درخواست اصلاح

الگو:صفحه اصلی - مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ویکیدا
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''زیگورات دوراونتاش''' که بیشتر با نام '''چُغازَنبیل''' شناخته می‌شود، نیایشگاهی متعلق به دوره عیلامی ها (ایلامی ها) که در حدود سال 1250 قبل از میلاد مسیح بر پا شد و بعد از شش قرن در سال 640 قبل از میلاد به حالت متروکه درآمد. چغازنبیل بیش از 2500 سال در زیر خاک مدفون ماند تا اینکه اواخر قرن 19 میلادی، در جریان فعالیت های نفتی، آجری یا دست نبشه ای روی آن می یابند.
'''نوروز'''، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم [[فروردین]] است، به عنوان [[جشن]] آغاز سال نو [[ایرانی]] و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن [[ایران باستان]] شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از [[آسیا]] و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی [[یونسکو]] به عنوان [[میراث فرهنگی]] و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است.
[[پرونده:زیگورات چغازنبیل.jpg|جایگزین=زیگورات دوراونتاش یا چغازنبیل|بندانگشتی|180x180پیکسل|'''زیگورات دوراونتاش یا چغازنبیل''']]
[[پرونده:سفره هفت‌سین.jpg|جایگزین=سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز|بندانگشتی|سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز]]
آنجا بود که کاوشگران از شوش به سوی چغازنبیل که در 40 کیلومتری جنوب شرق شوش و 25 کیلومتری غرب شوشتر قرار دارد، متمایل می شوند و مجموعه ای از کاوش ها در چندین دهه آن را از دل خاک بیرون می کشد. اونتاش ناپیرشا (اونتاش گال) پادشاه بزرگ عیلامی، بنیانگذار زیگورات (نیایشگاهی برای خدایان) چغازنبیل بوده است و هم اکنون ستون یادبود او در موزه لوور قرار دارد.
در [[ایران]] و [[افغانستان]]، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند [[تاجیکستان]]، [[روسیه]]، [[قرقیزستان]]، [[قزاقستان]]، [[سوریه]]، [[عراق]]، [[گرجستان]]، [[جمهوری آذربایجان]]، [[آلبانی]]، [[چین]]، [[ترکمنستان]]، [[هند]]، [[پاکستان]] و [[ازبکستان]] به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و [[مردم]] در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند.
 
این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت [[ایران]] به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان [[زرتشتی|زرتشتیان]] اهمیت ویژه‌ای دارد.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷

نوروز، که نخستین روز از سال خورشیدی و معادل با یکم فروردین است، به عنوان جشن آغاز سال نو ایرانی و یکی از قدیمی‌ترین جشن‌های به‌جا مانده از دوران کهن ایران باستان شناخته می‌شود. این جشن باستانی ریشه در ایران باستان دارد و در مناطق گسترده‌ای از آسیا و بخش‌های دیگر جهان برگزار می‌شود. نوروز با اعتدال بهاری، که نشانگر شروع فصل بهار است، همزمان است و از سوی یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر تحت عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» به ثبت جهانی رسیده است.

سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز
سفره هفت‌سین برای جشن گرفتن آغاز سال نو و نوروز

در ایران و افغانستان، نوروز به عنوان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در کشورهای دیگری مانند تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان به عنوان تعطیلی رسمی گرامی داشته می‌شود و مردم در این کشورها جشن نوروز را برگزار می‌کنند.

این جشن کهن از فرهنگ‌های مختلف به ارث رسیده و با ویژگی‌های خاص خود، هویتی ایرانی به خود گرفته است. نوروز نمادی از پیوند میان افراد و اقوام مختلف ایرانی و ملت ایران به شمار می‌رود. ایرانیان نوروز را به عنوان زمانی برای رستاخیز طبیعت و آغاز رویش و تازگی در باغ‌ها و بوستان‌ها می‌دانند و بر این باورند که همزمان با تغییرات در طبیعت، باید زندگی نو و تازه‌ای را با نگرشی جدید و پوششی تازه آغاز کنند. نوروز همچنین به عنوان یکی از اعیاد مقدس و مذهبی در میان زرتشتیان اهمیت ویژه‌ای دارد.