فئودور داستایوفسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۹

فئودور میخایلاویچ داستایوفسکی که با نام فئودور داستایوفسکی معروف است، نویسنده و روزنامه‌نگار روسی است که در تاریخ ۱۱ نوامبر ۱۸۲۱ به دنیا آمد. پدرش پزشک بود و مادرش از یک خانواده بازرگان و تاجر بود. پدر داستایوفسکی از مهاجرانی بود که از اوکراین به موسکو آمده بودند.

تصویری از فئودور داستا یوفسکی

اطلاعات شخصی
نام(های):	فیودور میخایلوویچ داستایوفسکی
لقب(ها):	فیودور داستایوفسکی

تاریخ تولد:	۱۱ نوامبر ۱۸۲۱
محل تولد:	مسکو
تاریخ فوت:	۹ فوریهٔ ۱۸۸۱

محل دفن:	سنت پترزبورگ









پیشه:	نویسنده، روزنامه‌نگار، مهندس





همسر(ها):	ماریا دمیتریفنا ایسایوا آنا گریگوریونا سنیکتینا
فرزندان:	سونیا لیوبوف فیودور آلکسی

او بخشی از تحصیلات خود را همراه با برادرش در مدرسه شبانه روزی گذراند و سپس در امتحانات ورودی دانشکده مهندسی نظامی در سنت پترزبورگ شرکت کرد و پذیرفته شد. داستایوفسکی مادرش را در 15 سالگی و پدرش را در 18 سالگی از دست داد و مجبور شد باقی عمرش را تنها زندگی کند.

او در سال 1843 با درجه افسری از دانشکده نظامی فارغ‌التحصیل شد و برای کار وارد اداره مهندسی وزارت جنگ شد.

داستایوفسکی همیشه در حال نوشتن بود و اولین بار با نوشتن رمان بیچارگان در سال 1845 به جمع نویسندگان رادیکال و ساختارشکن بزرگ سنت پترزبورگ وارد شد و به شهرت رسید. در محافلی که او حضور پیدا می‌کرد، برخی از نیهیلیست‌ها حضور داشتند و مباحثی مطرح می‌شد که به مذاق مقامات امنیتی روسیه خوش نمی‌آمد. به همین دلیل داستایوفسکی در ۲۲ آوریل ۱۸۴۹ با اتهام اقدام برای براندازی حکومت دستگیر و به مدت 4 سال به تبعید در زندان سیبری فرستاده شد. او در این دوران به بیماری صرع مبتلا شد که تا پایان عمر با او همراه بود.

داستایوفسکی پیش از محکومیت و تبعید سه رمان به نام‌های «مردم فقیر»، «همزاد» و «خانم صاحب‌خانه» نوشته و منتشر کرده بود که شهرت نسبی برای او به همراه داشتند. او نوشتن را در دوران تبعید و پس از آن نیز ادامه داد و پس از پایان دوران محکومیتش کتاب «خاطرات خانه اموات» منتشر کرد.

در این رمان که به شیوه‌ای مستند گونه نوشته شده، داستایوفسکی از تجربیات و خاطراتش از زندگی در زندان سیبری می‌گوید.

با این حال آنچه داستایوفسکی را در جهان به شهرت رساند، اثر معروف او جنایت و مکافات بود. موفقیت این کتاب موجب شد که همه آثار داستایوفسکی با اقبال مخاطبان مواجه شود.

داستایوفسکی در سال 1857 با ماریا دیمیتریونا ازدواج کرد و به او بسیار عشق می‌ورزید. با این حال مرگ همسرش در سال 1846 دوباره او را به ورطه تنهایی کشاند. و او بیش از پیش خود را در نوشتن غرق کرد. تا اینکه سه سال پس از فوت همسرش با زنی به نام آنا گریگوریا ازدواج کرد و از او صاحب 4 فرزند شد.

او در سال ۱۸۷۳ سردبیر مجله «گراژ دانین» شد. سخنرانی او در جشن سه روزه بزرگداشت پوشکین بسیار تاثیرگذار بود و شهرت و افتخار او را بیش از پیش افزود.

داستایوفسکی که سالها از بیماری ریوی رنج می‌برد، سرانجام در 9 فوریه‌ی 1881 در اثر خون‌ریزی ریه درگذشت.

آثار

آثار داستایوفسکی را می‌توان در دو دسته رمان و داستان کوتاه تقسیم بندی کرد. البته از او چند مقاله و ترجمه نیر به جا مانده است.

آثار فئودور داستا یوفسکی
رمان	داستان کوتاه
بیچارگان	در پانسیون اعیان
همزاد	آقای پروخارچین
خانم صاحبخانه	رمان در نُه نامه
نیه توچکا	شوهر حسود
رؤیای عموجان	همسر مردی دیگر
روستای استپانچیکو	یک داستان کثیف
آزردگان	نازک‌دل
خاطرات خانه اموات	پولزونکوف
جنایت و مکافات	دزد شرافتمند
قمارباز	درخت کریسمس و ازدواج
ابله	شب‌های روشن
همیشه شوهر	قهرمان کوچولو
جن‌زدگان	کروکدیل
جوان خام	بوبوک
برادران کارامازوف	درخت کریسمس بچه‌های فقیر
	نازنین
	ماریِ دهقان
	رؤیای آدم مضحک
	دلاور خردسال

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''فئودور میخایلاویچ داستایوفسکی''' که با نام '''فئودور داستایوفسکی''' معروف است، [[نویسنده]] و [[روزنامه‌نگار]] روسی است که در [[تاریخ]]  ۱۱ [[نوامبر]] ۱۸۲۱ به دنیا آمد. پدرش [[پزشک]] بود و مادرش از یک خانواده [[بازرگان]] و [[تاجر]] بود. پدر داستایوفسکی از مهاجرانی بود که از [[اوکراین]] به [[موسکو]] آمده بودند.
-[[پرونده:تصویری از فئودور داستا یوفسکی.jpg|جایگزین=تصویری از فئودور داستا یوفسکی|بندانگشتی|'''تصویری از فئودور داستا یوفسکی'''{{شخصیت|نام(های)=فیودور میخایلوویچ داستایوفسکی|لقب(ها)=فیودور داستایوفسکی|تاریخ تولد=۱۱ نوامبر ۱۸۲۱|محل تولد=مسکو|تاریخ فوت=۹ فوریهٔ ۱۸۸۱|محل دفن=سن پترزبورگ|پیشه=نویسنده، روزنامه‌نگار، مهندس|همسر(ها)=ماریا دمیتریفنا ایسایوا
+[[پرونده:تصویری از فئودور داستا یوفسکی.jpg|جایگزین=تصویری از فئودور داستا یوفسکی|بندانگشتی|'''تصویری از فئودور داستا یوفسکی'''{{شخصیت|نام(های)=فیودور میخایلوویچ داستایوفسکی|لقب(ها)=فیودور داستایوفسکی|تاریخ تولد=۱۱ نوامبر ۱۸۲۱|محل تولد=مسکو|تاریخ فوت=۹ فوریهٔ ۱۸۸۱|محل دفن=سنت پترزبورگ|پیشه=نویسنده، روزنامه‌نگار، مهندس|همسر(ها)=ماریا دمیتریفنا ایسایوا
 آنا گریگوریونا سنیکتینا|فرزندان=سونیا
 لیوبوف
 فیودور
 آلکسی}}]]
-او بخشی از تحصیلات خود را همراه با برادرش در [[مدرسه شبانه روزی]] گذراند و سپس در امتحانات ورودی [[دانشکده]] مهندسی نظامی در [[سن پترزبورگ]] شرکت کرد و پذیرفته شد. داستایوفسکی مادرش را در 15 سالگی و پدرش را در 18 سالگی از دست داد و مجبور شد باقی عمرش را تنها زندگی کند.
+او بخشی از تحصیلات خود را همراه با برادرش در [[مدرسه شبانه روزی]] گذراند و سپس در امتحانات ورودی [[دانشکده]] مهندسی نظامی در [[سنت پترزبورگ]] شرکت کرد و پذیرفته شد. داستایوفسکی مادرش را در 15 سالگی و پدرش را در 18 سالگی از دست داد و مجبور شد باقی عمرش را تنها زندگی کند.
 او در سال 1843 با درجه افسری از دانشکده نظامی [[فارغ‌التحصیل]] شد و برای کار وارد اداره مهندسی [[وزارت جنگ]] شد.
-داستایوفسکی همیشه در حال نوشتن بود و اولین بار با نوشتن [[رمان]] [[بیچارگان]] در سال 1845 به جمع نویسندگان [[رادیکال]] و [[ساختارشکن]] بزرگ سن پترزبورگ وارد شد و به شهرت رسید. در محافلی که او حضور پیدا می‌کرد، برخی از [[نیهیلیست|نیهیلیست‌ها]] حضور داشتند و مباحثی مطرح می‌شد که به مذاق مقامات امنیتی [[روسیه]] خوش نمی‌آمد. به همین دلیل داستایوفسکی در ۲۲ [[آوریل]] ۱۸۴۹ با [[اتهام]] اقدام برای براندازی [[حکومت]] دستگیر و به مدت 4 سال به [[تبعید]] در زندان [[سیبری]] فرستاده شد. او در این دوران به بیماری [[صرع]] مبتلا شد که تا پایان عمر با او همراه بود.
+داستایوفسکی همیشه در حال نوشتن بود و اولین بار با نوشتن [[رمان]] [[بیچارگان]] در سال 1845 به جمع نویسندگان [[رادیکال]] و [[ساختارشکن]] بزرگ سنت پترزبورگ وارد شد و به شهرت رسید. در محافلی که او حضور پیدا می‌کرد، برخی از [[نیهیلیست|نیهیلیست‌ها]] حضور داشتند و مباحثی مطرح می‌شد که به مذاق مقامات امنیتی [[روسیه]] خوش نمی‌آمد. به همین دلیل داستایوفسکی در ۲۲ [[آوریل]] ۱۸۴۹ با [[اتهام]] اقدام برای براندازی [[حکومت]] دستگیر و به مدت 4 سال به [[تبعید]] در زندان [[سیبری]] فرستاده شد. او در این دوران به بیماری [[صرع]] مبتلا شد که تا پایان عمر با او همراه بود.
 داستایوفسکی پیش از محکومیت و [[تبعید]] سه رمان به نام‌های «'''مردم فقیر'''»، «'''همزاد'''» و «'''خانم صاحب‌خانه'''» نوشته و منتشر کرده بود که شهرت نسبی برای او به همراه داشتند. او نوشتن را در دوران تبعید و پس از آن نیز ادامه داد و پس از پایان دوران محکومیتش کتاب «'''خاطرات خانه اموات'''» منتشر کرد.
@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 در این رمان که به شیوه‌ای [[مستند]] گونه نوشته شده، داستایوفسکی از تجربیات و خاطراتش از زندگی در [[زندان]] سیبری می‌گوید.
-با این حال آنچه داستایوفسکی را در جهان به شهرت رساند، اثر معروف او [[جنایت و مکافات]] بود. موفقیت این کتاب موجب شد که همه آثار داستایوفسکی با [[اقبال]] مخاطبان مواجه شود.
+با این حال آنچه داستایوفسکی را در جهان به شهرت رساند، اثر معروف او [[جنایت و مکافات]] بود. موفقیت این کتاب موجب شد که همه آثار داستایوفسکی با اقبال مخاطبان مواجه شود.
-داستایوفسکی در سال 1857 با '''ماریا دیمیتریونا''' [[ازدواج]] کرد و به او بسیار [[عشق]] می‌ورزید. با این حال [[مرگ]] همسرش در سال 1846 دوباره او را به [[ورطه]] تنهایی کشاند. و او بیش از پیش خود را در نوشتن [[غرق]] کرد. تا اینکه سه سال پس از فوت همسرش با زنی به نام '''آنا گریگوریا''' ازدواج کرد و از او صاحب 4 [[فرزند]] شد.
+داستایوفسکی در سال 1857 با '''ماریا دیمیتریونا''' [[ازدواج]] کرد و به او بسیار [[عشق]] می‌ورزید. با این حال [[مرگ]] همسرش در سال 1846 دوباره او را به [[ورطه]] تنهایی کشاند. و او بیش از پیش خود را در نوشتن غرق کرد. تا اینکه سه سال پس از فوت همسرش با زنی به نام '''آنا گریگوریا''' ازدواج کرد و از او صاحب 4 [[فرزند]] شد.
 او در سال ۱۸۷۳ [[سردبیر]] [[مجله]] «گراژ دانین» شد. [[سخنرانی]] او در جشن سه روزه بزرگداشت [[پوشکین]] بسیار تاثیرگذار بود و شهرت و افتخار او را بیش از پیش افزود.