زهر عسل
زهر عسل عنوان یک فیلم سینمایی ایرانی است که در سال 1381 به کارگردانی ابراهیم شیبانی ساخته شده است. این فیلم، اولین فیلم بلند شیبانی در سینماهای ایران است. نویسنده فیلم‌نامه زهر عسل فريد مصطفوی است که داستان این فیلم را بر اساس طرحی از عرب عالی محمودی به نگارش درآورده است.
زهر عسل به تهیه کنندگی داریوش بابائیان و منوچهر زبردست در 92 دقیقه و به زبان فارسی در کشور ایران تولید شده است.
بازیگران اصلی این فیلم شهاب حسینی، مهناز افشار و محمدرضا گلزار هستند.
خلاصه
داستان فیلم سینمایی زهر عسل درباره زوج جوانی به نام شراره و سينا است که پس از ازدواج، برای ماه عسل به ويلایی در شمال می‌روند. حضور زنی در ویلای خانوادگی سینا و ارتباط خوب سینا با وی شک و سوءظن شراره را بر می‌انگیزد. از سوی دیگر در حالی که فریبا ادعا می‌کرد تنها زندگی می‌کند، شراره متوجه ارتباط پنهانی فریبا (زن آشنای سینا در ویلا) با مردی می‌شود.
در این بین شراره نیز یک راز بزرگ را از سینا پنهان کرده که بیم آشکار شدنش را دارد...
بازیگران
بازیگران فیلم سینمایی زهر عسل در ادامه آورده شده‌اند:
عوامل
فهرستی از عوامل و سازندگان فیلم سینمایی زهر عسل در ادامه آورده شده است:
نویسنده: فرید مصطفوی بر اساس طرحی از عرب عالی محمودی
تهیه کننده و مدیر تولید: منوچهر زبردست، داریوش بابائیان، حمید نوری
گروه کارگردانی: مهدی گلستانه مقدم، مهرنوش الفتی
مشاور هنری: محسن شاه‌ابراهیمی
مدیر فیلمبرداری: مجتبی رحیمی
گروه فیلمبردار: جواد ظهرابی، داوود رهنما، فرزاد مجتهدی، مجید فرزانه، حیدر رضایی، بهزاد مطرح، کیان بابایان
تدوین: مصطفی خرقه‌پوش، فرامرز هوتهم
طراح صحنه و لباس: فريبرز قربان‌زاده، محمدرضا جان‌نثار، سياوش فيض‌الله‌پور
گروه چهره‌پردازی: مهری شیرازی، سیامک فرامرزیان، سریر مصطفی‌نژاد
صدابردار: ساسان باقرپور، امیرحسین میرشکاری
صداگذار: سید محمود موسوی‌نژاد
نقد و بررسی
نقد فیلم سینمایی زهرعسل توسط وحید اسلامی:
زهر عسل در شکل‌دهی ارتباط منطقی بین شخصیت‌ها و ایجاد فضاهای تعلیقی چندان موفق نیست. این تهدیدها و آزارها معمولا از ریشه‌های هیستریک، سادیسمی شخصیت منفی فیلم نشات می‌گیرد که در برخی مواقع برای انتقام شخصی و یا اثبات خود بروز می‌کند. دراین گونه فیلم‌های سینما، معمولا یک قاتل زنجیره‌ای با افزایش تعلیق به صورت مرحله به مرحله ضمن ایجاد فضای رعب و وحشت برای سایر شخصیت‌ها، آن‌ها را به شیوه‌های مختلفی به قتل می‌رساند.
فیلمساز از همان ابتدا با گنجاندن مسایل غیرعادی نظیر نگاه یک جوان بیگانه، حضور غیر طبیعی "فریبا" زنی مرموز در ویلا و تاکید بر صدای سگ قصد دارد غیرعادی بودن فضا را به مخاطب گوشزد کند. در این شرایط زن جوان "شراره" و مرد جوان "سینا" که شخصیت های منفعل و غیرملموسی دارند، در فضای فیلم درست جا نگرفته و تنها در قالب مترسک‌هایی که به راحتی تحت تهدید قرار می‌گیرند، جلوه‌گر می‌شوند. کنش و واکنش‌های "سینا" و "شراره" معمولا در هر صحنه متضاد با صحنه قبلی است و بازیگران این نقش ها سردرگم هستند و این سردرگمی و بلاتکلیف بودن با بازی‌های بسیار ضعیف "محمدرضا گلزار" و "مهناز افشار" که در حد ژست و ادا باقی مانده همراه شده و مجموعه این عوامل لطمه زیادی بر پیکره فیلم وارد کرده است.
نویسنده قصد داشته با اشاره به اعتیاد سینا، گرهی دیگر در داستان ایجاد کند، اما این گره در داستان درست جانگرفته و پیش زمنیه‌ای برای وجود اعتیاد در مرد جوان دیده نمی‌شود. روابط غیرمنطقی شخصیت‌ها و ضعف نویسنده در دراماتیزه کردن داستان باعث شده تا کارگردان برای پرکردن فضاهای خالی و حفظ چارچوب ارتباطی داستان از گفتار متن استفاده کند، عنصری که استفاده از آن به وفور در طول فیلم دیده می‌شود و حتی صحنه‌های بصری فیلم نیز با نریشن تاکیدوار همراه است. تاکید بیش از اندازه به نریشن باعث شده که اگر مخاطب در هنگام تماشای فیلم حتی چشمان خود را ببندد باز هم از قصه عقب نمی‌افتد. موسیقی فیلم نیز دربخش‌هایی همچون پخش موسیقی خارجی در هنگام عکس گرفتن سینا از شراره با داستان همراه نیست و زائد و ساختگی به نظر می‌رسد و در برخی از صحنه مثل فرار شراره به سوی کلبه‌ای در جنگل تا حدودی با فیلم همراه و برشدت تعلیق فیلم می‌افزاید. همچنین در نحوه طراحی لباس و صحنه فیلم نوعی تجمل‌گرایی دیده می‌شود که شاید برای جذاب کردن عکس‌ها و پوسترهای فیلم برای مخاطبان باشد. گذشته از نقاط ضعف فیلم‌نامه، در زهرعسل در ساختار خلاقیت‌ها و نوآوری‌هایی دیده می‌شود. چند نمای دید درخشان از شخصیت‌ها، تراولینک مناسب دوریبن به سمت آتش در نمایی که نشان دهنده عشق و احساسات سینا و شراره است و تقطیع خوب نماها در برخی از صحنه‌ها، ضرباهنگ مناسبی به بخش‌هایی از فیلم بخشیده که به عنوان اولین تجربه کارگردانی "ابراهیم شیبانی" قابل تامل است. از سوی دیگرل در نخستین تجربه کارگردانی ابراهیم شیبانی نوعی شتاب زدگی دیده می شود که این تعجیل موجب شده زهر عسل فیلمی ارزشمند در سینمای ایران نباشد.[۱]
منابع
- ↑ "زهر عسل" فیلمی معلق در ایجاد تعلیق [برداشته شده در تاریخ 24 آذر 1402]