کلمبیا
کشور کلمبیا، شمال غربیترین کشور آمریکای جنوبی است. همسایگان کلمبیا در جنوب کشور ونزوئلا، برزیل، اکوادور و پرو، در شمال از طریق دریا کارائیب با اقیانوس اطلس و از غرب با پاناما و اقیانوس آرام هم مرز است. کلمبیا کشور چهارم بزرگ در آمریکای جنوبی (بعد از برزیل، آرژانتین و پرو)، با مساحت 1.141.000 کیلومتر مربع است.
جمعیت این کشور حدود 51 میلیون نفر است و پراکندگی جمعیتی کلمبیا یکسان نیست. پایتخت این کشور شهر بوگاتا است و زبان رسمی مردم این کشور اسپانیایی است. واحد پول کلمبیا، پزوی کلمبیا است.
کشور کلمبیا همچنین یکی از کشورهای دارای گسترده ترین تنوع قومی در آمریکای جنوبی است. این تنوع قومی مدیون مهاجرت هایی است که در قرن 20 به این کشور شده و افزایش جمعیت این کشور را در پی آورده است.
جغرافیا
کشور کلمبیا در مقایسه با سایر مناطق آمریکا جنوبی دارای بیشترین تنوع فیزیکی در قلمرویش است. این کشور در بخشی از «حلقه آتش» اقیانوس آرام است که در واقع محلی زلزله خیز و در معرض آتشفشان است، قرار گرفته است.
این کشور از قلههای بلند و برفی آند تا دشت های گرم و مرطوب حوزه رود آمازون را شامل می شود. اغلب مردم این کشور در یک سوم کوهستانی کشور یعنی جایی که بوگوتا پایتخت کلمبیا و سایر شهرهای بزرگ آن قرار دارند زندگی می کنند.
یک سوم غربی این کشور از ساحل اقیانوس آرام در غرب شروع شده و با عرض جغرافیایی 5 درجه شمالی به سمت شرق میرود، که شامل صورتهای گوناگونی می شود.
در غربی ترین ناحیه، قسمت بسیار باریک و غیرممتد خط ساحلی اقیانوس آرام قرار دارد. که در پشت آن کم پهناترین و کم ارتفاع ترین کوهستان کلمبیا قرار گرفته است.
بعد از آن ناحیه وسیع و پست، ریو سنت جوئان قرار گرفته که به عنوان جایگزین کانال پاناما، به عنوان یک مسیر بین اقیانوس آرام و اطلس جایگزین شده است.
منطقه کوهستانی اصلی غربی، کوردیلرا اکسیدنتال، نسبتاً مرتفع است و بلندی قله آن به 13 هزار پا می رسد. چنیدن قله برفی در ناحیه کوردیلرای مرکزی نیز وجود دارند که بلندی برخی از آنها به 18 هزار پا می رسد.
آب و هوا
از آنجا که ناحیه غربی کشور دارای آب و هوای مناسب و خاک غنی است، فعالیتهای کشاورزی نیز اغلب در این ناحیه انجام می گیرد.
آب و هوای کلمبیا در دسته آب و هواهای گرم استوایی قرار می گیرد.
وضعیت گیاهان، جانوران و حتی مردم آن کاملا بستگی به میزان وزش باد و بارش باران در این کشور دارد.
البته باید توجه داشت اگرچه برخی از نقاط کلمبیا آب و هوای سرد کوهستانی دارد، با این حال کلمبیا کشوری گرمسیر به حساب می آید.
که در اکثر نواحی آن دمای هوا به طور میانگین 25 درجه سانتیگراد است.
دین، اقتصاد و حکومت کلمبیا
مردم این کشور ۸۷ درصد کاتولیک، حدود ۹ درصد پروتستان، ۳ درصد دیگر باورها و ۱ درصد هم به آیین بومی این سرزمین باور دارند و کمتر از ۱ درصد دیگر هم جمعیت مسلمان و معتقد به مورمن را تشکیل می دهند. اقتصاد این کشور بعد از یک دهه رشد اقتصادی مناسب در ۱۹۹۸ به سوی سراشیبی جهت گرفت و در سال ۱۹۹۹ دچار رکود اقتصادی شد، گذر از این دوران رکود و بحران اقتصادی برای تاریخ کلمبیا سخت و زمانبر بود. از جمله عوامل بوجود آمدن این مشکلات اقتصادی کمی تقاضای داخلی و خارجی، وضعیت بودجهٔ دولت و درگیری های شدید داخلی بود. صادرات کلمبیا شامل کالاهای تولیدی، مواد نفتی، زغال سنگ و قهوه است. این کشور بزرگ ترین صادرکنندهٔ بارهنگ به کشور آمریکا است. واحد پول کلمبیا پزو است. در حال حاضر دولت حاکم بر کلمبیا با اعمال یک سری سیاست ها و برنامه های اقتصادی در صدد رفع مشکلات اقتصادی این کشور است. حکومت کلمبیا از نوع جمهوری فدرال است و پایتخت این کشور شهر بوگوتا است.
تاریخچه
محققان تاریخ کلمبیا معتقدند در حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش از میلاد جوامع شکارچی در منطقه بوگوتای امروزی با هم مراودتان تجاری و روابط فرهنگی داشتند. در هزارهٔ اول قبل از میلاد، سرخ پوست ها یک سیستم سیاسی کاسیکازگوها را بوجود آوردند که کاسیکها در این سیستم در راس هرم قدرت قرار داشتند. کاشفان و جستجوگران استعمارگر و توسعه طلب اسپانیایی در ۱۵۰۰ اولین کاوش هایشان را در منطقه ساحل کارائیب بوسیله ردریگو د باستیداس شروع کردند.
کریستف کلمب در سال ۱۵۰۲ در اطراف کارائیب جستجویش را آغاز کرد. در ۱۵۰۸ واسکو نونز دی بلبوآ این منطقه از ناحیهٔ اورابا را فتح کرد. از آغاز قرن ۱۶ اروپایی ها آوردن و مهاجرت اجباری برده ها از آفریقا را در دستور کار خود قرار داده و این کار را بی وقفه پی گرفتند. دورهٔ استثمار دوره شروع شورشهای ضد اسپانیایی هم بود اگرچه که این انقلابات و شورش ها بعضا با شکست روبرو می شد. شورشیان استقلال تمام و کمال از اسپانیای استعمارگر را می خواستند. آخرین شورش در سال ۱۸۰۴منجر به استقلال سنت دومینگو یا هائیتی امروزی شد رهبران این شورش موفق سیمون بولیوار و فرانسیسکو دی سانتاندر بودند و سیمون بولیوار اولین رئیس جمهور در تاریخ کلمبیا و فرانسیسکو دی سانتاندر معاون رئیس جمهوری شد.
پس از بولیوار دی سانتاندر دومین رئیس جمهور کلمبیا شد. تقسیمات سیاسی داخلی تجزیهٔ ونزوئلا و کیوتو در سال ۱۸۳۰ را سبب شد. در سال ۱۸۶۳ایالات متحدهٔ کلمبیا بوجود آمد و تا سال ۱۸۸۶ این عنوان برای این سرزمین بکار می رفت تا اینکه به جمهوری کلمبیا تغییر نام داد. درگیری های خونین در ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ که به وایلنس معروف است در این سرزمین برای این تقسیمات و تجزیه ها بوجود می آمد. در سال ۱۹۹۱ قانون اساسی جدید جای قانون اساسی قدیم که در سال ۱۸۸۶ نوشته شده بود را گرفت. از ۱۹۸۹ که کوشش برای برقراری صلح بین دولت و شورشیان مختلف شروع شده بود گاهی با شکست مواجه شده و گاهی هم این تلاش ها موفق بوده و توانسته گروهها را آرام کند. با به قدرت رسیدن اوریبه در سال ۲۰۰۲ بالا بردن قدرت نظامی دولت و همچنین نیروی پلیس از سیاست های دولت بود و توانست با این سیاست ثبات و امنیت را در کلمبیا ایجاد کند.