درخواست اصلاح

الگو:صفحه اصلی - مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ویکیدا
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مثنوی''' یکی از قالب‌های شعری است. این لغت در واقع یک واژه عربی و به معنای «دو دو» است و به این دلیل ای نام بر این قالب شعری نهاده شده که ابیات در آن قافیه‌های مستقل دارند. درواقع هر دوقافیه با دوقافیه بعدی متفاوت اند.[[پرونده:تصویر دوره 7 جلدی کتاب مثنوی معنوی.jpg|جایگزین=تصویر دوره 7 جلدی کتاب مثنوی معنوی|بندانگشتی|340x340پیکسل|'''تصویر دوره 7 جلدی کتاب مثنوی معنوی''']]سرودن در قالب مثنوی آسانتر از سایر قالب‌های شعری است به همین دلیل معمولا تعداد ابیات آن بالا است. مثنوی می تواند از حداقل دوبیت شروع شود ولی محدودیتی برای اتمام آن وجود ندارد.
'''نوروز'''، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم [[فروردین]] است، به عنوان [[جشن]] آغاز سال نو [[ایرانی]] و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن [[ایران باستان]] شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از [[آسیا]] و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی [[یونسکو]] به عنوان [[میراث فرهنگی]] و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است.
[[پرونده:سفره هفت‌سین.jpg|جایگزین=سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز|بندانگشتی|سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز]]
در [[ایران]] و [[افغانستان]]، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند [[تاجیکستان]]، [[روسیه]]، [[قرقیزستان]]، [[قزاقستان]]، [[سوریه]]، [[عراق]]، [[گرجستان]]، [[جمهوری آذربایجان]]، [[آلبانی]]، [[چین]]، [[ترکمنستان]]، [[هند]]، [[پاکستان]] و [[ازبکستان]] به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و [[مردم]] در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند.


موضوعاتی که در مثنوی آورده می‌شوند، متفاوت است ؛ ممکن است در مثنوی داستانی '''حماسی و تاریخی''' شرح داده‌شود که نمونه بارز آن [[شاهنامه فردوسی]] است. برخی نیز داستان‌های '''عاشقانه''' را در قالب مثنوی سروده اند. منظومه ‌های عاشقانه [[لیلی و مجنون]]، [[خسرو و شیرین]] و... از این جمله اند. موضوع دیگری که می‌توان در مثنوی آورد، مسائل '''عرفانی''' است. [[منطق‌الطیر]] نمونه ای از بیان آموزه‌های عرفانی در قالب مثنوی به شمار می‌رود. مثنوی همچنین می‌تواند بستر مناسبی برای بیان مسائل تربیتی و اخلاقی باشد که نمونه بارز آن [[بوستان سعدی]] است.
این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت [[ایران]] به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان [[زرتشتی|زرتشتیان]] اهمیت ویژه‌ای دارد.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷

نوروز، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم فروردین است، به عنوان جشن آغاز سال نو ایرانی و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن ایران باستان شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از آسیا و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است.

سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز
سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز

در ایران و افغانستان، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و مردم در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند.

این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت ایران به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان زرتشتیان اهمیت ویژه‌ای دارد.