درخواست اصلاح

گلو

از دانشنامه ویکیدا

گلوی انسان در داخل تقریباً همان ساختار قسمتی از گردن را دارد که در جلوی آن قرار دارد. مهره ها در بسیاری از پستانداران البته تفاوت های زیادی وجود دارد.

تصویری از جایگاه گلو
تصویری از جایگاه گلو

گلو از 2 قسمت حلق و حنجره تشکیل شده است. این بخش ها به هم مرتبط هستند. آناتومی حلق و حنجره ارتباط مستقیمی با عملکرد آنها دارد.

بسیاری از ریشه های عصبی، شریان ها و سایر سیستم ها از ابتدای زبان تا ابتدای شانه عبور می‌کنند. حلق و حنجره در کنار یکدیگر قرار دارند، و عملکردهای مشابهی دارند و با هم در فرآیند جذب غذا و تنفس شرکت می کنند.

بیایید این بخش ها را جداگانه تجزیه و تحلیل کنیم:

حلق

حلق از انتهای دهان شروع می شود و تا پایین گردن ادامه می یابد این بخش در شکل خود شبیه لوله مخروطی است که به سمت بالا منبسط شده است و قسمت باریک آن در پایه حنجره قرار دارد. بافت غده ای زیادی در قسمت بیرونی حلق وجود دارد که مایع مخاطی مورد نیاز برای روان کردن گلو را در هنگام استرس تولید می کند: گفتار و غذا. حلق از 3 قسمت تشکیل شده است:

نازوفارنکس

ابتدای بخش. بافت نرم کام از مجاری بینی در برابر ورود ذرات غذا به داخل آنها محافظت می کند. آدنوئیدها در بالا قرار دارند - بافت هایی که در پشت جمع می شوند. شیپور استاش نازوفارنکس، گلو و گوش میانی را به هم متصل می کند. نازوفارنکس تقریباً بی حرکت است.

اوروفارنکس

قسمت میانی. واقع در دهان - پشت، عمیق تر از بخش نازوفارنکس. هوا را به لوله های ریوی و برونش منتقل می کند. زبان در دهان قرار دارد و غذا را به مری می راند. غدد مهمترین اندام این بخش هستند. آنها محافظی در برابر عفونت ها هستند، اما خود آنها اغلب در معرض بیماری ها هستند.

بلع

قسمت پایینی بخش حلق. مجهز به ریشه های عصبی است که به طور همزمان به کار تنفس و مری کمک می کند.

به لطف این بخش، همه چیز درست پیش می‌رود: تکه‌های غذا وارد مری می‌شوند، و هوا به طور همزمان وارد ریه‌ها می‌شود.

حنجره

دارای اسکلت با غضروف هایی است که توسط رباط های مفصلی و عضلانی در کنار هم نگه داشته می شوند. حنجره از استخوان هیوئید در مجاورت غده تیروئید تشکیل شده است. با انقباض عضلات هیپوگلاس عمل می کند. حنجره بخش پیچیده ای است که مسئول فرآیند مهمی از عملکرد بدن در این ناحیه است. هر قسمت از این بخش مسئول عملکرد یک یا قسمت دیگری از گلو است. عضلات حنجره مسئول کارهای زیرهستند

باریک کردن و افزایش قطر گلوت با کمک اسکوپ تیروئید، اسکوپ حلقه ای، عضلات اسکوپی شکل و عرضی.

رباط ها با کمک بافت نرم صوتی و کریکوتیروئید کار می کنند.

قسمت ورودی حنجره:

در پشت قسمت ورودی قیف وجود دارد. غضروف های شکل، متشکل از برجستگی‌های کوچک.

اپی گلوت در جلو قرار دارد.

از طرفین - بافت چین خورده cherpalonadlartannaya، متشکل از توبرکل های تیغه ای.

حفره حنجره:

منشاء - از بافت چین خورده دهلیزی گسترش می یابد به اپی گلوت این بافت از یک پوسته مرطوب تشکیل شده است.

بخش بین بطنی باریک ترین قطعه حنجره است. از تارهای صوتی شروع می شود و در بالای تارهای صوتی به پایان می رسد.

بخش ساب گلوت - واقع در زیر، نزدیک شکاف، که مسئول صدا است. در انتها دارای یک انبساط است که از آن نای شروع به کشیده شدن می کند.

پوشش‌های حنجره:

غشای مخاطی - شامل یک پوشش با بسیاری از هسته و منشور.

غضروف فیبرو - غضروف های ظریف، نرم و هیالین. آنها توسط الیاف احاطه شده اند. همه اینها با هم چارچوب حنجره را تشکیل می دهند.

بافت همبند - حنجره و سایر قسمت های گردن را از داخل به هم متصل می کند.

آناتومی این دو بخش به ویژگی‌های عملکردی آنها مربوط می شود.

ویژگی‌های عملکردی حنجره:

حفاظت - غشای مخاطی مجهز به یک لایه متحرک خاص با بسیاری از بافت های غده ای. وقتی تکه‌های غذا از کنار آن عبور می‌کنند، ریشه‌های عصبی حرکات انعکاسی انجام می‌دهند و باعث سرفه می‌شوند. با کمک آن، تکه های غذا از حنجره به داخل دهان می افتند.

تنفس - رابطه مستقیمی با عملکردهای محافظتی دارد. دهانه، که مجهز به ماهیچه ها و غدد تارهای صوتی است، سپس کاهش می یابد، سپس افزایش می یابد و جریان هوا را هدایت می کند.

آموزش صدا، گفتار - تن صدا به طور مستقیم به ترکیب آناتومیک حنجره و وضعیت عضلات و بافت های همبند بستگی دارد.

ویژگی‌های عملکردی حلق مشابه هستند به عملکرد حنجره. تفاوت ها در تفاوت های ظریف زیر است:

ویژگی تنفسی - تمام قسمت های مجزای حلق درگیر هستند: بینی، دهان، گلو. او اکسیژن را از بینی دریافت می کند و سپس وارد بدنش می شود.

صدا، گفتار - آواها ظاهر می شوند (صامت ها و مصوت ها) و در بافت های نرم کام و به کمک گفتار تشکیل می شوند. این قسمت‌ها «پرده‌ای» برای نازوفارنکس هستند که به لطف آن صداهای تندرو و زیر و بمی صدا ایجاد می‌شود.

محافظت و آسیب شناسی در حلق با تنفس بینی همراه است. دایره لنفوئیدی حلق همراه با بافت های نرم و لنف مجاور یک سیستم ایمنی کامل بدن را تشکیل می دهد. اگر فردی نقص داشته باشد (مادرزادی یا اکتسابی)، رشد بافت رخ می دهد

حساسیت آنها کاهش می یابد و باکتری ها شروع به تکثیر می کنند. حلق از سایر قسمت های گلو محافظت می کند و تمام ارگانیسم های بیماری زا را جمع آوری می کند. اگر التهاب در حلق وجود داشته باشد، بینی و گوش ها آسیب می بینند.

خوردن - این ویژگی عملکردی شامل بلع و مکیدن است. در بالای این بخش گیرنده های مژگانی وجود دارد. در حین کار، بافت های نرم شروع به کار می کنند، فرآیند انقباض رخ می دهد، مایع به شکل مخاط و رفلکس حلق، استفراغ یا سرفه آزاد می شود. تمام مواد مضری که روی مژه ها جمع شده اند هنگام سرفه یا قورت دادن مژه ها همراه ما دفع می شود

انواع گلودرد

گلودردها را بر این اساس که کدام بخش گلو را درگیر کرده‌اند در سه دسته زیر قرار می‌دهند:

  • فارنژیت یا گلودرد التهابی (Pharyngitis) که دقیقا ناحیه پشت دهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
  • تونسیلیت یا التهاب لوزه‌ها (Tonsillitis) که در آن لوزه‌ها متورم و قرمز می‌شوند. لوزه‌ها بافت سفتی پشت دهان هستند.
  • لارنژیت یا التهاب حنجره (Laryngitis) که حنجره قرمز و متورم می‌شود.

علائم گلو درد

نشانه‌های گلو درد بر اساس نوع آن متفاوت خواهد بود. علائم این بیماری به قرار زیر است:

  • احساس درد یا خارش در گلو
  • دردی که با قورت دادن آب دهان یا حرف زدن بدتر می‌شود.
  • خشکی گلو
  • دشواری در بلعیدن
  • سوزش و تورم غده‌های گردن یا فک
  • قرمزی و التهاب لوزه‌ها
  • چرک یا لکه‌های سفید رنگ روی لوزه‌ها
  • صدای گرفته یا تودماغی

شاید بیماری‌های عفونی که سبب گلو درد می‌شوند، علائم دیگری داشته باشند:

  • تب
  • سرفه
  • آبریزش بینی
  • عطسه
  • بدن درد
  • سردرد
  • حالت تهوع و استفراغ
  • علل ابتلا به گلو درد
  • اکثر گلودردها دلایل عفونی دارند یا به خاطر عوامل محیطی نظیر خشکی هوا روی می‌دهند
  • سرماخوردگی، آنفلوآنزا و عفونت‌های محیطی
  • ۹۰ درصد از گلودردها را ویروس‌ها ایجاد می‌کنند. ویروس‌هایی که سبب گلودرد می‌شوند شامل:
  • سرماخوردگی معمولی
  • آنفلوانزا
  • مونونوکلئوز یا تب غده‌ای (mononucleosis)، یک بیماری عفونی که از طریق بزاق منتقل می‌شود.
  • سرخک (measles)، بیماری که با تب و جوش‌های قرمز همراه است.
  • آبله مرغان (chickenpox)، عفونتی که سبب تب و جوش‌های قرمز رنگ روی پوست می‌شود.
  • اوریون (mumps)، عفونتی که باعث ایجاد تورم غده‌های بزاقی در گردن خواهد شد.

گلودرد میکروبی و عفونت‌های باکتریایی

عفونت‌های باکتریایی نیز می‌توانند این عارضه را ایجاد کنند. شایع‌ترین نوع آن گلودرد میکروبی (Strep throat) است که عفونت گلو و لوزه‌ها را دربر می‌گیرد و توسط باکتری استرپتوکوک گروه A (group A Streptococcus bacteria) ایجاد می‌شود.

علائم گلو درد میکروبی

رایج‌ترین علائم این نوع از گلودرد به شرح زیر هستند:

  • تب ناگهانی بالای ۳۸ درجه
  • گلوی قرمز و ملتهب با لکه‌های سفید
  • سردرد
  • لرز کردن
  • کاهش اشتها
  • ورم غدد لنفاوی گردن
  • دشواری در بلع
  • علائم معمولا تا پنج روز طول می‌کشند.

حساسیت‌ها

زمانی که سیستم ایمنی بدن در برابر آلرژی‌هایی مانند گرده گیاهان، چمن‌ها و موی حیوانات خانگی واکنش نشان می‌دهد، مواد شیمیایی آزاد می‌کند که موجب بروز نشانه‌هایی مانند گرفتگی بینی، آبریزش از چشم، عطسه و سوزش گلو می‌‎شوند.

خلط‌های اضافی در بینی گاهی از پشت حلق ترشح می‌شوند که ترشح پشت حلقی نام دارند و می‌توانند گلو را تحریک کنند.

خشکی هوا

هوای خشک رطوبت دهان و گلو را از بین می‌برد و سبب احساس خشکی و خارش می‌شود. در ماه‌های زمستان با روشن کردن بخاری هوا معمولا خشک‌تر است.

سیگار، مواد شیمیایی و حساسیت‌های دیگر

مواد شیمیایی مختلف زیادی در محیط سبب تحریک گلو می‌شوند، از قبیل:

  • سیگار و سایر دخانیات تنباکویی
  • آلودگی‌های هوا
  • محصولات شوینده و سایر مواد شیمیایی

زخم‌ها

زخم‌ها و بریدگی‌ها در گردن می‌توانند دردی در گلو ایجاد کنند. گیر کردن غذا در گلو نیز سبب تحریک آن خواهد شد.

حتی بعد از بلند صحبت کردن، جیغ کشیدن یا آواز خواند به مدت طولانی می‌توانید تجربه گلو درد داشته باشید. به همین دلیل اغلب مربی‌های ورزشی یا معلمان گلودرد دارند.

بیماری‌ رفلکس معده

رفلکس معده (Gastroesophageal reflux disease) (GERD) بیماری است که اسید معده از معده به سمت بالا و مری برمی‌گردد. این اسید سبب سوزش مری و گلو می‌شود.

تومور

تومور گلو، حنجره یا زبان یکی دیگر از علل گلودرد است که کمتر شیوع دارد. زمانی که گلودردی نشانه سرطان باشد، پس از چند روز رفع نمی‌شود و ادامه‌دار خواهد بود.

درمان با دارو

اکثر گلودردها طی چند روز بدون هیچ درمانی بهبود می‌یابند اما برای خلاص شدن از شر گلو درد داروهای زیر تجویز می‌شود:

همچنین می‌توانید از داروهای زیر برای درمان گلودرد استفاده کنید:

  • اسپری مخصوص گلودرد که شامل ضدعفونی‌کننده‌هایی مانند فنول یا ترکیبات خنک‌کننده مانند منتول یا اوکالیپتوس می‌شود
  • آبنبات ضد سرفه
  • شربت سرفه

درمان گلو درد با آنتی‌بیوتیک

آنتی‌بیوتیک‌ها عفونت‌های ناشی از باکتری مانند گلو درد میکروبی را درمان می‌کنند، این داروها عفونت‌های ویروسی را درمان نمی‌کنند.

برای درمان گلودرهای میکروبی باید آنتی‌بوتیک مصرف شود تا بیمار دچار بیماری‌های ثانوی مانند ذات الریه (pneumonia)، برونشیت (bronchitis) و تب روماتیسمی نشود. آنتی‌بیوتیک‌ها قادر به کاهش درد ناشی از گلودرد در مدت زمان یک روز هستند و خطر ابتلا به تب روماتیسمی را تا دو سوم کاهش می‌دهند

پزشکان معمولا یک دوره مصرف ده روزه آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کنند و مصرف کل دارو بسیار اهمیت دارد، حتی اگر احساس بهبودی ایجاد شود. قطع کردن زودهنگام مصرف آنتی‌بیوتیک باعث می‌شود بعضی باکتری‌ها زنده بمانند و دوباره بیماری بازگردد.

داروهای گیاهی برای درمان گلو درد

بعضی داروهای گیاهی مانند نارون آمریکایی (slippery elm)، ریشه گل ختمی (marshmallow root) و ریشه شیرین بیان (licorice root) به عنوان درمان گیاهی گلودرد به کار می‌روند.

دمنوش بابونه برای درمان التهابات ناشی از گلو درد مفید است، همچنین آنتی اکسیدان قوی به حساب می‌آید.

اسپری روغن نعناع فلفلی گلودرد را کاهش می‌دهد. نعناع فلفلی حاوی منتول است که به کاهش خلط و گلودرد کمک می‌کند و سرفه را تسکین خواهد داد. نعناع فلفلی خاصیت ضد التهابی، آنتی باکتریایی و ضد ویروسی دارد که به بهبود گلودرد کمک شایانی می‌کند.

شنبلیله خواص درمانی بی‌نظیری دارد. با خوردن تخم شنبلیله، استفاده از روغن موضعی شنبلیله، یا نوشیدن چای آن می‌توانید گلو درد را کاهش دهید.

سرکه سیب نیز یکی دیگر از درمان‌های گیاهی برای گلودرد محسوب می‌شود. تحقیقات زیادی اثرات درمانی سرکه سیب را در مقابله با عفونت‌ها نشان داده‌اند. سرکه سیب به دلیل خاصیت اسیدی که دارد می‌تواند خلط‌ ها را از بین ببرد و از گسترش باکتری جلوگیری کند.

سیر خواص طبیعی و درمانی زیادی دارد و یک آنتی باکتری محسوب می‌شود. سیر با داشتن آلیسین که از ترکیبات آلی گوگرد است توانایی مقابله با انواع عفونت‌ها را دارد.

درمان‌های خانگی گلو درد

اکثر گلودردها را می‌توان در منزل درمان کرد. بهتر است بیشتر استراحت کنید تا سیستم ایمنی بتواند به‌خوبی با عفونت مقابله کند.

برای رهایی از درد گلو می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:

  • مصرف آب یکی از روش‌هایی است که برای مشکلات گرفتگی پیشنهاد می‌شود، چون خشکی مشکل را حادتر خواهد کرد. نوشیدن مقدار زیاد آب به نرم شدن گلو کمک و خلط‌ها را کمتر می‌کند.
  • آب نمک غرغره کنید. به میزان ۱ قاشق چایخوری نمک در یک لیوان آب بریزید و غرغره کنید.
  • مایعات گرم مانند چای گرم با عسل، آب گرم و لیموترش بنوشید. نوشیدن دمنوش بسیار کارساز است.
  • خوردن سوپ گرم نیز در بهبودی موثر خواهد بود.
  • بستنی بخورید.
  • آب‌نبات یا قرص‌های مخصوص سرفه بمکید.
  • رطوبت لازم را در محیط ایجاد کنید.
  • به خودتان و تارهای صوتی‌تان استراحت دهید تا بهبودی کامل ایجاد شود.

درمان سنتی

اسانس‌هایی که از برگ، پوست، ساقه و گل‌های گیاهان گرفته می‌شوند خاصیت درمانی دارد. این اسانس‌ها میکروب‌ها را از بین می‌برند و التهاب را کاهش می‌دهند.

فرو بردن و بلعیدن این اسانس‌ها پیشنهاد نمی‌شود، بلکه بهتر است به روش‌های دیگری نظیر استنشاق یا بخور مصرف شوند. همچنین می‌توانید این اسانس‌ها را به آب حمام و وان اضافه کنید

زمان مراجعه به پزشک

درد گلو که توسط عفونت‌های ویروسی ایجاد می‌شوند معمولا پس از ۲ تا ۷ روز، خودبه‌خود بهبود می‌یابند، با وجود این بعضی از انواع گلودرد نیاز به درمان دارند.

اگر علائم زیر را داشتید بهتر است به پزشک مراجعه کنید:

  • گلو درد شدید
  • مشکل در بلعیدن
  • مشکل در تنفس یا درد هنگام نفس کشیدن
  • مشکل هنگام باز کردن دهان
  • تب بالای ۳۸ درجه سیلسیوس
  • گردن درد
  • گوش درد
  • وجود خون در بزاق دهان یا خلط
  • دردی که بیشتر از یک هفته طول بکشد