لورازپام

لورازپام (به انگلیسی: Lorazepam)، با نام تجاری اتیوان، دارویی از دسته بنزودیازپین‌ها است که به طور کوتاه مدت در درمان اختلالات اضطراب، به عنوان داروی کمکی در درمان اضطراب همراه با افسردگی روانی، بی خوابی و حملات صرعی به کار می‌رود. این دارو همچنین برای کاهش اضطراب قبل از عمل جراحی نیز تجویز می‌شود.

ساختار شیمیایی لورازپام

لورازپام
فرمول شیمیایی:	C۱۵H۱۰Cl۲N۲O۲
عنوان دارو:	لورازپام
جرم مولی:	321.2 g/mol g·mol−1
نام‌های تجاری:	Ativan, Tavor, Temesta,
شکل دارو:	قرص، آمپول
روش مصرف دارو:	By mouth, intramuscular, intravenous, under the tongue, and transdermal
کد ATC:	N05BA06

داروی لورازپام سبب تضعیف سیستم عصبی مرکزی در ناحیه ساب کورتیکال و لیمبیک و موجب تحریک گیرنده‌های گابا در سیستم ARAS می‌شود.

مقدار و نحوه مصرف

• قبل از شروع درمان با داروی لورازپام (Lorazepam)، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.

• دوز و مقدار داروی لورازپام، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که روانپزشک و یا پزشک متخصص مغز و اعصاب به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید و از کم یا زیاد کردن مقدار یا مدت زمان مصرف خودداری نمایید.

• در صورت فراموش کردن یک دوز، به محض یادآوری، نوبت فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک زمان مصرف دوز بعدی باشد، از مصرف نوبت فراموش شده اجتناب کنید و بر طبق برنامۀ مشخص به مصرف دارو ادامه دهید و هیچ‌گاه دوز دارو را دو برابر نکنید.

• اگر پس از چند هفته، اثر درمانی داروی لورازپام کاهش یافت، به پزشک مراجعه کرده و از افزایش خودسرانه مقدار مصرف خودداری کنید.

• در صورتی که پس از مدتی مصرف داروی لورازپام، احساس کردید شرایطتان بدتر شده است، حتماً با پزشک خود مشورت نمایید و چنانچه فکر می‌کنید این دارو برای شما مناسب نیست از قطع خودسرانه دارو خودداری کرده و در مورد قرص جایگزین لورازپام با پزشک مشورت نمایید.

• از قطع ناگهانی داروی لورازپام اجتناب کنید. برای جلوگیری از بروز عوارض قطع مصرف، مصرف این دارو باید به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک کاهش داده شود.

• چنانچه از داروی لورازپام به عنوان ضد تشنج استفاده می‌کنید دوره درمان را مطابق با دستور پزشک کامل کنید.

• چنانچه از داروی لورازپام به عنوان خواب آور استفاده می‌کنید، به منظور اجتناب از فراموشی و تسکین در طول روز، دارو را هنگام خواب مصرف کنید.

• داروی لورازپام را می‌توانید همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. اما برای کاهش نشانه‌های گوارشی آن را با غذا مصرف کنید.

• تزریق لورازپام به صورت عضلانی، باید به طور عمیق انجام شود.

• تزریق سریع وریدی داروی لورازپام، ممکن است سبب بروز آپنه (توقف تنفس در خواب)، کاهش فشار خون، برادی کاردی و ایست تنفسی شود.

• پس از تزریق داروی لورازپام، باید ۲ تا ۳ ساعت تحت مراقبت باشید.

موارد منع مصرف

• به تاریخ انقضای داروی لورازپام (Lorazepam) توجه کنید و اگر تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.

• هرگز داروی لورازپام را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.

• حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد

• بارداری یا قصد بارداری

• شیردهی

• تشنج

• مشکلات تنفسی (مانند آپنه خواب)

• کما

• شوک

• اختلالات روحی و روانی (مانند اختلال شخصیتی، افسردگی و روان پریشی)

• پارکینسون

• مشکلات کبدی

• مشکلات کلیوی

• گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلاء به آن

• ضعف عضلانی (مانند میاستنی گراویس)

• پورفیری

• سابقه مصرف نابجای دارو

• مسمومیت شدید الکلی

• اعتیاد دارویی و یا الکلی

• سالمندان

احتیاطات ویژه

• مصرف داروی لورازپام در افراد زیر ۱۲ سال تأیید نشده است.

• مدت درمان با این دارو به طور منظم به پزشک مراجعه نموده و آزمایش‌های تجویزی را انجام دهید.

• در طول درمان با داروی لورازپام از روش‌های ضد بارداری مطمئن استفاده کنید.

• داروی لورازپام ممکن است سبب سرگیجه و گیجی در شما شود؛ لذا در مدت درمان با این دارو از تغییر وضعیت ناگهانی خودداری کنید.

• چنانچه جراحی در پیش دارید، پزشک یا دندانپزشک خود را از مصرف داروی لورازپام مطلع کنید.

• در طول درمان با داروی لورازپام از مصرف الکل اجتناب کنید.

• داروی لورازپام ممکن است سبب سرگیجه، خواب آلودگی و منگی در شما شود؛ بنابراین از انجام کارهایی مانند رانندگی که به هوشیاری کامل نیاز دارند، خودداری کنید.

تداخلات دارویی  

• داروهای اعصاب و روان (مانند آمی تریپتیلین)

• داروهای بیهوش کننده عمومی

• داروهای خواب و یا اضطراب (مانند دیازپام)

• باربیتورات‌ها

• داروهای فشار خون که سبب تضعیف CNS می‌شوند. (مانند کلونیدین، متیل دوپا)

• آنتی هیستامین‌های خاص (مانند دیفن‌هیدرامین)

• شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن

• ریفامپین

• سایمتیدین

• ایتراکونازول

• کتوکونازول

عوارض جانبی

• سردرد

• سرگیجه

• افسردگی

• خواب آلودگی

• گیجی

• بی خوابی

• خستگی

• احساس سبکی در سر

• افزایش حالت تسکین بیش از حد

• بی قراری

• اختلال در جهت یابی

• تغییر توان درک و فهم

• افکار و رفتار غیر عادی

• توهم

• احساس فراموشی

• کابوس شبانه

• مشکلات خواب

• درد قفسه سینه

• تپش قلب

• برادیکاردی

• افت فشار خون

• دپرسیون تنفسی

• ضعف، لرزش یا سفتی عضلانی

• گرفتگی عضلانی

• از بین رفتن تعادل و هماهنگی

• افتادگی پلک

• لکنت زبان

• تغییرات بینایی

• زنگ زدن در گوش

• حساسیت به نور

• تعریق بیش از حد

• اختلال در بلعیدن

• بی اشتهایی

• تهوع

• استفراغ

• خشکی دهان

• یبوست

• تغییر الگوی ادراری

• تغییر میل یا توانایی جنسی

• راش و حساسیت جلدی

• درد و قرمزی در محل تزریق

علائم مصرف بیش از حد (اوردوز)

• خواب آلودگی

• گیجی

• اختلال گفتار

• احساس بی‌قراری

• ضعف عضلانی

• از دست دادن تعادل یا هماهنگی

• احساس سبکی سر

• کندی ضربان قلب

• تنفس ضعیف یا کم عمق و یا کما