توکیو
توکیو (به ژاپنی: 東京، تلفظ: Tōkyō) با نام رسمی کلان‌شهر توکیو (به ژاپنی: 東京都، تلفظ: Tōkyō-to) پایتخت کشور ژاپن است.
توکیو در شرق جزیره هونشوی ژاپن واقع شده است و یکی از استان‌های ۴۷ گانه ژاپن به‌شمار می‌آید.
تاریخچه
توکیو، پیش از قرن هفدهم، با نام اِدو شناخته می‌شد و یک روستای ماهیگیری بود. این شهر در سال ۱۶۰۳، با تبدیل شدن به مقر شوگون‌سالاری توکوگاوا، اهمیت سیاسی یافت. تا اواسط قرن هجدهم، اِدو به یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جهان با بیش از یک میلیون نفر جمعیت تبدیل شده بود. پس از بازسازی میجی در سال ۱۸۶۸، پایتخت امپراتوری از کیوتو به اِدو منتقل شد و این شهر به توکیو (به معنای «پایتخت شرقی») تغییر نام یافت.
توکیو در سال ۱۹۲۳، به دلیل زمین‌لرزه بزرگ کانتو آسیب جدی دید و بعدها در جنگ جهانی دوم، به دلیل بمباران‌های متفقین، آسیب‌های بیشتری را متحمل شد. از اواخر دهه ۱۹۴۰، توکیو بازسازی و گسترش سریعی را تجربه کرد که به معجزه اقتصادی ژاپن در آن دوره کمک کرد و ژاپن را به دومین اقتصاد بزرگ جهان پس از ایالات متحده تبدیل کرد.
شهرت و جایگاه اقتصادی
در قرن‌های بیستم، توکیو اولین شهر در آسیا بود که میزبان بازی‌های المپیک تابستانی و پارالمپیک در سال ۱۹۶۴ و مجدداً در سال ۲۰۲۱ شد. همچنین، این شهر سه کنفرانس سران گروه هفت را در سال‌های ۱۹۷۹، ۱۹۸۶ و ۱۹۹۳ میزبانی کرد.
توکیو یک مرکز بین‌المللی تحقیق و توسعه و یک مرکز دانشگاهی با چندین دانشگاه بزرگ، از جمله دانشگاه توکیو، که رتبه اول دانشگاه‌های کشور را دارد، است. ایستگاه توکیو مرکز اصلی شبکه راه آهن پرسرعت شینکانسن ژاپن و ایستگاه شینجوکو در توکیو شلوغ‌ترین ایستگاه قطار جهان است. بلندترین برج ژاپن، توکیو اسکای‌تری، با ارتفاع 634 متر در سال 2012 در توکیو ساخته شده است. خط متروی توکیو گینزا که در سال ۱۹۲۷ افتتاح شد، قدیمی‌ترین خط متروی زیرزمینی در آسیا-اقیانوسیه است.
در سال ۲۰۲۳، این شهر میزبان ۲۹ شرکت از ۵۰۰ شرکت بزرگ جهان است و از این نظر، پس از پکن، دومین شهر جهان محسوب می‌شود.
تولید ناخالص داخلی اسمی توکیو در سال مالی ۲۰۲۱، ۱۱۳.۷ تریلیون ین یا ۱.۰۴ تریلیون دلار آمریکا بود و ۲۰.۷ درصد از کل تولید اقتصادی کشور را تشکیل می‌داد که معادل ۸.۰۷ میلیون ین یا ۷۳،۸۲۰ دلار آمریکا به ازای هر نفر می‌شود. توکیو دومین اقتصاد بزرگ شهری در جهان پس از نیویورک است و محصول ناخالص شهری آن در سال ۲۰۲۲ حدود ۲.۰۸ تریلیون دلار آمریکا تخمین زده شده است.
اگرچه جایگاه توکیو به عنوان یک مرکز مالی جهانی با کاهش ارزش یِن ژاپن از دهه ۱۹۹۰ به بعد کاهش یافته است، این شهر همچنان یک مرکز مالی بزرگ است و بورس توکیو در میان پنج بورس بزرگ جهان قرار دارد. شبکه تحقیقات جهانی‌سازی و شهرهای جهان، توکیو را به عنوان یک شهر آلفا+ طبقه‌بندی کرده است. این شهر همچنین به عنوان یکی از قابل سکونت‌ترین شهرهای جهان شناخته شده است و در نسخه ۲۰۲۱ رتبه‌بندی جهانی قابلیت سکونت، رتبه چهارم جهان را کسب کرده است. توکیو همچنین در چندین نظرسنجی بین‌المللی به عنوان امن‌ترین شهر جهان رتبه‌بندی شده است.
گردشگری
معبد میجی
معبد میجی، زیارتگاهی متعلق به دین شینتو در منطقه شیبویا توکیو است؛ معبدی که به امپراتور میجی و همسرش، امپراتور شوکن تعلق دارد. ساخت این معبد در سال ۱۹۱۵ میلادی آغاز شد و در سال ۱۹۲۶ به اتمام رسید. بنای اصلی معبد میجی در طول جنگ جهانی دوم آسیب‌های فراوانی دید؛ اما در سال ۱۹۸۵ بازسازی شد و در حال حاضر یکی از مهم‌ترین اماکن مذهبی توکیو به شمار می‌رود. محوطه داخلی معبد (به انگلیسی: Naien)، موزه حاوی گنجینه‌های سلطنتی و محوطه بیرونی (به انگلیسی: Gaien) از مهم‌ترین بخش‌های معبد میجی هستند. در محوطه بیرونی معبد می‌توانید به تماشای گالری عکس یادبود میجی و همچنین مجموعه‌ای بی‌نظیر از نقاشی‌های دیواری مربوط به زندگی امپراتور و ملکه بنشینید و از گشت‌وگذار در باغ با امکاناتی چون یک چایخانه، باغ زنبق و درخت‌کاری‌های زیبا لذت ببرید.
معبد میجی در احاطه جنگلی همیشه سبز به وسعت ۱۷۵ هکتار قرار دارد؛ جنگلی که بیش از ۱۲۰ هزار درخت از ۳۶۵ گونه مختلف درختان ژاپنی را در خود جای داده و در آن حتی درخت آرزو نیز به چشم می‌خورد. سالانه چندین جشنواره در معبد برگزار می‌شود که در میان آن‌ها می‌توان به فستیوال حکاکی روی یخ، شودوتن (نمایش آثار برندگان مسابقات خوشنویسی)، بونسای، عروسک‌های یادگاری، گل داوودی، کوکب و نمایشگاه‌هایی در موزه گنج اشاره کرد.
باغ ملی شینجوکو گیوئن
باغ ملی شینجوکو گیوئن در منطقه شینجوکو توکیو (یکی از قدیمی‌ترین مناطق شهر) قرار دارد؛ پارکی با ۵۸٫۳ هکتار وسعت که دارای ۱۵۰۰ درخت با ۶۵ نوع مختلف ساکورا (شکوفه گیلاس) است و یکی از پارک‌های مشهور توکیو برای شرکت در جشن شکوفه‌های گیلاس (فصل بهار) به شمار می‌رود. از دیگر گونه‌های مشهور این باغ می‌توان سروهای هیمالیا، سرو و درختان لاله را نام برد. بازدید از باغ ملی شینجوکو گیوئن در فصل پاییز نیز به‌شدت توصیه می‌شود؛ زمانی که برگ‌ها تغییر رنگ می‌دهند و و باغ به رنگ زرشکی و طلایی درمی‌آید.
باغ شینجوکو گیوئن در گذشته محل سکونت خانواده نایتو در دوره ادو (قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی) بود. این باغ در سال ۱۹۴۹ میلادی به باغ ملی تبدیل شد و در حال حاضر با امکاناتی چون گلخانه، حوض‌های زیبا و آلاچیق‌های متعدد به‌عنوان یکی از زیباترین باغ‌های ژاپن شناخته می‌شود. در طراحی باغ ملی شینجوکو گیوئن، می‌توان تلفیقی از باغ‌های فرانسوی، انگلیسی و سنتی ژاپنی را دید.
قصر امپراطوری ژاپن The Imperial Palace
یکی از جاذبه های مهم در منطقه مارونوچ توکیو، قصر امپراطوری ژاپن نام دارد که به عنوان باغ زیبایی است و به قرن هفده تعلق دارد. قصر امپراطوری جزو اولین جاهایی است که باید در سفرتان به شهر توکیو سر بزنید و روز خوشی را با بازدید از این کاخ تجربه کنید. این باغ زیبا توسط دیوارها و خندق ها احاطه شده و توسط خاندان سلطنتی استفاده می شود. قصر امپراطوری در سال ۱۴۵۷ به عنوان اولین قلعه نظامی ساخته شد که توسط پل نیجوباشی به سمت فضای داخلی هدایت می شود. نام این سازه به معنی دو پل است که به دلیل بازتاب پل بر روی آب شکل گرفته است. همچنین اطراف کاخ را دیواری به ضخامت دو متر احاطه کرده که اکثر باغ های این ناحیه برای بازدید همگان آزاد و به صورت رایگان انجام می گیرد. با گشت و گذار در پارک های سرسبز این ناحیه از درختان گیلاس لذت خواهید برد؛ شکوفه های درخت گیلاس در ماه آوریل دیده می شوند و بهترین زمان برای گشت و گذار همین ماه است. کاخ امپراطوری دارای ورودی های زیادی است و شما باید براساس محل اقامت خود مسیرتان را برای دسترسی به کاخ انتخاب کنید؛ با توجه به این که کاخ امپراطوری در محله شیودا واقع شده است باید با قطار خط شیودا بروید و در ایستگاه نیبوباشیمه باید پیاده شوید و بعد از ده دقیقه پیاده روی به کاخ خواهید رسید.
منطقه گینزا Ginza District
در هر سفری، خرید یکی از ارکان اصلی محسوب می شود که شهر توکیو نیز از این امر مستثنا نیست؛ گینزا منطقه ای برای خرید در شهر توکیو است که قدمتی طولانی دارد و برای مدت ها قطب تجارت کشور بوده است و پنج جاده باستانی را به هم متصل می کند. در بازار منطقه گینزا، فروشگاه های منحصر به فرد و مغازه های مجللی وجود دارند. بعد از گشت و گذار در میان فروشگاه ها می توانید به کافی شاپ یا رستوران ها سر بزنید و خودتان را به نوشیدنی های خاص مهمان کنید. در آخر هفته ها منطقه گینزا شهرت فراوانی دارد و با وجود ترافیک شدید به بزرگ ترین محل پیاده روی دنیا تبدیل شده است. با مراجعه به این منطقه می توانید از صبح تا عصر به گشت و گذار بپردازید و انواع برندها را بخرید. در منطقه گینزا حدودا ۱۰ مرکز خرید بزرگ و مدرن وجود دارند که می توانید انواع بوتیک، لوازم خانگی، گالری های هنری و صنایع دستی تهیه کنید.
معبد سنسوجی The Sensō-ji Temple
در محله آساکوسا، معبد بی نظیر و مشهوری به نام معبد سنسوجی وجود دارد. این معبد زیبا در انتهای خیابانی پر از مغازه قرار دارد و یکی از دیدنی های باستانی شهر توکیو است که تصویر زیبایی از تاریخ و فرهنگ ژاپن قدیم را به گردشگران نشان می دهد. این معبد به خدای مهربانی به نام کانون تعلق دارد. معبد سنسوجی در سال 645 پس از میلاد تأسیس شده است و در طی چندین سال اخیر مورد بازسازی قرار گرفته ، ولی هنوز هم حالت اولیه خود را حفظ کرده است. یکی از مهم ترین قسمت های معبد سنسوجی، دروازه Kaminari-mon همراه با فانوس کاغذی قرمز رنگ است که دارای ارتفاعی ۳.۳ متری است. همچنین در این معبد خمره ای حاوی بخور خوشبو قرار دارد که بازدیدکنندگان با قرار دادن دست خود روی آن و مالیدن به صورت و بدن خود برای سلامتی و شفای بدنشان دعا می کنند. همچنین چندین کبوتر در معبد سنسوجی قرار دارند که به عنوان کبوتران نامه رسان هستند و در این محوطه پرواز می کنند. برای رسیدن به معبد سنسوجی باید به خیابان طولانی به نام ناکامیزه بروید. اکثر مردم در اطراف این معبد کیمونو پوشیده و با کالسکه های قدیمی ریکشا جا به جا می شوند. برای دسترسی به معبد سنسوجی باید سوار خط متروی توکیو گینزا شوید و در ایستگاه آساکوسا پیاده شده و با ۵ دقیقه پیاده روی به معبد برسید.
موزه ملی طبیعت و علم National Museum of Nature and Science
در شهر توکیو باغی به نام اوئنو قرار دارد که موزه ملی طبیعت و علم در سال ۱۸۷۱ در این باغ افتتاح شده است و یکی از قدیمی ترین موزه های کشور به شمار می رود. این موزه در طی سالیان اخیر مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و شامل مجموعه ای گسترده از اشیای مربوط به تاریخ طبیعت و علم است که اطلاعات منحصر به فردی در رابطه با آخرین پیشرفت های علم و تکنولوژی به بازدیدکنندگان ارائه می دهد. در قسمت گالری ژاپن، اشیایی مربوط به پیش از تاریخ در رابطه با سنت، فرهنگ و مردم ژاپن وجود دارند، همچنین در گالری گلوبال نیز اشیایی در خصوص علم و تکنولوژی مانند ربات و وسایل پیشرفته برداشت محصول وجود دارند، همچنین یکی از موزه های جذاب پر از دایناسور و جانوران خاصی است که در بالای سرتان تونل های وحشت و چندین وسایل قدیمی دیگر برای رصد آسمان را خواهید دید.
پارک و باغ وحش اوئنو Ueno Park and Zoo
در شهر شلوغ توکیو، پارک زیبایی به نام اوئنو قرار دارد که همانند بهشت روی زمین است و به عنوان فضای سبز شهر شناخته می شود. این پارک شامل باغ وحش، آکواریوم و معبد و موزه های زیادی است؛ همچنین مسیری به سمت قایق سواری در دریاچه شینوبازو، جزیره کوچک همراه با ۲۵۶ فانوس برنز و نقره در باغ وحش اوئنو در سال ۱۸۸۲ افتتاح شده است و جزو قدیمی ترین باغ وحش های ژاپن محسوب می شود و اینکه باغ وحش اوئنو به عنوان یکی از محبوب ترین باغ وحش های کشور ژاپن شناخته شده است. برخی از جانداران عجیب مانند ماکاک های ژاپنی و قره غاز های وحشی در این باغ وحش زندگی می کنند. البته علاوه بر همه این ها، اوئنو محل زندگی پانداهای دوست داشتنی است که از کشور چین به این محل آورده شده اند. آکواریوم Aqua-Zo نیز به عنوان بزرگ ترین آکواریوم آسیا است در این پارک قرار دارد.
موزه ملی توکیو Tokyo National Museum
موزه ملی توکیو به عنوان قدیمی ترین و بزرگ ترین موزه در ژاپن است که شامل بیش از ۱۰۰ هزار اشیای ژاپنی، چینی و هندی است. این موزه در سال ۱۹۳۸ افتتاح شده و دارای ۵ ساختمان مجزا است که هریک از ساختمان ها شامل مجسمه های بودایی زیبایی است که متعلق به ژاپن و چین هستند و قدمتشان به قرن ششم بر می گردند. همچنین شامل مجموعه ای از پارچه های قدیمی، سلاح های تاریخی، تجهیزات نظامی قدیمی، لباس های سنتی ژاپنی، کوزه و سرامیک های آسیایی است که این آثار هنری متعلق به قرن هفت تا چهارده هستند؛ شاهکارهای دیگری نیز در این موزه به چشم می خورند که مربوط به هنر ژاپن و چین متعلق به قرون مختلف مانند حکاکی و خوش نویسی هستند.
موزه ملی هنر غرب ژاپن National Museum of Western Art
موزه ای زیبا در پارک اوئنو قرار دارد که در سال ۱۹۵۹ توسط معمار مشهور سوئیسی به نام (Le Corbusier) طراحی شده است و بیشتر اشیای موزه توسط تاجر ژاپنی در اوایل قرن بیستم از اروپا خریداری شده اند. در قسمت حیاط نیز مجسمه هایی از مجسمه‌ساز فرانسوی قرار داده شده که بسیار تماشایی است، همچنین در این موزه رستوران زیبایی قرار دارد که چشم انداز خوبی به محیط اطراف دارد. برای دسترسی به این موزه می توانید به وسیله اتوبوس یا مترو در ایستگاه اوئنو پیاده شوید.
موزه جیبلی Ghibli Museum
ساخت این موزه در سال ۱۹۹۸ آغاز شد و در سال ۲۰۰۱ به بهره برداری رسید. موزه جیبلی توسط استاد هایائو میازاکی طراحی شده است و تمامی نوستالژی های دوران کودکی را جلوی چشمتان می آورد. تمامی پنجره ها و لامپ ها در این موزه هنر دست هستند و کاراکترهای انیمیشن سازی در استودیو جیبلی و گل و گیاه همگی در هنگام تابش خورشید طیف گسترده ای از رنگ ها گوناگون بر روی سنگ فرش های موزه انعکاس داده می شود. برای دسترسی به این موزه می توانید توسط قطار به ایستگاه میکاتا بروید و از آنجا با اتوبوس های گربه ای جیبلی خودتان را به موزه برسانید.
موزه ملی هنر ژاپن The National Art Center
توکیو شهری مملو از موزه های ملی است که یکی از این موزه ها به نام موزه هنرهای ملی ژاپن معروف است. این ساختمان با شیشه ای منحنی در منطقه روپونگی قرار دارد و در سال ۲۰۰۷ افتتاح شده است و تا کنون با عرضه بیش از ششصد نوع نقاشی نظر همگان را به سوی خود جذب کرده است. موزه ملی هنرهای ژاپن شامل مغازه و رستوران برای رفاه حال بازدیدکنندگان است و موزه (Mori Art) در طبقه بالای برج (Roppongi Hills Mri) قرار دارد و شامل هنرهای معاصر از سراسر دنیا است. برای دسترسی به این موزه می توانید از طریق متروی توکیو و خط چیوا استفاده کرده و در ایستگاه نوگیزاکا پیاده شوید.
تئاتر کابوکی-زا Kabuki-za Theatre
شهر توکیو، شهر تئاترهای فوق‌العاده است و تئاتر تاریخی (Kabuki-za) در منطقه گینزا قرار دارد. در دنیا، تئاتر ژاپن را با نام تئاتر کابوکی می شناسند و گونه ای تئاترهای شرقی و سنتی در کشور ژاپن است، همچنین اجراهای قرون وسطایی ترکیبی از آواز و رقص هستند، این نمایش در میان همگان پرآوازه و مشهور است. در فرهنگ ژاپنی اصطلاح kabukimono به طور کلی به کسانی اشاره دارد که لباس های عجیب می پوشند و با غرور در خیابان ها راه می روند. همچنین پیدایش تئاتر کابوکی به سال ۱۶۰۳ برمی گردد و دارای ظرفیت ۲۵۰۰ نفری است و نمایش های این مجموعه چهار ساعت طول می کشند.
مقبره نزو Nezu Shrine
مقبره نزو، آرامگاه شاهزاده یاماتو کاترو فرزند امپراتور کیکو است. از مهم ترین ویژگی مقبره نزو وجود ستون های معروف ژاپنی به نام توری است. توری در معابد به عنوان نمادی از عبور افراد پس از مرگ از جهان مادی به محلی مقدس است. پیروان این مذهب حق ندارند از وسط ستون یا دروازه عبور کنند، زیرا این مسیر مخصوص خدایان است.