درخواست اصلاح

شهین علیزاده

از دانشنامه ویکیدا

شهین علیزاده (زاده ۱۵ دی ۱۳۳۴ در کرمانشاه) بازیگر و کارگردان ایرانی در حوزه سینما، تئاتر و تلویزیون است. شهین علیزاده مدرک کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری و کارگردانی را از دانشکده هنر و کارشناسی ارشد نمایش با گرایش کارگردانی را از دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران کسب کرده است.

شهین علیزاده
شهین علیزاده
اطلاعات شخصی
نام(های): شهین علیزاده
تاریخ تولد: ۱۵ دی ۱۳۳۴
محل تولد: کرمانشاه، ایران
ملیت: ایرانی
پیشه: بازیگر و کارگردان تئاتر، سینما و رادیو
شروع فعالیت: 1349
همسر(ها): آتش تقی‌پور (۱۳۹۱–۱۳۵۰)
فرزندان: اخگر، شراره، آتور

زندگی شهین علیزاده

شهین علیزاده در ۱۵ دی ۱۳۳۴ در کرمانشاه به دنیا آمد. شهین علیزاده از سال ۱۳۴۹ دوره‌ای شش‌ماهه در بازیگری را در مرکز آموزش هنرهای دراماتیک با سرپرستی آتش تقی‌پور گذراند. در همان دوره، با آتش تقی‌پور ازدواج کرد و حاصل این ازدواج، یک دختر و دو پسر است. علیزاده دارای دیپلم تجربی است و در سال ۱۳۵۸ در کنکور دانشکده هنرهای دراماتیک شرکت کرده و پذیرفته شد. تحصیلاتش با وجود وقفه‌ای به دلیل انقلاب فرهنگی ایران، در سال ۱۳۶۵ به پایان رسید.

شهین علیزاده همزمان با تحصیل، دوره‌ای بازیگری برای رادیو را نیز پشت سر گذاشت. او در سال ۱۳۸۵ مدرک کارشناسی ارشد نمایش با گرایش کارگردانی را از دانشگاه هنرهای زیبا دانشگاه تهران دریافت کرد. علیزاده نزدیک به ۲۸ سال در رادیو، ۳۰ سال در سینما و تلویزیون و بیش از ۴۵ سال در تئاتر فعالیت داشته است.

فعالیت حرفه‌ای شهین علیزاده

شهین علیزاده با کارگردانان برجسته‌ای همچون حمید سمندریان، رکن‌الدین خسروی، قطب‌الدین صادقی، مصطفی عبداللهی و پری صابری همکاری کرده و در آثار آن‌ها به‌عنوان بازیگر حضور داشته است. همچنین، او در سال‌های بعد با بهرام بیضایی نیز همکاری داشت.

تدریس و تأسیس آموزشگاه شهین علیزاده

شهین علیزاده سال‌ها در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های هنری آزاد تدریس کرده است. از جمله این مراکز می‌توان به جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، رسام هنر، دانشکده غیرانتفاعی وابسته به جهاد دانشگاهی، مؤسسه هنری کرج، مرکز تربیت معلم نصیبه و آموزشگاه آزاد حمید سمندریان اشاره کرد. او همچنین آموزشگاه آزاد سینمایی «آتشفام فیلم» را تأسیس کرده است.

آثار شهین علیزاده

آثار نمایش صحنه‌ای شهین علیزاده

  • بازی در نمایش «بامها و زیر بامها» نوشته «غلامحسین ساعدی» به کارگردانی «آتش تقی‌پور»؛ کرمانشاه، تالار شهرداری؛ ۱۳۵۰
  • بازی در نمایش «مکبث» نوشته «شکسپیر» به کارگردانی «جمشید ملک‌پور»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی؛ ۱۳۶۳
  • بازی در نمایش «مده‌آ» نوشته «ژان آنوی» به کارگردانی «قطب‌الدین صادقی»؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو؛ ۱۳۶۸
  • بازی در نمایش «گفتگوی شبانه» نوشته «فردریش دورنمات» به کارگردانی «آتش تقی‌پور»؛ تهران، اداره تئاتر، خانه نمایش
  • بازی در نمایش «بهرام چوبینه» نوشته «سیامک تقی‌پور» به کارگردانی «قطب‌الدین صادقی»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی
  • بازی در نمایش «دوران بی‌گناهی» نوشته و کارگردانی «قطب‌الدین صادقی»؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو
  • بازی در نمایش "پایان آغاز" نوشته "شون ؟" به کارگردانی "سعید امیرسلیمانی"؛ تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو و تالار سنگلج
  • بازی در نمایش «خانات» نوشته و کارگردانی «رضا صابری»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی
  • کارگردانی و بازی در نمایش «خرس» نوشته «آنتوان چخوف»؛ یزد
  • کارگردانی و بازی در نمایش «خواستگاری» نوشته «آنتوان چخوف»؛ یزد
  • بازی در نمایش «دایره گچی قفقازی» نوشته «برتولت برشت» به کارگردانی «حمید سمندریان»؛ تهران، تئاترشهر، تالار اصلی
  • عروسک‌گردانی در نمایش «عقاب» به کارگردانی «آتش تقی‌پور»؛ تهران، تئاترشهر، تالار شماره ۲

آثار سینمایی شهین علیزاده

از مهم‌ترین حضورهای سینمایی شهین علیزاده می‌توان به ایفای نقش در فیلم مسافران (در نقش مولود مولوی) به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی و پرده آخر (در نقش بلقیس) به نویسندگی و کارگردانی واروژ کریم‌مسیحی اشاره کرد که از مهم‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران محسوب می‌شوند.

اثار تلویزیونی شهین علیزاده

از مهم‌ترین حضورهای تلویزیونی علیزاده هم می‌توان به بازی در سریال شب دهم به کارگردانی حسن فتحی اشاره کرد.

آثار تألیف شده شهین علیزاده

شهین علیزاده در زمینه نظریه تئاتر نیز فعالیت داشته و کتابی با عنوان «شیوه‌های کارگردانی در نمایش‌های پست‌مدرن» تألیف کرده است. این کتاب که توسط نشر کلبه هنر در سال ۱۳۹۵ با تیراژ پنج هزار نسخه و در ۱۵۴ صفحه منتشر شده است، به بررسی تاریخچه، معنا و کاربرد پست‌مدرنیسم در فلسفه و هنر پرداخته و ویژگی‌های تئاتر پست‌مدرن را مورد بررسی قرار می‌دهد. او در این کتاب، سبک کارگردانی کلارمان و بوگارت را با یکدیگر مقایسه و تقابل‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را تحلیل کرده است.