مننژیت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «مننژیت (نام علمی: Meningitis) یا سرسام (نام فارسی به معنی آماس سر) التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و بهطور مشترک مننژ یا شامگان نامیده می‌شوند. نام علمی بیماری مننژیت که در ایران آن را به سرسام نیز میشناسند، Meningitis اس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مننژیت (نام علمی: Meningitis) | '''مننژیت''' یا '''سرسام''' (با نام علمی: Meningitis) [[التهاب]] پرده‌های محافظی می‌باشد که [[مغز]] و [[نخاع]] را پوشانده‌اند و بهطور مشترک [[مننژ]] یا شامگان نامیده می‌شوند. | ||
[[پرونده:مننژیت .jpg|جایگزین=مننژیت|بندانگشتی|مننژیت{{بیماری|نام های دیگر=سرسام|نشانه ها=سردرد، تب، اسهال و استفراغ، کاهش اشتها، تحریک پذیری به خصوص در برابر نور و صدا، کهیر پوستی، گرفتگی گردن، خواب آلودگی و عدم هوشیاری، نفس تنگی، تشنج موضعی|روش تشخیص=آزمایش خون و تصویربرداری|تخصص=عصب‌شناسی، بیماری عفونی (تخصص پزشکی)|پیشگیری=مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، واکسیناسیون}}]] | |||
علاوه بر بزرگسالان، احتمال ابتلاء | علاوه بر بزرگسالان، احتمال ابتلاء [[نوزاد]]<nowiki/>ان و کودکان به این [[بیماری]] از ۲ یا ۳ ماهگی نیز وجود دارد. مننژیت کودکان یا مننژیت نوزادی میتواند سبب [[مرگ]]، [[ناشنوایی]] و ناتوانی مغزی شود. | ||
منشاء مننژیت در کودکان متفاوت است و | منشاء مننژیت در کودکان متفاوت است و نمیتوان به طور دقیق گفت کدام کودک به این [[بیماری]] مبتلا میشود و کدام کودک از ابتلا به آن جان سالم به در خواهد برد. | ||
اما | اما بهطور کلی میتوان گفت کودکانی که [[سیستم ایمنی]] غیرطبیعی دارند، از جمله کودکان مبتلا به [[بیماری سلول‌های داسی شکل]] یا کودکانی که صدمات جدی به سرشان وارد شده، در معرض [[بیماری]] مننژیت هستند. علائم مننژیت در کودکان تقریبا مشابه علائم این [[بیماری]] در بزرگسالان است. | ||
== علت == | |||
علت بروز این [[بیماری]] التهاب پرده‌های محافظ یا مننژ است که اطراف [[مغز]] و [[نخاع]] قرار گرفتهاند. نزدیک بودن [[التهاب]] به [[نخاع]] و [[مغز]] در بسیاری از موارد سبب بهخطر افتادن جان [[بیمار]] میشود. در تکمیل اطلاعات مربوط به این [[بیماری]] باید بگوییم در برخی از اوقات این بیماری واگیردار است و ممکن است از راه [[مدفوع]] و ترشحات [[دهان]] منتقل شود. | |||
== علائم == | |||
مننژیت [[گلو]] و [[مغز]] نشانه‌های بسیار مشخص و شایعی دارد. باید دقت کنید که بروز هر کدام از نشانه‌هایی که در ادامه در مورد آن‌ها صحبت می‌کنیم، صد در صد وجود این [[بیماری]] را تایید نمی‌کنند. بنابراین بهترین کار این است که پیش از اینکه با دیدن هر علامتی خودتان را به‌دست [[بیماری]] بسپارید، به دکتر متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. | |||
شایع‌ترین علائم مننژیت در بزرگسالان، مننژیت مغزی در سالمندان و کودکان عبارت است از: | |||
* [[سردرد]] | |||
* [[تب]] | |||
* [[اسهال]] و [[استفراغ]] | |||
* کاهش [[اشتها]] | |||
* تحریک‌پذیری به خصوص در برابر [[نور]] و [[صدا]] | |||
* [[کهیر]] پوستی | |||
* گرفتگی [[گردن]] | |||
* [[خواب‌آلودگی]] و عدم هوشیاری | |||
* نفس تنگی | |||
* [[تشنج]] موضعی | |||
== عوارض اولیه == | |||
در مراحل اولیه [[بیماری]] ممکن است مشکلاتی مشاهده شود. این مشکلات در برخی موارد نیاز به [[درمان]] خاص داشته و نشانه‌ای از [[بیماری]] وخیم خواهد بود. در مرحله اول این بیماری ممکن است [[فشار خون]] بسیار پایین بیاید و این مسئله موجب عدم خون‌رسانی کافی به سایر اندام‌ها میشود. انعقاد و لخته شدن [[خون]] مانع خون‌رسانی صحیح به اندام‌ها شده و در مقابل نیز خطر خون‌ریزی را افزایش می‌دهد. [[قانقاریا]] نیز از جمله عوارض این [[بیماری]] است. قانقاریا یا سیاه مردگی نوعی فساد و [[عفونت]] است که در قسمتی از [[ماهیچه]] یا [[استخوان]] ایجاد شده و سبب فاسد و سیاه شدن میشود. [[درمان]] قانقاریا با توجه به شدت آن ممکن است با [[آنتی بیوتیک]] بوده و یا نیاز به قطع بخشی از بدن باشد. [[تشنج]] نیز ممکن است بدلیل مننژیت در مراحل اولیه [[بیماری]] در کودکان رخ دهد. | |||
[[رده:بیماری‌ها]] | |||
[[رده:بیماری‌های مغز و نخاع]] | |||
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۴
مننژیت یا سرسام (با نام علمی: Meningitis) التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و بهطور مشترک مننژ یا شامگان نامیده می‌شوند.
| اطلاعات بیماری | |
|---|---|
| نام های دیگر: | سرسام |
| نشانه ها: | سردرد، تب، اسهال و استفراغ، کاهش اشتها، تحریک پذیری به خصوص در برابر نور و صدا، کهیر پوستی، گرفتگی گردن، خواب آلودگی و عدم هوشیاری، نفس تنگی، تشنج موضعی |
| تخصص: | عصب‌شناسی، بیماری عفونی (تخصص پزشکی) |
| روش تشخیص: | آزمایش خون و تصویربرداری |
| پیشگیری: | مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، واکسیناسیون |
علاوه بر بزرگسالان، احتمال ابتلاء نوزادان و کودکان به این بیماری از ۲ یا ۳ ماهگی نیز وجود دارد. مننژیت کودکان یا مننژیت نوزادی میتواند سبب مرگ، ناشنوایی و ناتوانی مغزی شود.
منشاء مننژیت در کودکان متفاوت است و نمیتوان به طور دقیق گفت کدام کودک به این بیماری مبتلا میشود و کدام کودک از ابتلا به آن جان سالم به در خواهد برد.
اما بهطور کلی میتوان گفت کودکانی که سیستم ایمنی غیرطبیعی دارند، از جمله کودکان مبتلا به بیماری سلول‌های داسی شکل یا کودکانی که صدمات جدی به سرشان وارد شده، در معرض بیماری مننژیت هستند. علائم مننژیت در کودکان تقریبا مشابه علائم این بیماری در بزرگسالان است.
علت
علت بروز این بیماری التهاب پرده‌های محافظ یا مننژ است که اطراف مغز و نخاع قرار گرفتهاند. نزدیک بودن التهاب به نخاع و مغز در بسیاری از موارد سبب بهخطر افتادن جان بیمار میشود. در تکمیل اطلاعات مربوط به این بیماری باید بگوییم در برخی از اوقات این بیماری واگیردار است و ممکن است از راه مدفوع و ترشحات دهان منتقل شود.
علائم
مننژیت گلو و مغز نشانه‌های بسیار مشخص و شایعی دارد. باید دقت کنید که بروز هر کدام از نشانه‌هایی که در ادامه در مورد آن‌ها صحبت می‌کنیم، صد در صد وجود این بیماری را تایید نمی‌کنند. بنابراین بهترین کار این است که پیش از اینکه با دیدن هر علامتی خودتان را به‌دست بیماری بسپارید، به دکتر متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.
شایع‌ترین علائم مننژیت در بزرگسالان، مننژیت مغزی در سالمندان و کودکان عبارت است از:
- سردرد
- تب
- اسهال و استفراغ
- کاهش اشتها
- تحریک‌پذیری به خصوص در برابر نور و صدا
- کهیر پوستی
- گرفتگی گردن
- خواب‌آلودگی و عدم هوشیاری
- نفس تنگی
- تشنج موضعی
عوارض اولیه
در مراحل اولیه بیماری ممکن است مشکلاتی مشاهده شود. این مشکلات در برخی موارد نیاز به درمان خاص داشته و نشانه‌ای از بیماری وخیم خواهد بود. در مرحله اول این بیماری ممکن است فشار خون بسیار پایین بیاید و این مسئله موجب عدم خون‌رسانی کافی به سایر اندام‌ها میشود. انعقاد و لخته شدن خون مانع خون‌رسانی صحیح به اندام‌ها شده و در مقابل نیز خطر خون‌ریزی را افزایش می‌دهد. قانقاریا نیز از جمله عوارض این بیماری است. قانقاریا یا سیاه مردگی نوعی فساد و عفونت است که در قسمتی از ماهیچه یا استخوان ایجاد شده و سبب فاسد و سیاه شدن میشود. درمان قانقاریا با توجه به شدت آن ممکن است با آنتی بیوتیک بوده و یا نیاز به قطع بخشی از بدن باشد. تشنج نیز ممکن است بدلیل مننژیت در مراحل اولیه بیماری در کودکان رخ دهد.