درخواست اصلاح

تقسیمات کشوری ایران

از دانشنامه ویکیدا

تقسیمات کشوری ایران در آخرین قانون و اصلاحات مرتبط با آن به استان، شهرستان، بخش، شهر، دهستان، روستا تقسیم می‌شود.[۱] بر اساس آخرین تقییرات قانون روستا کوچکترین واحد و استان بزرگترین واحد تقسیمات کشوری است. امروزه ایران دارای 31 استان و ده‌ها هزار بخش و بیش از هزار شهر است.

نقشه استان‎‌های ایران
نقشه استان‎‌های ایران

پیشینه

نخستين قانون تقسيمات كشوری (قانون اياالت و واليت)

پس از نهضت مشروطیت در اولین دوره قانونگذاری به سال 1721هجری شمسی، اولین قانون تقسیمات کشوری ایران، تحت عنوان قانون تشکیلات ایالات و ولایت به تصویب رسید.

در قانون تشکیلات ایالات و ولایت درباره تعریف تعریف ایالت و ولایت چنین آمده است: ایالت قسمتی از مملکت است که دارای حکومت مرکزی بوده و ولایت، حاکم نشین جزع و توابع می‌باشد، اعم از حکومت تابع پایتخت یا تابع مرکز والیتی.

دومين قانون تقسيمات كشور در سال 1316

در 16 آبانماه 1316 هجری شمسی که قانون، تقسیمات کشور و وظایف فرمانداران و بخشداران به تصویب رسید که تغییرات مهمی در محدوده تقسیمات کشوری به عمل نیاورد.

سومین قانون تقسیمات کشور در سال 1362

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در سال 1358 ،عمده تغییرات در تغییر نام عناصر و واحدهای تقسیمات کشوری بوده است. اما پس از گذشت چند سال از پیروزی در سال 1362 قانون سوم تقسیمات کشوری ایران تحت عنوان قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. آئین نامه اجرایی قانون یاد شده نیز در سال 1363 به تصویب هیات دولت رسید. ضمن اینکه بندهایی از آن قانون در سال 1389 مجددا مورد اصلاح قرار گرفت. [۲]

فهرست استان‌های ایران

ایران در سال 1316 دارای 10 استان بود که پس از آن به 14 استان افزایش یافت. امروز ایران دارای 31 استان و بیش از 1000 شهر است.

در ادامه فهرست استان‌های ایران به همراه برخی از نکات مهم آن ها را مشاهده می‌کنید.

ردیف نام استان کد استان مرکز تأسیس مساحت جمعیت (سال ۱۳۹۵)
۱ آذربایجان شرقی سوم تبریز ۱۳۱۶ ۴۵٬۶۵۰ ۳٬۹۰۹٬۶۵۲
۲ آذربایجان غربی چهارم ارومیه ۱۳۱۶ ۳۷٬۴۱۱ ۳٬۲۶۵٬۲۱۹
۳ اردبیل بیست و چهارم اردبیل ۱۳۷۲ ۱۷٬۸۰۰ ۱٬۲۷۰٬۴۲۰
۴ اصفهان دهم اصفهان ۱۳۱۶ ۱۰۷٬۰۲۹ ۵٬۱۲۰٬۸۵۰
۵ البرز سی‌ام کرج ۱۳۸۹ ۵٬۸۳۳ ۲٬۷۱۲٬۴۰۰
۶ ایلام شانزدهم ایلام ۱۳۵۳ ۲۰٬۱۳۳ ۵۸۰٬۱۵۸
۷ بوشهر هجدهم بوشهر ۱۳۵۲ ۲۲٬۷۴۳ ۱٬۱۶۳٬۴۰۰
۸ تهران بیست و سوم تهران ۱۳۵۷ ۱۲٬۹۸۱ ۱۳٬۲۶۷٬۶۳۷
۹ چهارمحال و بختیاری چهاردهم شهرکرد ۱۳۵۲ ۱۶٬۳۳۲ ۹۴۷٬۷۶۳
۱۰ خراسان جنوبی بیست و نهم بیرجند ۱۳۸۳ ۱۵۱٬۱۹۳ ۷۶۸٬۸۹۸
۱۱ خراسان رضوی نهم مشهد ۱۳۱۶ ۱۱۸٬۸۵۴ ۶٬۴۳۴٬۵۰۱
۱۲ خراسان شمالی بیست و هشتم بجنورد ۱۳۸۳ ۲۸٬۴۳۴ ۸۶۳٬۰۹۲
۱۳ خوزستان ششم اهواز ۱۳۱۶ ۶۴٬۰۵۵ ۵٬۰۰۱٬۳۴۹
۱۴ زنجان نوزدهم زنجان ۱۳۵۲ ۲۱٬۷۷۳ ۱٬۰۵۷٬۴۶۱
۱۵ سمنان بیستم سمنان ۱۳۵۵ ۹۷٬۴۹۱ ۷۰۲٬۳۶۰
۱۶ سیستان و بلوچستان یازدهم زاهدان ۱۳۳۶ ۱۸۰٬۷۲۶ ۲٬۷۷۵٬۰۱۴
۱۷ فارس هفتم شیراز ۱۳۱۶ ۱۲۲٬۶۰۸ ۴٬۸۵۱٬۲۷۴
۱۸ قزوین بیست و ششم قزوین ۱۳۷۶ ۱۵٬۵۶۷ ۱٬۲۷۳٬۷۶۱
۱۹ قم بیست و پنجم قم ۱۳۷۵ ۱۱٬۵۲۶ ۱٬۲۹۲٬۲۸۳
۲۰ کردستان دوازدهم سنندج ۱۳۳۷ ۲۹٬۱۳۷ ۱٬۶۰۳٬۰۱۱
۲۱ کرمان هشتم کرمان ۱۳۱۶ ۱۸۱٬۷۸۵ ۳٬۱۶۴٬۷۱۸
۲۲ کرمانشاه پنجم کرمانشاه ۱۳۱۶ ۲۴٬۹۹۸ ۱٬۹۵۲٬۴۳۴
۲۳ کهگیلویه و بویراحمد هفدهم یاسوج ۱۳۵۵ ۱۵٬۵۰۴ ۷۱۳٬۰۵۲
۲۴ گلستان بیست و هفتم گرگان ۱۳۷۶ ۲۰٬۳۶۷ ۱٬۸۶۸٬۸۱۹
۲۵ گیلان یکم رشت ۱۳۱۶ ۱۴٬۰۴۲ ۲٬۵۳۰٬۶۹۶
۲۶ لرستان پانزدهم خرم‌آباد ۱۳۵۲ ۲۸٬۲۹۴ ۱٬۷۶۰٬۶۴۹
۲۷ مازندران دوم ساری ۱۳۱۶ ۲۳٬۸۴۲ ۳٬۲۸۳٬۵۸۲
۲۸ مرکزی صفرم اراک ۱۳۲۶ ۲۹٬۱۲۷ ۱٬۴۲۹٬۴۷۵
۲۹ هرمزگان بیست و دوم بندرعباس ۱۳۴۶ ۷۰٬۶۹۷ ۱٬۷۷۶٬۴۱۵
۳۰ همدان سیزدهم همدان ۱۳۵۲ ۱۹٬۳۶۸ ۱٬۷۳۸٬۲۳۴
۳۱ یزد بیست و یکم یزد ۱۳۵۲ ۷۳٬۴۷۷ ۱٬۱۳۸٬۵۳۳

منابع