درخواست اصلاح

باکلوفن

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۹ توسط Yekta (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

باکلوفن از دسته داروهای شل‌کننده‌ی عضلانی می‌باشد که با اثر بر اعصاب نخاعی می‌تواند مقدار و شدت گرفتگی عضلانی را در بیماران ام اس و سایر بیماری‌های عصبی مربوط به نخاع کاهش دهد.

ساختار شیمیایی باکلوفن
ساختار شیمیایی باکلوفن
باکلوفن
فرمول شیمیایی: C10H12ClNO2
عنوان دارو: باکلوفن
جرم مولی: ۲۱۳٫۶۶۱ گرم بر مول
روش مصرف دارو: خوراکی

این دارو همچنین می‌تواند گرفتگی‌ها و دردهای عضلانی را تسکین دهد و فعالیت ماهیچه‌ها را بهبود بخشد.

موارد منع مصرف

  • به تاریخ انقضای داروی باکلوفن توجه کنید و اگر تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
  • هرگز داروی باکلوفن را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.

اگر شرایط یا بیماری‌های زیر را دارید، قبل از تجویز باکلوفن، پزشک را از آن مطلع کنید:

  • حساسیت به این دارو یا هر دارو و مواد دیگری
  • دردهای مزمن کلیوی
  • دردهای مزمن کبدی
  • مشکلات تنفسی
  • مشکلات ادراری
  • اختلالات خلق
  • فلج مغزی یا ترومای حاصل از مشکلات مغزی
  • اختلال‌های روماتیسمی

تداخلات دارویی  

تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروی باکلوفن را تغییر دهد یا سبب افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. تعدادی از گروه‌های دارویی که با باکلوفن تداخل دارند عبارتند از:

  • خواب‌آورها
  • مهارکننده‌های ACE

عوارض جانبی

عوارض این دارو بر قسمت های مختلف بدن، عبارتند از:

  • ادراری - تناسلی: احتباس ادرار، تکرر ادرار، سختی در دفع ادرار، ضعف جنسی، بی‌اختیاری ادراری
  • عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، کمردرد، لرزش
  • متفرقه: صدمات غیرمترقبه

شایع‌ترین عارضه‌ی این دارو خواب آلودگی، گیجی و ضعف می‌باشد.