درخواست اصلاح

تونس

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۰۴ توسط Yekta (بحث | مشارکت‌ها)

تونس با عنوان رسمی جمهوری تونس (به انگلیسی: Republic of Tunisia)،‏ شمالی‌ترین کشور آفریقا است. این کشور بخشی از منطقه مغرب عربی در شمال آفریقا بوده و از غرب و جنوب غربی با الجزایر، از شرق و جنوب شرقی با لیبی و از شمال و شمال شرقی با دریای مدیترانه هم‌مرز است.

پرچم ملی کشور تونس
پرچم ملی کشور تونس
اطلاعات کشور
شعار: آزادی، کرامت، عدالت، نظم
پایتخت: تونس (شهر)
زبان(های) رسمی: زبان عربی
حکومت: متمرکز نیمه-ریاستی جمهوری
مساحت: ۱۶۳٬۶۱۰ کیلومتر مربع (۶۳٬۱۷۰ مایل مربع)
واحد پول: دینار تونس (TND)
منطقه زمانی: یوتی‌سی+۱ (CET)
جهت رانندگی: راست
پیش‌شماره تلفنی: ‎+۲۱۶
کد ایزو ۳۱۶۶: TN
دامنه سطح‌بالا: .tn

مساحت تونس ۱۶۳٬۶۱۰ کیلومتر مربع است و ۱۱ میلیون نفر جمعیت دارد. انتهای شرقی کوه‌های اطلس و قسمت‌های شمالی صحرای بزرگ آفریقا بخشی از این کشور است و عمده قلمروی باقیمانده آن قابل کشت و زراعت می‌باشد. ساحل ۱۳۰۰ کیلومتری آن محل اتصال بخش‌های غربی و شرقی حوضه مدیترانه است. شمالی‌ترین نقطه آفریقا یعنی دماغه آنجلا (به انگلیسی: Cape Angela) (به عربی: رأس أنجلة) در تونس قرار دارد. پایتخت و بزرگ‌ترین شهر این کشور شهر تونس است که در ساحل شمال شرقی واقع شده. در حقیقت کشور تونس نام خود را از این شهر به‌ارث برده‌است.

ادیان و مذاهب در تونس

در تونس مردم اکثرا مسلمان هستند و در بین آن‌ها سنت‌های اسلامی بسیار رایج است. در کنار این مسلمانان مسیحیان، یهودیان و اقلیت‌های مذهبی دیگر نیز فعالیت می‌کنند. گفته‌ می‌شود که تونس و مراکش کشورهایی هستند که بیشترین پذیرش جمعیت یهودی را دارند. مذهب در جامعه تونس بسیار مهم است. برای مثال در طول ماه رمضان، بسیاری از مغازه‌ها، کافه‌ها و رستوران‌ها بین ساعات روزه‌‌داری که از طلوع تا غروب خورشید ادامه ‌دارد، بسته می‌شوند. البته در مناطق توریستی، بسیاری از رستوران‌ها باز می‌مانند و مشکلی در خرید غذا و خوردن آن وجود ندارد.

لباس و پوشش

امروزه خانم‌ها در بیشتر شهرهای اصلی تونس، از اروپایی‌ها تأثیر گرفته‌اند و لباس‌های مدرن می‌پوشند. اما در قسمت‌های روستایی آن، هنوز هم لباس‌های رنگارنگ و سبک بربر به تن و تعداد زیادی جواهر را از خود آویزان می‌کنند. در مجموع لباس سنتی آقایان در تونس، «جبة» (Jebba) و لباس سنتی خانم‌ها، «خفتان» (Kaftan) نامیده می‌شود که در عربی به آن «قفطان» هم می‌گویند. خفتان لباس بلندی است که با طلا و سنگ‌های قیمتی تزئین شده و جنس آن بنا به شرایط، می‌تواند ابریشمی، نخی یا پشمی باشد و تنوع بیشتری نسبت به لباس مردها دارد. خانم‌های اشراف‌زاده تا قرن 19 از این لباس در مجلس عروسی‌شان استفاده می‌کردند و امروزه در شهرهایی همچون حمامه و سوسه، بعضی از دختران آن را به عنوان لباس عروسی‌شان انتخاب می‌کنند.

اقتصاد

کشاورزی، معادن و منابع طبیعی، جهانگردی و صنعت نفت در اقتصاد تونس نقش مهمی دارند. زیتون، انگور، گندم، میوه‌جات و سبزیجات از فرآورده‌های کشاورزی تونس هستند. این کشور دارای منابع انرژی هم‌چون نفت، گاز طبیعی و معادن فسفات، آهن، روی و سرب است. تولیدات این کشور بیشتر شامل مواد شیمیایی، پارچه، برق و سیمان است. از این کشور نفت خام، روغن زیتون، مرکبات، آهن و سرب صادر می‌شود

اقلیم و آب و هوا

تونس دارای آب و هوای عمدتاً گرم و خشک در مرکز و جنوب و آب و هوای معتدل و نسبتاً مرطوب در سواحل دریای مدیترانه است. بخش های داخلی آن از بیابان‌های سنگلاخی و بخش جنوبی آن نیز پوشیده از شنزار است، اما نواحی شمالی تونس که همجوار با دریای مدیترانه است، نسبتاً حاصلخیز و پوشیده از جنگل است. در شمال غربی تونس کوه‌هایی کم ‌ارتفاع وجود دارند که بلندای هیچیک از ۱۵۴۴ متر فراتر نمی‌رود. تونس همچنین دارای چند دریاچه فصلی زمستانی است که طی تابستان‌، خشک و پوشیده از نمک هستند.

زبان

زبان رسمی تونس عربی استاندارد است اما تونسی ها با گویش ویژه ای از عربی صحبت می کنند که به گویش کاربردی در مالت نزدیک تر است. همچنین زبان فرانسوی نیز در این کشور کاربرد دارد و بر اساس آخرین برآوردی که توسط دولت تونس در سال ۲۰۰۷ میلادی صورت گرفت و به سازمان فرانسه زبان ارائه شد حدود ۶۳ درصد از مردم می توانند به فرانسوی حرف بزنند.

جاذبه های گردشگری کشور تونس

آمفی تئاتر ال جم ( El Djem)

این بنای زیبای رومی، یکی از بهترین نمونه های معماری تئاتر در دنیا است که در زمان حکومت رومی ها در این کشور ساخته شد. در اینجا می توانید درست مثل گلادیاتورها در دالان های این بنا راه بروید، یا به سمت بالا و صندلی تماشاچی ها بروید و میدان اصلی و صحنه نمایش این تئاتر را از بالا ببینید.

جربا (Djerba)

اگر به دنبال یک مقصد ساحلی با مناظر شگفت انگیز هستید، جزیره جربا بهترین انتخاب است. در بخش قدیمی جزیره اصلی شهرک هومت سوک، بیشتر افراد سفید پوست را می بینید که در آن اقامت دارند. از آنجایی که این منطقه با مغازه ها و فروشگاه های مختلفی احاطه شده است، برای کسانی که می خواهند تفریحات غیر ساحلی را تجربه کنند مقصد خوبی به شمار می آید. سواحل آرامش بخش این جزیره با مناظری طبیعی و نخل های خرما، سفری لذت بخش را به شما هدیه می کنند.

سیدی بو سعید (Sidi Bou Said)

این روستای کوچک و هنرمندانه، روستایی صخره ای با ساختمان های کوچک و زیبا است که درست مثل یک اثر هنری به نظر می آید. تعجبی ندارد که این روستا برای دهه ها از مناطق پرطرفدار در بین هنرمندان بوده است. ساختمان های سفید، رنگ های آبی چشم نواز و پنجره های آهنی، نمونه کامل معماری خاص تونسی هستند.

کوت ال جرید (Chott el Djerid)

منظره عجیب و دیدنی کوت ال جرید، درست مثل صحرایی رویایی و افسانه ای است که از دل داستان ها بیرون آمده باشد. صحرایی با مناظری شبیه به سطح ماه، سراب های سحرآمیز و زمین های نمکی دیدنی. این زمین های نمکی یکی از زیباترین مناظر طبیعی است که می توانید در سفر به تونس از آن ها بازدید کنید. بازدید از این منطقه، ثابت می کند طبیعت همچنان شگفتی های زیادی دارد و هر بار می تواند ما را غافلگیر کند.

موناستیر رباط (Monastir Ribat)

یکی از دیدنی ترین بناهای تونسی با دیوارهای آجری، قلعه رباط است که باید در سفرتان به موناستیر تونس حتما از آن بازدید کنید. این قلعه که بخشی از قلعه ساحلی رباط به شمار می آید، تنها بخشی است که تاکنون سالم باقی مانده است. این قلعه در مقابل بندرگاه موناستیر قرار گرفته است .این قلعه که زمانی به عنوان دژ دفاعی کاربرد داشت است، امروزه یک جاذبه ی توریستی مهم به شمار می آید.

موزه ملی باردو

باردو مشهورترین مجموعه موزائیک های جهان را در یک کاخ باشکوه در تونس به نمایش می گذارد. در کنار موزه مصری قاهره، موزه باردو یکی از دو تجربه بی بدیل موزه گردی در آفریقای شمالی به شمار می رود. در تک تک اتاق ها، موزائیک کاری های دقیق و سرزنده ای که از دل محوطه های کاوشی در سرتاسر تونس بیرون کشیده شده اند به نمایش درآمده و در کنار هم گنجینه ای بی قیمت را تشکیل می دهند. در طبقه همکف می توانید نمایشگاه هایی از دوران نئو کارتاژی، مسیحی و اسلامی را تماشا کنید.

مدینه

اینجا پر از ساختمان های قدیمی است که حین گشت و گذار از کوچه های باریک و در هم تنیده اش با آن ها روبه رو می شوید. مدینه یا بافت قدیمی شهر تونس، قلب تاریخی آن به حساب می آید. دروازه ورودی اصلی، انتهای شهر جدید و شروع شهر قدیم را مشخص می کند. این دروازه «باب البحر» نام دارد و در سال ۱۸۴۸ ساخته شده است. در دوران استعمار فرانسه به سازه مذکور «دروازه فرانسه» می گفتند. هر چند دیوارهای شهر فرو ریخته اند اما در گذشته در دل خود مدرسه ها، مساجد و مقبره هایی با کاشی کاری های باشکوه داشتند. غرق شدن در میان کوچه های باریک اینجا خود یک تفریح جالب خواهد بود.

کارتاژ

یک شهر افسانه ای در تونس است که دارای فضای دیدنی بسیار مهیجی است. در این بخش ستون هایی با سرستون های مرمری دیده می‌شود که منظره ای بسیار زیبا ساخته است. این شهر در سومین جنگ در سال 146 پیش از میلاد ویران شده است اما امروزه بقایای تاریخی آن توانسته یک محوطه زیبا و باستانی برای بازدیدکنندگان فراهم سازد.

فرهنگ مردم تونس

مردم کشور تونس علاقه به صحبت کردن زیاد دارند و درد و دل کردن بخشی از فرهنگ مردم این کشور محسوب می‌شود. احوالپرسی عموماً با سرتکان دادن صورت می‌گیرد کمتر کسی در این کشور در ابتدای احوالپرسی زمان زیادی را صرف می‌کند و صمیمی می‌شود. حجاب کشور تونس آزاد است و استفاده از لباس های رسمی در این کشور بسیار کم دیده می‌شود. خانواده در تونس، جایگاه ویژه‌ای میان مردم دارد. برای رفتن به خانه‌ی تونسی‌ها بهتر است هدیه‌ای مثل شیرینی، شکلات، کیک، میوه یا گل برای آن‌ها ببرید و اگر هدیه‎ی شما را همان موقع باز نکردند، تعجب نکنید؛ زیرا معمولاً باز کردن کادو بلافاصله بعد از گرفتن آن در این کشور رواج ندارد.

علاوه بر آن یادتان باشد که بعضی از مهمانی‌های آن‌ها مختلط نیست؛ بنابراین اگر کسی شما را به خانه‌اش دعوت کرد، حتماً مطمئن شوید که همسرتان هم دعوت است یا خیر. همچنین ترجیحاً لباس‌های خوبی بپوشید تا احترام شما به میزبانتان را نشان بدهد و از خانه‌ی آن‌ها تعریف کنیدو توجه داشته باشید که اگر خودشان کفش پایشان نبود، کفش‌هایتان را قبل از ورود به خانه دربیاورید. برای صرف شام، جای مهمان در صندلی کنار میزبان قرار دارد و قبل و بعد از شام احتمالاً سینک ظرف‌شویی کوچکی می‌آورند تا دستانتان را بشویید و با حوله خشک کنید. تونسی‌ها خودشان را میزبانان خوبی می‌دانند و معمولاً یک ظرف غذای مشترک بر روی میز قرار می‎دهند تا خودتان غذایتان را بکشید.

غذاهای سنتی معروف تونس

بریک

می‌توان گفت که «بریک» (Brik)، معروف‌ترین و سنتی‌ترین غذای تونس به حساب می‌آید و می‌توانید آن را در منوی بیشتر رستوران‌ها و هتل‌ها پیدا کنید. برای پخت این غذا، نان شیرینی «ملسوقه» (Malsouka) را سرخ و داخلش را با تخم‌مرغ، جعفری و تن ماهی پر می‌کنند. بریک با لیمو سرو می‌شود و تکنیک خاصی برای خوردن دارد. ابتدا باید چند لقمه از آن میل کنید تا به قسمت تخم‌مرغش برسید و بعد دیگر نباید جویده شود؛ بلکه باید قورتش بدهید، وگرنه مایع تخم‌مرغش بیرون می‌ریزد. این غذا را بیشتر در رمضان می‌خورند و برای پر کردنش می‌توانید از مواد دیگری مثل پنیر، سیب‌زمینی و میگو نیز استفاده کنید.

سالاد تونسی

برای درست کردن «سالاد تونسی» (Tunisian Salad)، از گوجه، پیاز، زیتون، سیب‌زمینی، خیار، تن ماهی و تخم مرغ استفاده می‌شود. معمولاً این سالاد را با لیمو و روغن زیتون و گاهی هم «هریسا» سرو می‌کنند.

فریکاسه

«فریکاسه» (Fricassé)، یکی از غذاهای خیابانی پرطرفدار مردم تونس به شمار می‌رود. برای تهیه‌ی این غذا، داخل دونات‌های سرخ‌شده را با زیتون، تخم مرغ پخته، تن ماهی، هریسا و سیب زمینی پخته پر می‌کنند.

لب لبی

«لب لبی» (Lablabi)، نوعی خوراک یا سوپ غلیظ است که با نخود درست می‌شود و از سیر و زیره برای طعم دادن به آن استفاده می‌کنند. نحوه‌ی سرو این غذا به نوبه‌ی خود جالب است. ابتدا یک کاسه‌ی خالی برایتان می‌آورند که باید نان‌های ترد روی میز را تکه تکه کنید و درون کاسه بریزید و بعد تحویل آشپز بدهید تا بقیه‌ی مواد این غذا که شامل هریسا، روغن زیتون، تن ماهی، آبلیمو و گیاه «کبر» می‌شود را به ظرفتان اضافه کند و به شما برگرداند.

تاژین

«تاژین» (Tajine) یا «تاجین»، غذایی شبیه «فریتاتا» (Frittata) و تورتیای اسپانیایی است که با پنیر رنده شده، گوشت، انواع سبزیجات و تخم‌مرغِ هم‌زده درست می‌شود.

بمبلونی

«بمبلونی» (Bambalouni)، همان ورژن تونسی دونات‌های آمریکایی است که سراسر دنیا طرفداران زیادی دارد.