا از سنین ۱۰ سالگی است.

اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی

در این نوع اختلال ممکن است علائم سندرم پیش از قاعدگی را همراه با اختلالات خلق مثل تحریک‌پذیری شدید، اضطراب و افسردگی داشته باشیم. این علائم معمولا چند روز پس از شروع قاعدگی فروکش می‌کنند اما در همان زمان بروز ممکن است به اندازه‌ای شدید باشد که روی زندگی روزانه ما تاثیر منفی بگذارد.

اختلالات افسردگی ثانویه به برخی بیماری‌های جسمی

برخی شرایط بالینی مثل کم‌کاری تیروئید، سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی، پارکینسون و … تغییراتی در بدن ما به وجود می‌آورند که می‌تواند باعث افسردگی شود. در صورت بهبود شرایط و بیماری‌های ذکر شده افسردگی نیز خود به خود به دنبال آن از بین می‌رود.

افسردگی فصلی

افسردگی فصلی نوعی از اختلال افسردگی عمده است که فرد با تغییرات فصل علائم افسردگی را بروز می دهد و معمولا در فصل‌های پاییز و زمستان ظاهر شده، و در فصل بهار و تابستان از بین می‌رود.

افسردگی پیش از زایمان و افسردگی بعد از زایمان

افسردگی قبل از زایمان در دوره حاملگی اتفاق می‌افتد، در حالی که افسردگی پس از زایمان کمتر از ۴ هفته بعد از تولد نوزاد ظاهر می‌شود.

هر دو نوع این افسردگی‌ها به عنوان افسردگی عمده با شروع حول زایمان در نظر گرفته می‌شود.

افسردگی غیر معمول (آتیپیکال)

علائم این نوع افسردگی که به آن افسردگی ماژور با خصوصیات غیرمعمول هم گفته می‌شود، اندکی با افسردگی ماژور(عمده) متفاوت است.

تفاوت اصلی آن با افسردگی ماژور این است که در این اختلال بهبود موقت خلق در پاسخ به اتفاقات مثبت دیده می‌شود. سایر علائم کلیدی افسردگی غیرمعمول شامل افزایش اشتها و حساسیت به طرد شدن از طرف دیگران است.

افراد دارای اختلال دوقطبی نیز دوره‌هایی از افسردگی به همراه دوره‌هایی از مانیا را تجربه خواهند کرد.