فلات ایران
فلات ایران، فلاتی واقع در ایران، افغانستان و پاکستان است. این منطقه شامل کشورهای دیگری نیز از جمله ارمنستان، آذربایجان، ترکمنستان، تاجیکستان، ترکیه و عراق می‌شود. کشور ایران با مساحت ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع تقریباً نیمی از وسعت فلات ایران است.
فلات ایران توسط چین خوردگی صفحات زمین در دوره سوم زمین شناسی شکل گرفته است. این فلات از شمال به سواحل دریای کاسپین و ارتفاعات البرز ، از غرب به رشته کوه زاگرس ، از جنوب به سلسله جبال بارز و از شرق به رشته کوه هندوکش محدود می شود. میانگین ارتفاع در این فلات ۱۲۰۰ متر و وسعت آن حدود ۲۶۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع است.
این فلات در آسیای جنوبی، آسیای جنوب غربی و قفقاز گسترده شده‌است و از سرزمین‌های کم‌ارتفاع مجاور خود قابل تمایز است. این منطقه، زیستگاه اقوام ایرانی و محدودهٔ اصلی کشور ایران در دوره‌های مختلف تاریخی بوده‌است. یکی از شاخص ترین ارتفاعات فلات بزرگ ایران کوه دماوند با ۵۶۱۰ متر ارتفاع است اما دماوند مرتفع ترین نقطه فلات ایران در داخل جغرافیای سیاسی ایران است و در واقع مرتفع ترین نقطه این فلات نیست. بلندترین نقطه فلات ایران زمین، کوه ترچ میر در رشته کوه هندوکش به ارتفاع ۷۷۰۸ متر است.
آب و هوای فلات ایران خشک، زمستان آن سرد و خشک و تابستان آن بسیار گرم و سوزان است. در زمستان در نواحی مسطح فلات گاهن درجهٔ حرارت تا چند درجه زیر صفر را نشان می‌دهد. اما این حالت در نواحی کوهستانی این منطقه همواره دیده می‌شود.