رستم و سهراب (پویانمایی)
رستم و سهراب عنوان یک پویانمایی سینمایی ایرانی است که به کارگردانی کیانوش دالوند و با مشارکت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و استودیو انیمیشن آریا در شهرستان بروجرد تولید شد.
این اثر سه بعدی در دی ماه سال 1392 به نمایش عمومی درآمد. کشورهایی همچون روسیه و امارات نیز، حق انتشار این پویانمایی را خریده و پس از ترجمه در سینماهای خود به نمایش گذاشتنه‌اند.
مدت‌زمان این پویانمایی 95 دقیقه است و در سال 2012 در بازار جشنواره فیلم کن موردتوجه خریداران قرار گرفت و نشریه تخصصی «پویانمایی مگزین» در ویژه‌نامه خود طی دو صفحه، به شرح و توصیف این اثر و قابلیت‌های جهانی آن پرداخته و با عنوان «حماسه پارسی» نوشت: «شاهنامه، اثر کلاسیک قرن یازدهم که توسط شاعر ایرانی فردوسی به نثر درآمده، الهام‌بخش پویانمایی سه‌بعدی جدید «رستم و سهراب» است».
خلاصه
داستان این پویانمایی آنچنان که از نامش پیداست، از داستان معروف رستم و سهراب از شاهنامه فردوسی گرفته شده است؛
رستم که برای دفاع از میهنش رفته، موفق به دیدار فرزند تازه متولد شده خود نمی‌شود. سال‌ها بعد، افراسیاب که سودای حکومت بر جهان را داشت و برای فتح ایران با مانعی بزرگ و شکست‌ناپذیر به نام رستم روبرو بود، با طراحی نقشه‌ای شوم، پدر و پسر را در مقابل هم قرار داد...
عوامل
عوامل و دست‌اندر کاران تهیه و تولید پویانمایی بلند رستم و سهراب در ادامه معرفی شده‌اند:
موسیقی: الیزا ایپ و آکادمی موسیقی موتزارت
سرپرست گویندگان: محمدرضا علیمردانی
توزیع کننده: هنرنمای پارسیان
صداپیشگان
افرادی که در صداگذاری و دوبله پویانمایی رستم و سهراب نقش داشته‌اند در ادامه نام برده شده‌اند:
- محمدرضا علیمردانی (سرپرست گویندگان)
- مجید حبیبی (صداپیشه نقش سهراب)
- آیسن نوروزی
- امین الیاسیان
- علی باقرلی
- مهدی بقائیان
- مهشید اژده‌فر
- حامد بیطرفان
- مهراد میراکبری
- مهدی قاسمی
- مریم باقری
- سعید شریف
نقد و بررسی
فیلمساز این اثر، با هوشمندی از میان داستان‌های بی‌شماری که می‌توانسته پدید آورد و یا حتی با وام گرفتن از آن‌ها اثری یگانه و نه الزاما اقتباسی را بیافریند، به سراغ شاهنامه فردوسی رفته است و بدون ترس و البته با ریسک پذیری بسیار، اثر انیمیشنی سینمایی را تولید کرده است که با همه کمی و کاستی‌هایش، ایرانی است؛ ایرانی بودن را حفظ کرده و اگر بازی‌های گوناگون و هزارتوی مدیران جدید در گردونه سازمان سینمایی و مراکزی همچون مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی نبود، این ایرانی بودن را در قالب رسانه ای جهانی یعنی پویانمایی به دورترین نقاط دنیا نیز صادر می‌کرد.
رستم و سهراب، شاید اثری تکنیکی و بدون ایراد نباشد، و شاید بتوان گفت که حق مطلب را در مورد داستان شاهنامه ادا نکرده است، اما چه کسی توانسته حق خود را در قبال ایرانی بودن و ایرانی ماندش در حیطه کاری خود ادا کند؟ شاید در جواب بتوان گفت رستم و سهراب تلاشی جسورانه و نه الزاما قهرمانانه است که در مقابل دیگر موقعیت هایی که برای آثار بلند انیمیشن و فیلمسازانش در برهه‌ای به وجود آمد، اصالت و ایرانی بودن خود را حفظ کرده است.
رستم و سهراب، ریسمانی است که هرچند باریک، اما می‌تواند نقطه امید و نجاتی برای کودک امروز به حساب بیاید که در سیل عظیم آثار انیمیشن غربی و بازی‌های متعددش غوطه‌ور است، اما حسی ناخودآگاه و نیازی ملی، کودک ما را به دیدن آثار انیمیشنی کشور و فرهنگ خودش در این انبوه رسانه‌های تصویری ترغیب می‌کند. پس چه بهتر که بیاییم و با نگاهی درست به داشته‌های خودمان این نیاز را با ساخت آثار فاخر و اصیل پاسخ‌گو باشیم و کودک گمگشته امروز را در بی‌هویتی خویش با رجعت به دیروز و تاریخ کشورش هویت دار کنیم.[۱]
منابع
- ↑ «رستم و سهراب»؛ تلاشی جسورانه برای رسیدن به انیمیشن ملی [برداشته شده در 26 مهر 1402]