زویا پیرزاد
زویا پیرزاد نویسنده زن ایرانی، در سال 1331 در آبادان متولد شد. مادر او ارمنی و پدرش مسلمان بود. او تا اوایل نوجوانی در آبادان زندگی می‌کرد و پس از ازدواج به تهران مهاجرت کرد.
او در ابتدا به کار ترجمه مشغول بود و کتاب‌هایی ازجمله «آلیس در سرزمین عجایب» و «آوای جهیدن غوک» را به فارسی ترجمه و منتشر کرد.
در ابتدای دهه هفتاد، زویا پیرزاد دست به نویسندگی زد و این کار را با نوشتن داستان کوتاه آغاز کرد. بعدها این داستان‌های کوتاه در قالب سه مجموعه داستان با نام‌های «مثل همه عصرها»، «طعم گس خرمالو» و «یک روز مانده به عید پاک» منتشر شدند.
او سپس به نوشتن رمان روی آورد و اولین رمان خود با نام «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» را در سال 1380 توسط نشر مرکز منتشر کرد. اولین رمان زویا پیرزاد با واکنش‌های مثبت زیادی روبرو و موجب شهرت او شد. او بخاطر نوشتن این رمان موفق به کسب جوایز بهترین رمان سال پکا، جایزه بنیاد هوشنگ گلشیری و جایزه کتاب سال شد.
او دارای دو فرزند پسر به نام‌های ساشا و شروین است و درحال حاضر در کشور آلمان زندگی می‌کند.
آثار
آثار زویا پیرزاد با دسته‌بندی‌های مجموعه داستان، رمان، ترجمه و آثار ترجمه شده، در ادامه آمده‌اند:
مجموعه داستان کوتاه
- مثل همه عصرها
- طعم گس خرمالو
- یک روز مانده به عید پاک
رمان
- چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم
- عادت می‌کنیم
ترجمه
آلیس در سرزمین عجایب اثر از لوییس کارول
آوای جهیدن غوک، مجموعه‌ای از هایکوهای ژاپنی
آثار ترجمه شده
- طعم گس خرمالو ؛ به اسلوونیایی، فرانسوی، گرجی، لهستانی و ژاپنی. همچنین از این داستان در داستان پرلاشز در کتاب شام سرو و آتش الهام گرفته شد. این داستان توسط ایونا نوویسکا نوشته و در آژانس انتشارات ملی انتشارات کراکو KAW، به زبان لهستانی ترجمه شده‌است.
- چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم؛ به یونانی، انگلیسی، نروژی، آلمانی، فرانسوی، چینی و ترکی
- مثل همه عصرها؛ به فرانسوی، گرجی و ارمنی
- یک روز مانده به عید پاک؛ به انگلیسی، فرانسوی و گرجی
جوایز
چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم
جایزه بهترین رمان سال پکا
جایزه بهترین رمان بنیاد هوشنگ گلشیری
- کتاب سال وزارت ارشاد جمهوری اسلامی
- و لوح تقدیر جایزه ادبی یلدا
طعم گس خرمالو
- برنده جایزه بیست سال ادبیات داستانی
- جایزه کوریه انترناسیونال در سال ۲۰۰۹ بخاطر ترجمه فرانسوی این داستان
یک روز مانده به عید پاک
- تشویق شده در هفتمین دوره کتاب سال
- دریافت نشان لژیون دونور از دولت فرانسه برای ترجمه فرانسوی این داستان