سروتونین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سروتونین'''، یک ماده شیمیایی در [[سلول|سلول]]<nowiki/>های عصبی است که [[سیگنال|سیگنال]]<nowiki/>ها را بین سلول‌های عصبی منتقل می‌کند. سروتونین، بیشتر در [[سیستم گوارش|سیستم گوارشی]] یافت می‌شود، اگرچه در [[پلاکت خون]] و در کل [[سیستم عصبی مرکزی]] نیز وجود دارد. | '''سروتونین'''، یک ماده شیمیایی در [[سلول|سلول]]<nowiki/>های عصبی است که [[سیگنال|سیگنال]]<nowiki/>ها را بین سلول‌های عصبی منتقل می‌کند. سروتونین، بیشتر در [[سیستم گوارش|سیستم گوارشی]] یافت می‌شود، اگرچه در [[پلاکت خون]] و در کل [[سیستم عصبی مرکزی]] نیز وجود دارد. | ||
[[پرونده:ساختار شیمیایی سروتونین .jpg|جایگزین=ساختار شیمیایی سروتونین |بندانگشتی|ساختار شیمیایی سروتونین{{دارو|فرمول شیمیایی=C10H12N2O|جرم مولی=176.215 g/mol}}]] | [[پرونده:ساختار شیمیایی سروتونین .jpg|جایگزین=ساختار شیمیایی سروتونین |بندانگشتی|ساختار شیمیایی سروتونین{{دارو|عنوان دارو=سروتونین|فرمول شیمیایی=C10H12N2O|جرم مولی=176.215 g/mol}}]] | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
سروتونین (5- [[هیدروکسی تریپتامین]]، 5-HT) یک انتقال‌دهنده عصبی فلورسنت است که در ارگانیسم‌هایی با سطح تکاملی متفاوت یافت می‌شود. سروتونین، با اتصال به گیرنده‌های متمایز در غشای سلولی، اثرات متنوعی بر عملکرد [[سلول]] می‌گذارد. گیرنده‌های سروتونین، در تنظیم گروه متنوعی از مسیرهای سیگنالینگ فیزیولوژیکی نقش دارند که از خانواده پروتئینی G (GPCRs) یا کانال‌های یونی [[لیگاند]] دار هستند. به نظر می‌رسد سیگنالینگ سروتونرژیک نقشی اساسی در تولید و تعدیل عملکردهای مختلف شناختی و رفتاری مانند [[خواب]]، خلق و خو، [[درد]]، [[اضطراب]]، [[افسردگی]]، [[پرخاشگری]] و یادگیری دارد. | سروتونین (5- [[هیدروکسی تریپتامین]]، 5-HT) یک انتقال‌دهنده عصبی فلورسنت است که در ارگانیسم‌هایی با سطح تکاملی متفاوت یافت می‌شود. سروتونین، با اتصال به گیرنده‌های متمایز در غشای سلولی، اثرات متنوعی بر عملکرد [[سلول]] می‌گذارد. گیرنده‌های سروتونین، در تنظیم گروه متنوعی از مسیرهای سیگنالینگ فیزیولوژیکی نقش دارند که از خانواده پروتئینی G (GPCRs) یا کانال‌های یونی [[لیگاند]] دار هستند. به نظر می‌رسد سیگنالینگ سروتونرژیک نقشی اساسی در تولید و تعدیل عملکردهای مختلف شناختی و رفتاری مانند [[خواب]]، خلق و خو، [[درد]]، [[اضطراب]]، [[افسردگی]]، [[پرخاشگری]] و یادگیری دارد. | ||
گیرنده‌های سروتونین، به عنوان اهداف [[دارو]]<nowiki/>یی برای تعدادی از [[بیماری|بیماری]]<nowiki/>ها، به ویژه اختلالات اعصاب و روان عمل می‌کنند. مکانیسم سیگنالینگ و کارایی گیرنده‌های سروتونین، به توانایی خاص آن‌ها در تغییرات ساختاری بستگی دارد. این انعطاف‌پذیری ساختاری، برای طیف گسترده عملکرد گیرنده‌های سروتونین، با اتصال به [[لیگاند]]<nowiki/>های مختلف تنظیم می‌شود. | گیرنده‌های سروتونین، به عنوان اهداف [[دارو]]<nowiki/>یی برای تعدادی از [[بیماری|بیماری]]<nowiki/>ها، به ویژه اختلالات اعصاب و روان عمل می‌کنند. مکانیسم سیگنالینگ و کارایی گیرنده‌های سروتونین، به توانایی خاص آن‌ها در تغییرات ساختاری بستگی دارد. این انعطاف‌پذیری ساختاری، برای طیف گسترده عملکرد گیرنده‌های سروتونین، با اتصال به [[لیگاند]]<nowiki/>های مختلف تنظیم می‌شود. | ||
== تاثیر بر بدن == | == تاثیر بر بدن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۳
سروتونین، یک ماده شیمیایی در سلول‌های عصبی است که سیگنال‌ها را بین سلول‌های عصبی منتقل می‌کند. سروتونین، بیشتر در سیستم گوارشی یافت می‌شود، اگرچه در پلاکت خون و در کل سیستم عصبی مرکزی نیز وجود دارد.
سروتونین، از اسید آمینه ضروری تریپتوفان ساخته می‌شود. این اسید آمینه باید از طریق رژیم غذایی وارد بدن شود و معمولاً در غذاهایی مانند آجیل، پنیر و گوشت قرمز وجود دارد. کمبود اسید آمینه تریپتوفانمی‌تواند منجر به کاهش سطح سروتونین شود و اختلالات خلقی مانند اضطراب یا افسردگی را ایجاد کند.
ساختار شیمیایی
سروتونین (5- هیدروکسی تریپتامین، 5-HT) یک انتقال‌دهنده عصبی فلورسنت است که در ارگانیسم‌هایی با سطح تکاملی متفاوت یافت می‌شود. سروتونین، با اتصال به گیرنده‌های متمایز در غشای سلولی، اثرات متنوعی بر عملکرد سلول می‌گذارد. گیرنده‌های سروتونین، در تنظیم گروه متنوعی از مسیرهای سیگنالینگ فیزیولوژیکی نقش دارند که از خانواده پروتئینی G (GPCRs) یا کانال‌های یونی لیگاند دار هستند. به نظر می‌رسد سیگنالینگ سروتونرژیک نقشی اساسی در تولید و تعدیل عملکردهای مختلف شناختی و رفتاری مانند خواب، خلق و خو، درد، اضطراب، افسردگی، پرخاشگری و یادگیری دارد.
گیرنده‌های سروتونین، به عنوان اهداف دارویی برای تعدادی از بیماری‌ها، به ویژه اختلالات اعصاب و روان عمل می‌کنند. مکانیسم سیگنالینگ و کارایی گیرنده‌های سروتونین، به توانایی خاص آن‌ها در تغییرات ساختاری بستگی دارد. این انعطاف‌پذیری ساختاری، برای طیف گسترده عملکرد گیرنده‌های سروتونین، با اتصال به لیگاندهای مختلف تنظیم می‌شود.