سیناژن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''سیناژن''' (به انگلیسی: <bdi>CinnaGen</bdi>) یک شرکت زیست‌فناوری در ایران، و بزرگترین در منطقه‌ی خاورمیانه است. مکان اصلی کارخانه و آزمایشگاه در شهرک صنعتی سیمین دشت کرج واقع شده و حدود ۱۰۰۰ نفر کارکنان این شرکت هستند. پرونده:نشا...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'میشود' به 'میشود') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
در سال ۱۳۷۵ هنگام اعلام فراخوان [[مؤسسه انستیتو پاستور ایران]]، او به همراه همسرش برای انتقال دانش فنی تولید [[واکسن هپاتیت]] به [[کوبا]] اعزام می‌شوند. دکتر حامدی‌فر پس از برگشت از کوبا به سمت مدیر تضمین کیفیت مؤسسه پاستور منصوب میشود و در ادامه فعالیت‌هایش واحد تضمین کیفیت شرکت سیناژن را تاسیس میکند. | در سال ۱۳۷۵ هنگام اعلام فراخوان [[مؤسسه انستیتو پاستور ایران]]، او به همراه همسرش برای انتقال دانش فنی تولید [[واکسن هپاتیت]] به [[کوبا]] اعزام می‌شوند. دکتر حامدی‌فر پس از برگشت از کوبا به سمت مدیر تضمین کیفیت مؤسسه پاستور منصوب میشود و در ادامه فعالیت‌هایش واحد تضمین کیفیت شرکت سیناژن را تاسیس میکند. | ||
او در سال ۱۳۸۱ برای سمت مدیرعاملی در شرکت سیناژن انتخواب | او در سال ۱۳۸۱ برای سمت مدیرعاملی در شرکت سیناژن انتخواب میشود. در همان حین، هنگام بررسی فهرست داروهای وارداتی بیولوژیک، ایده تولید بتا اینترفرون (که در آن زمان با نام [[آونکس]] از [[شرکت]] [[بایوژن]] وارد [[ایران]] می‌شد) به ذهن دکتر حامدی‌فر میرسد. با توجه به محدودیت‌ها و عدم وجود راه‌های ارتباطی سریع امروزی، او پس از تلاش‌های فراوان با فردی به نام [[حیثم زکریا]] از [[انستیتو فرانهوفر]] که مقاله‌ای در مورد خالص‌سازی اینترفرون بتا داشت، ارتباط برقرار میکند. | ||
در زمانی که [[درامد]] این [[شرکت]] 40 [[میلیون]] [[تومان]] بود دکتر حامدی‌فر قراردادی 1.5 میلیون [[دلار|دلاری]] با انستیتو فرانهوفر میبندد برای خرید [[سلول مولد بتا]]. | در زمانی که [[درامد]] این [[شرکت]] 40 [[میلیون]] [[تومان]] بود دکتر حامدی‌فر قراردادی 1.5 میلیون [[دلار|دلاری]] با انستیتو فرانهوفر میبندد برای خرید [[سلول مولد بتا]]. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[رده:شرکت‌های زیست‌فناوری ایران]] | [[رده:شرکت‌های زیست‌فناوری ایران]] | ||
[[رده: | [[رده:برندهای ایرانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۴
سیناژن (به انگلیسی: CinnaGen) یک شرکت زیست‌فناوری در ایران، و بزرگترین در منطقه‌ی خاورمیانه است. مکان اصلی کارخانه و آزمایشگاه در شهرک صنعتی سیمین دشت کرج واقع شده و حدود ۱۰۰۰ نفر کارکنان این شرکت هستند.
تاریخچه
در سال ۱۳۷۴ دکتر هاله حامدی‌فر مدیرعامل مجموعه سیناژن از دانشکده داروسازی علوم پزشکی تهران فارغ‌التحصیل شد.
در سال ۱۳۷۵ هنگام اعلام فراخوان مؤسسه انستیتو پاستور ایران، او به همراه همسرش برای انتقال دانش فنی تولید واکسن هپاتیت به کوبا اعزام می‌شوند. دکتر حامدی‌فر پس از برگشت از کوبا به سمت مدیر تضمین کیفیت مؤسسه پاستور منصوب میشود و در ادامه فعالیت‌هایش واحد تضمین کیفیت شرکت سیناژن را تاسیس میکند.
او در سال ۱۳۸۱ برای سمت مدیرعاملی در شرکت سیناژن انتخواب میشود. در همان حین، هنگام بررسی فهرست داروهای وارداتی بیولوژیک، ایده تولید بتا اینترفرون (که در آن زمان با نام آونکس از شرکت بایوژن وارد ایران می‌شد) به ذهن دکتر حامدی‌فر میرسد. با توجه به محدودیت‌ها و عدم وجود راه‌های ارتباطی سریع امروزی، او پس از تلاش‌های فراوان با فردی به نام حیثم زکریا از انستیتو فرانهوفر که مقاله‌ای در مورد خالص‌سازی اینترفرون بتا داشت، ارتباط برقرار میکند.
در زمانی که درامد این شرکت 40 میلیون تومان بود دکتر حامدی‌فر قراردادی 1.5 میلیون دلاری با انستیتو فرانهوفر میبندد برای خرید سلول مولد بتا.
برای عقد این قرارداد، او به همراه دکتر احمدی (استاد معاملات فناوری) به اشتوتگارت آلمان اعزام می‌شوند. با توجه به سرمایه کم شرکت، دکتر حامدی‌فر برای پیش پرداخت محموله، وامی ۱۰۰ هزار دلاری می‌گیرد و در طی اخذ مجوزهای حقوقی، به دلیل نیاز به پول برای تولید، مواد و ساخت کارخانه وام صنایع نوین به مبلغ ۱.۳ میلیارد تومان به مجموعه سیناژن با بازپرداخت ماهی ۶۰ میلیون تومان تعلق می‌گیرد. این در حالی است که فروش شرکت، ۴۰ میلیون تومان بود.
محصولات این شرکت
- CinnoVex (سینووکس) (اینترفرون بتا-۱ای)
- ReciGen (اینترفرون بتا-۱ای)
- Cinnafact (بوسرلین)
- Cinnal-F (فولیتروپین آلفا)
- CinnaPoietin (بتا پوئیتین) (اریتروپویتین بتا)
- CinnoPar (تری‌پاراتاید)
- PegaGen (پگ فیلگراستیم)
- CinnoTec (دی‌متیل فومارات)
- Cinnomer (گلاتیرامر استات)
- CinnoRA (آدالیمومب)
- CinnaTropin (سوماتروپین)
- Melitide (لیراگلوتاید)
- SpikoGen (اسپایکوژن)