الگو:صفحه اصلی - مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''سید محمدحسین بهجت تبریزی''' مشهور به '''شهریار''' از شاعران معاصر پر آوازه ایران است. او در ۱۱ دی ۱۲۸۵ در روستای خُشکِناب تبریز به دنیا آمد. از شهریار اشعار فراوانی به زبان فارسی و ترکی آذری موجود است. پرونده:سید-محمدحسین-بهجت-تبریزی-مشهور-ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''نوروز'''، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم [[فروردین]] است، به عنوان [[جشن]] آغاز سال نو [[ایرانی]] و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن [[ایران باستان]] شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از [[آسیا]] و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی [[یونسکو]] به عنوان [[میراث فرهنگی]] و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است. | ||
[[پرونده: | [[پرونده:سفره هفت‌سین.jpg|جایگزین=سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز|بندانگشتی|سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز]] | ||
در [[ایران]] و [[افغانستان]]، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند [[تاجیکستان]]، [[روسیه]]، [[قرقیزستان]]، [[قزاقستان]]، [[سوریه]]، [[عراق]]، [[گرجستان]]، [[جمهوری آذربایجان]]، [[آلبانی]]، [[چین]]، [[ترکمنستان]]، [[هند]]، [[پاکستان]] و [[ازبکستان]] به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و [[مردم]] در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند. | |||
این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت [[ایران]] به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان [[زرتشتی|زرتشتیان]] اهمیت ویژه‌ای دارد. | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷
نوروز، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم فروردین است، به عنوان جشن آغاز سال نو ایرانی و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن ایران باستان شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از آسیا و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است.
در ایران و افغانستان، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و مردم در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند.
این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت ایران به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان زرتشتیان اهمیت ویژه‌ای دارد.