نبات
نبات بلور ساخته شده از محلول اشباع شده شکر و آب است که مزه‌ای شیرین دارد.
در قرن 18 میلادی، در اروپا، شکر کالایی لوکس و مخصوص اشراف بود که از شرق به کشورهای اروپایی صادر می‌شد. در شرق اما، کاشت و برداشت نیشکر و تولید شکر از آن، رایج بود.
شواهد تاریخی نشان می‌دهد هندی‌ها اولین مردمانی بودند که شیره نیشکر را در آب می‌جوشاندند و از آن نبات می‌گرفتند. نباتی که نیمه جامد، کدر و کمی تیره رنگ بود و بلورهای کوچکی داشت. برخی از انواع تصفیه محلول آب و شکر، بلورهای زیباتر و بزرگتری را به همراه داشت تا زمانی که نبات فرم امروزی خودش را پیدا کرد. هندی‌ها گیاهان مختلفی را در ترکیب نبات استفاده کردند و خواص و طعم‌های جدید به نبات دادند.
نبات با سرعتی بسیار کم به ایران، یونان و روم رسید. تجار نبات را با اسم شکر هندی، با قیمتی بسیار بالا برای اشراف‌زادگان و پادشاهان می‌فروختند. نبات را در ایران سنبل شادی می‌دانند و در مراسم‌های مختلفی همچون جشن عقد و ازدواج از آن برای تزئین سفره عقد یا هفت سین استفاده می‌کنند. نبات را معمولا با یک نوشیدنی داغ مانند انواع چای مصرف می‌کنند.
انواع نبات
شاخه نبات
بلورهای نبات را به دور یک نخ از جنس پنبه تهیه می‌کنند و به آن شاخه نبات می‌گویند.
نبات چوبی
همانند شاخه نبات تهیه می‌شود با این تفاوت که این بار بلورها به دور یک چوب تشکیل می‌شود. نبات‌های چوبی را می‌توان جز بهداشتی‌ترین نبات‌ها دانست چرا که قابلیت جوشاندن چوب‌ها قبل از مصرف وجود دارد.
نبات دندانه
نبات دندانه یا نگین نبات با قابلیت شکنندگی بالایی که دارد برای مصرف بسیار راحت و مناسب است. نیازی به خرد کردن یا شکستن آن نیست و کاملا آماده برای مصرف هستند.
نبات مخلوط
این نوع نبات اغلب به شکلی نامنظم در کف و جداره پاتیل‌ها درست می‌شود و به همین علت به صورت فله‌ای روانه بازار می‌شود. تخته شدن این نبات بر اثر غلظت زیاد شیره در کف پاتیل‌ها است.
پرده نبات
نباتی که بر روی پاتیل‌ها تشکیل می‌شود و نازک و تردتر از نبات‌های دیگر است. این نبات تفاوت چندانی با نبات شاخه‌ای یا چوبی ندارد.
پودر نبات
پودر نبات همانطور که از نامش پیداست از خرده‌های نبات تشکیل می‌شود اما نسبت به شکر بزرگ‌تر هستند و به راحتی حل می‌شوند.