سرطان سینه
سرطان سینه یا سرطان پستان (به انگلیسی: Breast cancer) نوعی از سرطان است که از پستان آغاز می‌شود. سرطان هنگامی آغاز می‌شود که رشد سلول ها از کنترل خارج شود. سلول های سرطانی پستان معمولاً توموری را تشکیل می‌دهند که معمولاً به واسطه اشعه ایکس دیده شده یا به صورت توده احساس می‌شود.
| اطلاعات بیماری | |
|---|---|
| نشانه ها: | احساس توده در داخل سینه و یا زیر بغل، تفاوت سایز بین دو پستان، تغییر شکل در پستان‌ها، ترشح مایعات و چرک و خون از نوک پستان، تغییر در رنگ و اندازه نوک سینه، مشاهده تو رفتگی یا برآمدگی در نوک سینه، تغییر در پوست سینه به شکل پوست پرتقالی شدن، احساس درد در بافت سینه، خارش در نوک سینه، سوزش در نوک سینه، پوسته پوسته شدن نوک سینه |
| علت(ها): | سابقه خانوادگی |
| روش تشخیص: | نمونه‌برداری، ماموگرافی، خود آزمایی سینه و توجه به علامت ها |
| روش های درمان: | جراحی، درمان گیاهی |
درک این نکته بسیار مهم است که اغلب توده‌های پستان خوش خیم هستند و سرطانی و بدخیم نیستند. تومورهای غیرسرطانی پستان رشد غیر طبیعی دارند، اما خارج از پستان پخش نمی‌شوند. آن‌ها تهدید کننده زندگی نیستند، اما برخی از توده‌های خوش خیم پستان خطر ابتلا به سرطان پستان را در زنان افزایش می‌دهند.
برای تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن سرطان و اینکه آیا ریسک ابتلا به سرطان را در آینده تحت تأثیر قرار خواهد داد، بایستی هر توده سرطانی یا تغییرات ظاهری در شکل ظاهری پستان، توسط متخصص مراقبت های پزشکی چک و بررسی شود.
علت
تغییر یا جهش در DNA می‌تواند سبب شود سلول های طبیعی پستان به سلول های سرطانی تبدیل شوند. برخی از تغییرات DNA از طریق والدین منتقل می‌شود (وراثتی) و می‌توانند ریسک ابتلا به کانسر سینه را افزایش دهند. سایر عوامل مرتبط به سبک زندگی، از قبیل آنچه شما می‌خورید، به چه میزان ورزش می‌کنید و ... می‌توانند احتمال ابتلا به این سرطان را افزایش دهند. اما هنوز به طور دقیق مشخص نیست که چگونه برخی از عوامل ریسک سبب تبدیل سلول های طبیعی به سرطانی می‌شوند. به نظر می‌رسد هورمون ها نقش مهمی در بسیاری از موارد سرطان پستان دارند، اما چگونگی وقوع این اتفاق همچنان به طور کامل درک نشده است. به طور کلی می توان علت شروع سرطان را موارد زیر برشمرد:
- تغییرات یا جهش ژنتیکی: برخی جهش های DNA از طریق والدین به ارث رسیده یا به شما منتقل می‌شوند. این بدان معنی است که هنگام تولد، جهش ها در تمام سلول های شما وجود دارد. برخی جهش ها می‌توانند خطر ابتلا به برخی سرطان ها را به شدت افزایش دهند.
- پروتوآنکوژن ها Proto-oncogenes: پروتوآنکوژن ها ژن‌هایی هستند که به رشد طبیعی سلول ها کمک می‌کنند. پروتوآنکوژن ها در صورت تغییر یا تکثیر به یک ژن بد تبدیل می‌شوند که در صورت خارج شدن از کنترل، می‌توانند منجر به سرطان شوند. این ژن بد، آنکوژن نامیده می‌شود.
- ژن‌های سرکوب کننده تومور: ژن هایی هستند که تقسیم سلولی را کند می‌کنند. در صورتی که این ژن ها درست کار نکنند، می‌توانند منجر به سرطان شوند.
- تغییر ژن‌های وراثتی: برخی از جهش های ارثی DNA به طور چشمگیری خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند و منجر به سرطان هایی می‌شوند که در برخی خانواده ها در جریان هستند.
- تغییر ژن های اکتسابی: اغلب جهش های DNA در کانسر پستان، در طول زندگی زنان اتفاق می‌افتد تا اینکه به آن‌ها به ارث رسیده باشد که ممکن است علت آن تشعشعات یا مواد شیمیایی باشد.
نقطه‌ی آغاز سرطان سینه
این سرطان می‌تواند از بخش های مختلف سینه آغاز شود.
اغلب سرطان‌های پستان از مجاری حمل شیر به نوک پستان شروع می‌شوند که به آن‌ها سرطان مجرایی یا داکتال گفته می‌شود. برخی از آن‌ها از غدد تولید کننده شیر آغاز می‌شوند که سرطان لوبلار یا تهاجمی نامیده می‌شوند. انواع دیگری از سرطان پستان نیز همانند تومورهای فیلودس یا آنژیوسارکوم، زیاد رایج نیستند. تعداد محدودی از سرطان ها در بافت های دیگر پستان آغاز می‌شوند. این سرطان ها سارکوم یا لنفوم نامیده می‌شوند و در واقع به عنوان سرطان پستان تصور نمی‌شوند.
برخی از انواع سرطان پستان ممکن است سبب ایجاد توده در پستان شوند. می‌توانید با مطالعه نشانه ها و علائم سرطان وضعیت خود را در مورد این بیماری بهتر بررسی نمایید. اغلب سرطان‌های پستان قبل از اینکه احساس شوند و پیش از بروز علائم، در ماموگرافی غربالگری در مراحل اولیه تشخیص داده می.شوند.
انواع مختلفی از کانسر سینه وجود دارد که از بین آن‌ها، مواردی مانند کارسینومای غیرمهاجم مجرایی (DCIS) و کارسینومای تهاجمی رایج تر هستند و برخی دیگر همانند تومورهای فیلودس و آنژیوسارکوم کمتر در بیماران مشاهده می‌شوند. پس از انجام نمونه برداری، سلول های سرطانی پستان برای پروتئین‌هایی به نام گیرنده‌های استروژن، گیرنده‌های پروژسترون و HER2 مورد آزمایش قرار می‌گیرند. سلول های تومور نیز در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می‌گیرند تا مشخص شود سرطان در چه مرحله‌ای است. پروتئین‌های خاص موجود و تعیین درجه تومور، در تصمیم گیری برای گزینه‌های درمانی کمک می‌کند.
گسترش به سایر نقاط بدن
هنگامی که سلول های سرطانی وارد خون یا سیستم لنفاوی می‌شوند، و به قسمت های دیگر بدن منتقل می‌شوند، سرطان گسترش می‌یابد. سیستم لنفاوی شبکه‌ای از عروق لنفاوی است که در سرتاسر بدن وجود دارد و گره‌های لنفاوی را به یکدیگر وصل می‌کند. مایع شفاف درون عروق لنفاوی، تحت عنوان لنف، حاوی مواد فرعی و مواد زائد و همچنین سلول های سیستم ایمنی است. عروق لنفاوی مایع لنفاوی را به دور از پستان حمل می‌کنند. در مورد کانسر پستان، سلول های سرطانی می‌توانند وارد عروق لنفاوی شده و در غدد لنفاوی شروع به رشد کنند. اغلب رگ‌های لنفاوی پستان در نواحی زیر تخلیه می‌شوند:
- گره‌های لنفاوی زیر بازو
- گره‌های لنفاوی اطراف استخوان ترقوه
- غدد لنفاوی زیر استخوان ترقوه
- غدد لنفاوی داخل قفسه سینه (غدد لنفاوی پستانی داخلی)
اگر سلول های سرطانی به غدد لنفاوی شما سرایت کرده باشند، احتمال بیشتری دارد که سلول ها بتوانند از طریق سیستم لنفاوی به قسمت های دیگر بدن منتقل شوند. هر چه غدد لنفاوی بیشتری با سلول های سرطانی پستان وجود داشته باشند، احتمال ابتلا به سرطان در بخش های دیگر بدن بیشتر می‌شود. به همین دلیل، یافتن سرطان در یک یا چند غدد لنفاوی اغلب بر برنامه درمانی شما تأثیر می‌گذارد. معمولاً برای تشخیص اینکه سرطان شیوع پیدا کرده است یا نه، نیاز به جراحی برای برداشتن یک یا چند غده لنفاوی دارید. با این وجود، تمام زنان مبتلا به سلول های سرطانی در غدد لنفاوی خود، متاستاز ایجاد نمی‌کنند و ممکن است برخی از زنان بدون هیچ سلول سرطانی در غدد لنفاوی، بعدا متاستاز ایجاد کنند.
علائم
علائم و نشانه‌های سرطان پستان می‌تواند شامل مواردی مانند:
- تورم
- حفره حفره شدن پوست
- درد
- تورفتگی نوک پستان
- قرمزی و غیره باشد.
سرطان سینه یا سرطان پستان ناشی از رشد غیر طبیعی سلول ها در پستان است. این سرطان می‌تواند از بخش های مختلف سینه آغاز شود. دانستن اینکه پستان ها در حالت عادی چگونه باید باشند، بخش مهمی از سلامتی پستان است. اگر چه انجام تست های غربالگری به طور مداوم برای تشخیص این سرطان مهم است، ماموگرافی ها هر نوع کانسر سینه‌ای را پیدا نمی‌کنند. بنابراین، بسیار مهم است که از تغییرات پستان خود آگاه باشید و نشانه ها و علائم کانسر سینه را بدانید.
شاید یکی از شناخته شده ترین نشانه‌های سرطان پستان، وجود توده در بافت پستان باشد. اگر چه اکثر زنان پس از کشف توده به پزشک مراجعه می‌کنند، بایستی به دیگر تغییرات ظاهری پوست یا نوک پستان نیز توجه داشته باشند. اغلب سرطان های پستان قبل از اینکه احساس شوند و پیش از بروز علائم، در ماموگرافی غربالگری در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند. توجه داشته باشید که انواع مختلف سرطان پستان، علائم متفاوتی را به همراه دارند. به عنوان مثال، کارسینوم داکتال تهاجمی (IDC) که در مجاری شیر ایجاد می‌شود، ممکن است سبب ایجاد توده شود. کارسینوم لوبولار تهاجمی (ILC) که در غدد شیر ایجاد می‌شود، ممکن است سبب ضخامت پستان شود.
علائم هشدار دهنده اولیه
علائم سرطان سینه زنان از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از علائم هشدار دهنده اولیه سرطان پستان عبارتند از:
- تغییرات پوستی مانند تورم، قرمزی یا سایر تفاوت های قابل مشاهده در یک یا هر دو سینه
- افزایش اندازه یا تغییر در شکل پستان ها
- تغییر در ظاهر نوک یک یا هر دو سینه
- درد عمومی در هر قسمت از پستان
- احساس توده ها یا گره‌هایی در داخل پستان
علائم اختصاصی تر سرطان تهاجمی پستان
- خارش یا التهاب سینه
- تغییر رنگ سینه
- افزایش اندازه یا شکل پستان (طی مدت زمان کوتاه)
- احساس تغییر حین لمس پستان
- پوسته پوسته شدن نوک پستان
- وجود توده یا ضخیم شدن سینه
- قرمزی یا گود شدن پوست پستان (مانند پوست پرتقال)
علائم تهاجمی سرطان پستان
علائم تهاجمی سرطان پستان عبارتند از:
- وجود توده در پستان
- تورم همه یا بخشی از پستان، حتی اگر توده‌ای احساس نشود.
- سوزش یا گود شدن پوست
- درد پستان یا نوک پستان
- تورفتگی نوک سینه (چرخش به سمت داخل)
- قرمزی، پوسته پوسته شدن یا ضخیم شدن نوک یا پوست پستان
- ترشح نوک پستان
- توده یا تورم در غدد لنفاوی زیر بغل
علائم کارسینوم داکتال
کارسینوم داکتال درجا (DCIS) علامت خاصی را دنبال نمی‌کند. به ندرت ممکن است یک زن توده‌ای را در سینه خود احساس کند یا ترشح نوک پستان داشته باشد. با این حال، اغلب موارد کارسینوم داکتال درجا با ماموگرافی تشخیص داده می‌شود.
علائم سرطان لوبولار
سرطان لوبولار درجا (LCIS) با علائم خاصی همراه نیست و با ماموگرافی قابل مشاهده نمی‌باشد. این نوع سرطان تنها در شرایطی کشف می‌شود که پزشک به دلایل دیگری مانند انجام تحقیقات در مورد توده‌های غیرمرتبط با سینه، بیوپسی پستان انجام می‌دهد. اگر فردی مبتلا به LCIS باشد، سلول های پستان زیر میکروسکوپ به صورت غیرطبیعی ظاهر می‌شوند.
علائم سرطان التهابی سینه
بر خلاف سایر سرطان‌های پستان، سرطان التهابی پستان (IBC) به ندرت سبب ایجاد توده‌های پستان می‌شود و ممکن است در ماموگرافی خود را نشان دهند. علائم التهابی سرطان پستان شامل موارد زیر می‌باشد:
- قرمزی، تورم و خارش سینه
- سطح پستان ممکن است ظاهری مانند پوست پرتقال پیدا کند.
- سنگینی، سوزش یا درد در یک سینه
- یکی از سینه ها به وضوح بزرگ تر از دیگری است.
- تورفتگی نوک سینه
- هیچ توده‌ای با خودآزمایی پستان احساس نمی‌شود.
- گره‌های لنفاوی متورم در زیر بازو و یا بالاتر از ترقوه
- حضور علائم پس از یک دوره مصرف آنتی بیوتیک
علائم سرطان پستان متاستاتیک
- علائم سرطان پستان متاستاتیک به بخشی از بدن که سرطان در آن گسترش یافته و مرحله آن بستگی دارد. برخی اوقات، بیماری متاستاتیک ممکن است علامتی نداشته باشد.
- اگر دیواره قفسه سینه یا سینه آسیب دیده باشد، علائم آن ممکن است شامل درد، ترشح نوک پستان، توده در پستان یا زیر بغل باشد.
- در صورت آسیب دیدگی استخوان ها، علائم ممکن است شامل درد، شکستگی، یبوست یا کاهش هوشیاری به دلیل سطح بالای کلسیم باشد.
- اگر تومورها در ریه ها تشکیل شوند، علائم ممکن است شامل تنگی نفس یا مشکل در تنفس، سرفه، درد دیواره سینه یا خستگی شدید باشد.
- در صورتی که کبد درگیر شود، علائم ممکن است شامل حالت تهوع، خستگی شدید، افزایش دور شکم، تورم پاها و دست ها به علت جمع شدن مایع و زردی و خارش پوست باشد.
- اگر سرطان پستان به مغز یا نخاع گسترش یابد و تومورهایی ایجاد شود، نشانه ها ممکن است شامل درد، سرگیجه، از دست دادن حافظه، سردرد، تاری دید، مشکل در گفتار، مشکل در حرکات یا تشنج باشد.
علائم سرطان پستان مردان
علائم سرطان پستان در مردان می‌تواند مشابه مواردی باشد که زنان تجربه می‌کنند و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- وجود توده در پستان، بدون درد
- ضخیم شدن پستان
- تغییراتی در نوک یا پوست پستان، مانند کمرنگ شدن، لکه دار شدن یا قرمزی
- ترشح مایعات از نوک سینه
کاهش ریسک ابتلا
به صراحت می‌توان گفت که علت بیماری سرطان پستان هنوز مشخص نیست اما برخی از علت‌های شناخته شده عبارتند از:
- وراثت
- یائسگی دیررس
- منارک (اولین قاعدگی) زودرس
- سن حاملگی بالا
- چاقی باردار نشدن
- رژیم غذایی پرچرب
- مصرف قرص های جلوگیری از بارداری و استروژنی که به صورت دارو به بیمار داده می‌شود.
- قرار گرفتن در معرض عکس های رادیولوژی در سن پایین
- سموم موجود در محیط
عوامل خطر
عامل خطر می‌تواند هر چیزی باشد که احتمال ابتلا به سرطان را در شما افزایش می‌دهد. اما داشتن یک عامل خطر یا حتی بیشتر، به معنای اطمینان از ابتلا به بیماری نیست. در حالی که شما نمی‌توانید برخی از ریسک فاکتورهای کانسر سینه، مانند سابقه خانوادگی و سن و سال را تغییر دهید، اما برخی از فاکتورهای خطر وجود دارند که قابل کنترل می‌باشند.
ریسک فاکتورهای مرتبط با سبک زندگی
این عوامل خطر شامل مواردی مانند عادت ها و رفتارهای شخصی مانند رژیم غذایی و فعالیت های بدنی می‌باشد. مواردی مانند تصمیم گیری در مورد فرزندآوری و مصرف داروهای هورمونی نیز در این زمینه اثرگذار است. عادت هایی مانند نوشیدن الکل، اضافه وزن و چاق بودن، نداشتن فعالیت های فیزیکی، بچه دار نشدن تا قبل از 30 سالگی، شیر ندادن و جلوگیری از بارداری، هورمون تراپی بعد از یائسگی، ایمپلنت های پستان از فاکتورهایی هستند که می‌توانند منجر به این نوع سرطان شوند.
ریسک فاکتورهایی که نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید.
برخی موارد مانند بالا رفتن سن یا تغییرات ژنتیکی خاص وراثتی در کنترل شما نیستند و ریسک ابتلا به کانسر سینه را بالاتر می‌برند. این موارد خارج از کنترل شامل موارد زیر می‌شوند:
- زن متولد شدن
- بالا رفتن سن
- تغییرات ژنتیکی خاص وراثتی
- داشتن سابقه خانوادگی در کانسر سینه
- داشتن سابقه شخصی در کانسر سینه
- نژاد و قومیت
- قد بلند بودن
- داشتن بافت متراکم پستان
- برخورداری از شرایط سینه خوش خیم خاص
- شروع زودرس قاعدگی
- یائسگی بعد از 55 سالگی
- داشتن رادیوتراپی روی قفسه سینه
- قرار گرفتن در معرض دی اتیل استیل بسترول (DES)
ریسک فاکتورهایی با تأثیرات ناشناخته بر خطر سرطان پستان
برخی عوامل هستند که ممکن است منجر به کانسر سینه شوند، اما هنوز تحقیقات به طور واضح نشان نداده‌اند که آیا آن‌ها ریسک ابتلا به کانسر سینه را بالا می‌برند یا خیر؛ مانند:
- رژیم غذایی و ویتامین ها
- مواد شیمیایی موجود در محیط
- دود تنباکو
- شب کاری
روش‌های تشخیص
در این بخش به تکنیک ها و راهکار های تشخیصی در جهت تشخیص های لازم سرطان سینه اشاره می‌شود:
ماموگرام یا ماموگرافی
در ماموگرافی با استفاده از انواع ابزارهای تصویربرداری دقیق می‌توانند تصاویری دقیق از سینه تهیه کنند. در این تصاویر تمامی بخش ها مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت و در صورتی که توده‌های غیر عادی تشکیل شده باشد، می‌توانند روند تشخیص های تکمیلی را نیز طی کنند. ماموگرافی براساس پرتوهای ایکس انجام می‌شود و از دقت بالایی برخوردار است. این روش را به زنانی که در سنین بعد از 40 یا 45 سالگی قرار دارند توصیه می‌کنند تا بتوانند تشخیص به‌هنگام و روند درمانی موفقیت آمیزی را پشت سر بگذارند.
اولتراسوند پستان
اولتراسوند یکی از راه‌های تشخیصی است که امواج صوتی در آن نقش پررنگی دارد. امواج صوتی سبب تهیه عکس هایی از بخش های داخلی سینه و بافت های اساسی آن می‌شود. این تکنیک تشخیصی اطلاعات جامعی در خصوص توده در اختیار متخصصین قرار می‌دهد که در ادامه روند درمان بسیار سودمند خواهند بود. برای مثال جامد یا مایع یا ترکیبی بودن توده از این روش قابل تشخیص خواهد بود. نحوه انجام آن بسیار شبیه به سونوگرافی است. یعنی ژل روی سینه‌های زنان قرار داده می‌شود و سپس با دستگاه اولتراسوند مشاهدات تکمیلی انجام می‌شود.
بیوپسی پستان
در بیوبسی می‌توانند که بخش هایی از بافت سینه را بردارند و در مرحله‌ای در آزمایشگاه آن را مورد بررسی قرار دهند. در واقع این تکنیک زمانی به کار گرفته می‌شود که نیاز است تشخیص داده شود آیا توده یا بافت برداشت شده از سینه ماهیتی سرطانی دارد و خطرناک است یا خیر؛ در ای حالت می‌توانند با سایر اقدامات ابتدایی به بهبود وضعیت افراد کمک کنند. بیوبسی با استفاده از سوزن و توسط رادیولوژیست انجام می‌شود که تاثیرات چشمگیری در افزایش دقت تشخیص این بیماری در زنان دارد. در برخی از موارد بخشی از توده برداشته می‌شود. بیوبسی با تکنیک های مختلفی به کار گرفته می‌شود. برای مثال:
بیوپسی تنفسی با سوزن نازک
این نوع بیوپسی هنگامی به کار می‌رود که توده جامدی در پستان ها مشاهده شود. پزشک سوزن نازکی را وارد بافت پستان کرده و بافت کوچکی را جدا می‌کند. این بافت مورد مطالعه یک پاتولوژیست قرار می‌گیرد. در برخی موارد، پزشک نیاز به معاینه دقیق‌تری روی توده کیستی مشکوک دارد تا سرطانی نبودن آن را تایید نماید.
بیوپسی با سوزن کلفت
این عمل با استفاده از سوزن بزرگ‌تر و مخزن نگهداری نمونه انجام می‌شود. بدین ترتیب نمونه بافتی به اندازه یک خودکار از پستان استخراج می‌شود.
هدایت سوزن در داخل بافت به وسیله قدرت تجسم پزشک، ماموگرافی، یا اولتراسوند انجام می‌شود. اگر تصاویر خوبی از پستان زن به وسیله ماموگرام بدست آیند، آنگاه بیوپسی به کمک تصاویر ماموگرام هدایت می‌شود. از این جراحی تحت عنوان بیوپسی استریوتاکتیک پستان هم یاد می‌شود.
بیوپسی جراحی (بیوپسی باز)
در این نوع بیوپسی، جراح بخشی از توده (بیوپسی بُرش داخلی) یا کُل آن را استخراج می‌کند. این روش تحت عنوان بیوپسی بُرش خارج کننده، بیوپسی خروجی موضعی وسیع و لامپکتومی نیز شناخته می‌شود. این نمونه‌برداری برای این است که ارزیابی‌های دقیق‌تری زیر میکروسکوپ بر روی آن‌ها انجام شوند.
در صورتی که توده خیلی کوچک باشد، یا نتوان با دست زدن آن را شناسایی کرد، آنگاه جراح به فرایندی به اسم موضعی کردن سیم روی می‌آورد. به کمک این روش، مسیر قابل عبور قبل از جراحی تعیین می‌شود. عبور سیم به کمک پرتو هدایت شده با تصاویر ماموگرام یا اولتراسوند انجام می‌شود.
بیوپسی غده نگهبان
بیوپسی غده نگهبان، یک نوع بیوپسی است که روی غدد لنفاوی انجام می‌شود که سرطان برای نخستین بار از آن، به سایر بخش های بدن سرایت نموده است. بیوپسی غده نگهبان، جهت تشخیص سرطان پستان، معمولاً از غده‌های لنفاوی آکسیلا یا ناحیه زیربغل صورت می‌گیرد.
بیوپسی هدایت شده با تصویر
در بیوپسی هدایت شده با تصویر، پزشک از یکی از تکنیک های تصویربرداری همچون ماموگرام، اولتراسوند یا MRI، برای ایجاد تصویری همزمان از ناحیه مشکوک به سرطان استفاده می‌کند. موقعیت این ناحیه به گونه‌ای است که نمی‌توان به راحتی از روی پوست آن را دید یا لمس کرد. پزشک با استفاده از این تصویر، سوزن را به بهترین نقطه جهت نمونه برداری از سلول های مشکوک هدایت می‌کند.
اسکن MRI پستان
اسکن MRI پستان، ابزار متداولی برای غربالگری و تشخیص سرطان پستان محسوب نمی‌شود. علت این است که احتمال بروز نتایج مثبت کاذب ناشی از آن بسیار بالا است. البته در مواقعی که ریسک سرطان پستان در بیمار بالا باشد، پزشک توصیه می‌کند به عنوان اقدام احتیاطی ، اسکن MRI نیز در کنار ماموگرام سالیانه انجام شود. این آزمایش، با استفاده از یک هسته آهنربایی و امواج رادیویی، تصویری از داخل پستان تولید می‌کند.
آزمایش‌ها
پزشک قادر است به کمک آزمایش‌های زیر، میزان پیشرفت سرطان را بسنجد، و به روند درمانی کمک نماید.
اسکن استخوان
سرطان متاستاز شده به استخوان ها گسترش می‌یابد. اسکن استخوان به پزشک این امکان را می‌دهد تا وضعیت استخوان ها و وجود هرگونه سلول سرطانی بالقوه در آن ها را بسنجد.
سی تی اسکن
یک نوع دیگر از روش های تصویربرداری مبتنی بر پرتو X است. سی تی اسکن برای تهیه تصاویر همراه با جزئیات، از اندام های بدن به کار می‌رود. پزشک با استفاده از سی تی اسکن، گسترش سرطان به اندام های بیرونی از جمله قفسه سینه، ریه و بافت شکم را می‌سنجد.
اسکن MRI
علی‌رغم اینکه این آزمایش، یک نمونه از آزمایش‌های رایج جهت غربالگری سرطان نیست، اما برای تعیین مرحله پیشرفت سرطان پستان مفید واقع می‌شود. اسکن MRI، تصاویر دیجیتالی را از بخش های مختلف بدن تهیه می‌کند. پزشک به کمک این تست مشخص می‌کند که آیا سلول های سرطانی به نخاع، مغز و سایر اندام ها گسترش یافته‌اند یا خیر.
اسکن PET
اسکن PET، یک ابزار آزمایشگاهی منحصر به فرد محسوب می‌شود. پزشک رنگی را داخل سیاهرگ ها تزریق می‌کند. با جابه‌جایی رنگ در قسمت های مختلف بدن، یک دوربین ویژه برای تهیه تصاویر 3 بُعدی از داخل بدن به کار می‌رود. این تصاویر به پزشک کمک می‌کند تا موقعیت تومورها را شناسایی کند.
پیشگیری
در این بخش به عمده تکنیک هایی که در جهت پیشگیری از بروز سرطان سینه توصیه می‌شود خواهیم پرداخت. از مهم‌ترین راهکارهای جلوگیری از سرطان سینه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
انجام غربالگری و ماموگرافی
زمانی که این تکنیک های تشخیصی به کار گرفته می‌شود در صورتی که کوچک‌ترین مشکلی در بخش سینه‌های ایجاد شده باشد، می‌توان در همان مراحل ابتدایی مورد تشخیص و درمان قرار داد. در نهایت شاهد هستیم که از بروز شرایط پیچیده تر نیز پیشگیری به عمل خواهد آمد.
ترک سیگار
سیگار کشیدن از رفتارهای پرخطری محسوب می‌شود که منجر به بروز انواع بیماری‌های مختلف خواهد شد. به همین دلیل زنان سیگاری برای پیشگیری از بروز هر گونه بیماری از جمله سرطان سینه این عادت را در خودشان ترک دهند. در واقع سیگار کشیدن به نوعی احتمال بروز سرطان پستان را تا حد زیادی افزایش می‌دهد و سلامت زنان به خطر خواهد افتاد.
کاهش وزن و تعادل در میزان چربی‌های بدنی
به میزانی که وزن زنان افزایش داشته باشد، به همان میزان خطر به وجود آمدن شرایط بیماری زا نیز فراهم خواهد شد. زمانی که شاخص توده بدنی زنان افزایش یابد زنان در معرض خطر بیشتری نسبت به ابتلا به سرطان پستان خواهند بود. بنابراین بهتر است که در کاهش وزن نهایت دقت را داشته باشند تا به بیماری‌های مختلف از جمله سرطان پستان دچار نشوند.
بهبود رژیم غذایی
رژیم غذایی سالم و مناسبی داشته باشید و از خوردن مواد غذایی فست فودی و با چربی بالا پرهیز کنید. بهتر است که در طول روز از مواد غذایی طبیعی و ارگانیک استفاده کنید. میوه و سبزیجات را در برنامه غذایی قرار دهید و غذاهایی فرآوری شده، تا جایی که ممکن است، باید از سبد غذایی‌تان حذف شود.
عدم استفاده از الکل
همبستگی معناداری بین استفاده از الکل و ابتلا به سرطان پستان وجود دارد. کسانی که الکل بیشتری مصرف می‌کنند در معرض خطر بیشتری در خصوص ابتلا به سرطان سینه هستند. بنابراین ترک الکل نوعی راهکار پیشگیری از بروز سرطان سینه است.
درمان
به طور عمده روش های درمانی زیر جهت بهبود وضعیت بیماران مبتلا به سرطان سینه کاربرد زیادی دارند و اثرات درمانی قابل توجهی از خود نشان می‌دهند:
پرتو درمانی
در پرتو درمانی با تابش پرتو به بافت های سرطانی می‌توانند بافت را از بین ببرند. این تکنیک درمانی موضعی محسوب می‌شود و به عنوان تکنیکی مکمل در کنار شیمی درمانی و جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی به نوعی دارو های شیمیایی به داخل سرم تزریق می‌شود یا اینکه به شکل قرص به بیماران ارائه خواهد شد.
دارو درمانی
در دارو درمانی داروهایی تجویز خواهد شد که به بهبود وضعیت بیماران می‌انجامد و سرعتِ رشدِ بهبودی را افزایش می‌دهند. در این داروها پروتئین‌هایی به کار گرفته شده است که رشد توده‌های دارای پروتئین ها را کاهش خواهند داد.
لامپکتومی
در این تکنیک بخشی از بافت سرطانی برداشته شده و تمامی بخش های سینه و غیر آلوده به تومور در همان جا حفظ خواهد شد.
ماستکتومی
در این تکنیک بافت های اطراف توده‌های سرطانی نیز برداشته می‌شود تا احتمال بازگشت این بیماری در بیماران وجود نداشته باشد.
هورمون درمانی
هورمون درمانی به این جهت انجام می‌شود که هورمون‌هایی که سبب می‌شوند سلول های سرطانی سرعت رشد بالایی داشته باشند، مثل هورمون استروژن یا پروژسترون، متوقف یا کند شوند.
زمان مراجعه به پزشک
چنانچه:
- در بازه سنی بین 50 تا 74 سال قرار دارید
- اگر سابقه ابتلا به این بیماری در نزدیکان‌تان وجود دارد
- اگر احساس می‌کنید شرایط غیر عادی دارید و در سینه‌هایتان توده‌های احساس می‌شود.
سریعا به متخصصین مربوطه در این زمینه مراجعه کنید.