کشتی (ورزش)
کشتی یکی از رشته‌های ورزشی است که در آن، دو نفر به صورت تن به تن و بدون همراه داشتن سلاح یا وسیله باهم دست و پنجه نرم می‌کنند و برای به زمین زدن یکدیگر، گلاویز می‌شوند. این مبارزه با تکنیک و قوانین خاصی همراه است و فردی که در زمان مشخص، بیش‌ترین امتیاز را بگیرد، برنده خواهد بود.
کشتی عبارت است از فعالیت طرفین همراه با ردوبدل شدن فنون که سرانجام به نفع یکی به پایان می‌رسد.
تاریخچه
بسیاری از کتیبه‌هایی که از روزگاران قدیم به جای مانده و توسط باستان شناسان کشف شده‌است ثابت می‌کند که کشتی در میان مصریان و آشوریان رواج بسیار داشته و دارای قاعده و مقررات مخصوصی بوده.
از بین‌النهرین و مصر فنون کشتی به مناطق دور و نزدیک آسیا و روم و یونان راه پیدا کرد و تکامل بیشتری یافت. مربیان کشتی در یونان باستان مراحل اجرای هر فن کشتی را به صورت چند نقاشی در حالات مختلف بر روی صفحات کاغذ پاپیروس نقاشی می کردند و به کمک آنها شاگردان خود را تعلیم می‌دادند.
از سال ۷۰۴ قبل از میلاد کشتی نیز به رشته‌های پنجگانه بازیهای المپیک باستان افزوده شد.
کشتی ایران
در دوران صفویه و زندیه، کشتی و ورزش باستانی و پهلوانی رونق زیادی در ایران یافت و در هر شهر صدها پهلوان وجود داشت. در دواران قاجاریه علاقه به این ورزش چنان زیاد شد که در دوران ناصرالدین شاه برای اولین بار شخصی به نام صاحب الدوله مأمور توسعه کار ورزش کشتی شد.
در روزهای تعطیل پهلوانان در میادین شهر به کشتی گرفتن می‌پرداختند. مسابقات کشتی پهوانی برای انتخاب پهلوان پایتخت نیز از همین ایام آغاز شد و بعدها به صورت یک سنت جاری همه ساله درآمد.
از زمان رضاشاه زورخانه با فرهنگ جدید رونق بیشتری گرفت و در کنار زورخانه‌ها، باشگاهها و ورزشگاه‌ها هم شکل گرفتند. با تأسیس اداره تربیت بدنی و اجباری شدن ورزش در مدارس و پادگانهای نظامی، جوانان کشتی گیر از زورخانه‌ها روی به میدانهای ورزش نهادند و با اصول جدید و تحت تعلیم پهلوانان و مربیان قدیم و جدید به تمرین پرداختند.
از سال 1318 به بعد با مطرح شدن مقررات بین‌الملل، تغییر و تحولاتی در شیوه کشتی گرفتن نوع لبای پوشیدن کشتی‌گیران به وجود آمد.
اولین بار کشتی گیران ایرانی با شرکت در رقابتهای بین المللی به المپیک 1948 لندن راه پیدا کردند.
در این دوره از رقابتها تیم ایران با ترکیب منصور رئیسی، منصور رحیمی‌ها، حسن سعدیان، علی غفاری، عباس زندی، عباس حریری، منصور میرقوامی و ابولقاسم سخدری با مربیگری هدایت صائم اریکان مربی ترکیه‌ای با حریفان خود به رقابت پرداخت.
پس از این رقابتها، تیم ملی کشتی ایران به رقابتهای کشتی آزاد قهرمانی جهان به میزبانی هلسینکی- فنلاند رفت.
در این رقابتها غلامرضا تختی و محمود ملاقاسمی صاحب دو مدال نقره شدند. محمدمهدی یعقوبی و عبدالله مجتبوی نیز صاحب دو مدال برنز شدند و تیم ایران در مجموع به مقام چهارم رسید.
سبک‌های کشتی
های متعددی به صورت محلی و سنتی است. ازجمله سبک‌های ملی و محلی کشتی می‌توان به کشتی با کمربند شامل گلیما در ایسلند، شوینگن در سوئیس، گوراش در آسیای میانه و نیز سومو و جوجیتسو در ژاپن، و سامبو در روسیه اشاره کرد.
در سطح جهانی و بین‌المللی نیز دو سبک کشتی معروف‌ترند»
- کشتی آزاد: مدت زمان کشتی آزاد 2 زمان 3 دقیقه‌ای می‌باشد که در آخر امتیازات مجموع هر دو زمان محاسبه می شود.
- کشتی فرنگی: مدت زمان کشتی فرنگی دو زمان 3 دقیقه ای می‌باشد که درصورت تساوی یک دوره سوم نیز وجود دارد. در آخر هر کشتی گیر که دو زمان از 3 زمان را برنده شده باشد، برنده کل مسابقه خواهد بود.
هدف از کشتی رساندن شانه های حریف به زمین است. تفاوت این دو نوع سبک این است که، کشتی فرنگی، که بیشتر در اروپا محبوب است، گرفتن پائین کمر حریف و استفاده از پا ممنوع است. در حالی که کشتی آزاد کشتی گیران اجازه انجام همین اعمال را دارند. مسابقات این دو نوع سبک زیر نظر اتحادیه جهانی کشتی برگزار می‌شود.