الگو:صفحه اصلی - مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''نوروز'''، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم [[فروردین]] است، به عنوان [[جشن]] آغاز سال نو [[ایرانی]] و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن [[ایران باستان]] شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از [[آسیا]] و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی [[یونسکو]] به عنوان [[میراث فرهنگی]] و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است. | ||
[[ | [[پرونده:سفره هفت‌سین.jpg|جایگزین=سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز|بندانگشتی|سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز]] | ||
در [[ایران]] و [[افغانستان]]، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند [[تاجیکستان]]، [[روسیه]]، [[قرقیزستان]]، [[قزاقستان]]، [[سوریه]]، [[عراق]]، [[گرجستان]]، [[جمهوری آذربایجان]]، [[آلبانی]]، [[چین]]، [[ترکمنستان]]، [[هند]]، [[پاکستان]] و [[ازبکستان]] به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و [[مردم]] در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند. | |||
این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت [[ایران]] به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان [[زرتشتی|زرتشتیان]] اهمیت ویژه‌ای دارد. | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷
نوروز، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم فروردین است، به عنوان جشن آغاز سال نو ایرانی و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن ایران باستان شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از آسیا و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است.
در ایران و افغانستان، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و مردم در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند.
این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت ایران به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان زرتشتیان اهمیت ویژه‌ای دارد.