لوومیلناسیپران
لوومیلناسیپران (به انگلیسی: Levomilnacipran) یک داروی ضد افسردگی است که از طریق مهار بازجذب مجدد سروتونین و نوراپی‌نفرین (SNRI) عمل می‌کند. این دارو جهت درمان اختلال افسردگی ماژور استفاده می‌شود.
از دارویی مشابه با این دارو به نام میلناسیپران برای درمان اختلال درد مزمن به نام فیبرومیالژی استفاده می‌شود. برای درمان فیبرومیالژی نباید از لوومیلناسیپران استفاده شود.
مقدار مصرف
- افسردگی: ابتدا 20 میلی‌گرم یک بار در روز به مدت 2 روز؛ افزایش 40 میلی گرم یک بار در روز؛ سپس ممکن است در فواصل 2 روزه یا بیشتر 40 میلی‌گرم افزایش یابد.
- دوز نگهدارنده: 40 تا 120 میلی گرم یک بار در روز.
- حداکثر: 120 میلی گرم در روز
- قطع درمان: هنگام قطع داروهای ضد افسردگی که مصرف آن‌ها بیش از 3 هفته به طول انجامیده است، برای به حداقل رساندن علائم ترک و سندروم ویدرال، دوز دارو را به تدریج کاهش دهید.
تداخلات دارویی
- دکس فن فلورامین
- آمی تریپتیلین
- ایمی پرامین
- کوبیسیستات
- فن دی مترازین
- دس ونلافاکسین
- لورکاسرین
- فوسامپرناویر
- آیوهگزول (امنی پک)
- دکستروآمفتامین
- دی اتیل پروپیون
- فن فلورامین
- مت آمفتامین
- رمی فنتانیل
- فنیل پروپانولامین
- بوسپرویر
- تلیترومایسین
- راساژیلین (رازاگیلین)
- مپریدین
- پروتریپتیلین
- التریپتان
- ایدلالیزیب
- فنترمین
- اس سیتالوپرام
- زولمی
- لینزولید
- ویلازودون
- نورتریپتیلین
- کلاریترومایسین
- متیلن بلو
- دی هیدرو ارگوتامین
- پروکاربازین
- ترانیل سیپرومین
- تریمی پرامین
- راموسیروماب
هشدارها
قبل از مصرف این دارو در صورت وجود هر یک از موارد زیر از مصرف دارو خودداری نمایید:
- در طی 7 روز قبل یا 14 روز پس از مصرف مهار کننده MAO، از لوومیلناسیپران استفاده نکنید. تداخل دارویی خطرناک می‌تواند بین این داروها رخ دهد. مهار کننده های MAO شامل ایزوکربوکسازید، لانزولید، متیلن بلو تزریقی، فنلزین، راساژیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین است.
هشدارهای مهم روانپزشکی
داروهای ضد افسردگی خطر ابتلا به افكار و رفتار خودكشی را در بین كودكان، نوجوانان و بزرگسالان جوان (18 تا 24 سال) مبتلا به اختلال افسردگی (MDD) و سایر اختلالات روانی افزایش می‌دهند. قبل از تجویز این دارو این خطر را در نظر بگیرید. نظارت جدی بر بدتر شدن شرایط بالینی بیمار، خودکشی یا تغییرات غیر معمول در رفتار، به ویژه در چند ماه اولیه درمان یا در طی دوره های تنظیم دوز (افزایش یا کاهش)، باید انجام شود. استفاده از این دارو در کودکان هنوز توسط FDA تأیید نشده است.
عوارض جانبی
خطر خونریزی: ممکن است نقص در تجمع پلاکتی منجر به افزایش خطر خونریزی شود؛ به خصوص اگر این دارو همزمان با آسپیرین، NSAID ها، وارفارین یا سایر داروهای ضد انعقاد مصرف شود. خونریزی مربوط به استفاده از SNRI از بروز کبودی جزئی تا خونریزی تهدید کننده زندگی با مصرف این دارو، گزارش شده است.
آثار قلبی و عروقی: مصرف این دارو ممکن است فشار خون و ضربان قلب بیمار را افزایش دهد. فشار خون و ضربان قلب باید قبل از شروع درمان و پس از شروع مصرف به صورت دوره‌ای ارزیابی شود. در افراد با فشار خون بالا یا تاکی کاردی، کاهش میزان دوز یا قطع تدریجی دارو را در نظر بگیرید. این دارو در بیماران با فشار خون بالا، تاکی آریتمی (به عنوان مثال فیبریلاسیون دهلیزی) یا سایر بیماری های قلبی عروقی با احتیاط استفاده شود.
شکستگی: در بیمارانی که داروهای ضد افسردگی استفاده می‌کنند، احتمال شکستگی استخوان وجود دارد. اگر یک بیمار تحت درمان با داروهای ضد افسردگی، درد غیرقابل توجیه استخوان، درد نقطه‌ای، تورم یا کبودی دارد، احتمال بروز شکستگی ممکن است.
آثار چشمی: این دارو ممکن است سبب گشاد شدن خفیف عروق چشمی شود که این امر در افراد مستعد می‌تواند به گلوکوم با زاویه باریک منجر شود.
سندرم سروتونین: احتمال بروز سندروم سروتونین(SS) با عوامل سروتونرژیک (به عنوان مثال SSRI ها و SNRI ها)، به ویژه هنگامی که در ترکیب با سایر عوامل سروتونرژیک یا عوامل موثر بر متابولیسم سروتونین (مثلاً مهارکننده های MAO برای معالجه اختلالات روانپزشکی، استفاده می‌شود، وجود دارد. بیماران را از نظر بروز علائم سندروم سروتونین مانند تغییرات وضعیت روانی (مثلاً اضطراب، توهم، هذیان و اغما)، بی ثباتی اتونوم (تاکی کاردی، فشار خون ناپایدار و دیافورز)، تغییرات عصبی - عضلانی (مثلا لرزش)، علائم دستگاه گوارش (به عنوان مثال حالت تهوع، استفراغ یا اسهال) و یا تشنج تحت نظر قرار دهید. در صورت بروز علائم، بلافاصله درمان را قطع کنید.
احتباس ادراری: این دارو ممکن است سبب افزایش احتباس ادراری شود. به بیمار توصیه نمایید که در صورت بروز علائم مشکلات ادراری گزارش کند. بیماران مستعد ابتلا به اختلالات انسداد ادراری این دارو را با احتیاط استفاده نمایند.
موارد احتیاط
در صورت وجود هر یک از موارد زیر حتما به پزشک خود اطلاع دهید:
- مشکلات قلبی
- فشار خون بالا
- مشکلات خونریزی
- مشکلات ادراری
- بیماری کلیوی
- اختلال دو قطبی (افسردگی مانیک)
- اگر در خانواده شما سابقه افسردگی، رفتار مانیک یا خودکشی وجود داشته باشد.
- اگر الکل می‌نوشید.
زمان مراجعه به پزشک
این دارو همراه با تأثیرات لازم، ممکن است اثرات ناخواسته‌ای ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهند، اما در صورت بروز آن‌ها ممکن است احتیاج به مراقبت پزشکی باشد. در صورت مصرف این دارو و بروز عوارض زیر فوراً با پزشک خود مشورت کنید:
عوارض عمومی
- دشواری در ادرار کردن
- ضربان قلب یا نبض سریع و یا نامنظم
عوارض نادر
- درد در بازو، پشت یا فک
- تاری دید
- سوزش
- خارش
- بی حسی
- لرزش
- احساس سوزن سوزن شدن
- درد یا ناراحتی در قفسه سینه
- سفتی یا سنگینی قفسه سینه
- تیرگی ادرار
- کاهش دفعات ادرار
- دشواری در هنگام عبور ادرار
- دشواری در تکلم
- گیجی، غش یا احساس سنگینی سر هنگام بلند شدن ناگهانی از حالت دراز کشیده یا نشسته
- خشکی دهان
- غش کردن
- تحریک پذیری
- از دست دادن کنترل تعادل
- لرزش یا سفتی عضلات
- ادرار دردناک
- ضربان در گوش
- سفتی اندام ها
- تعریق
- تنفس دشوار
- مشکل در خواب
- خستگی غیرعادی
برخی از عوارض جانبی لوومیلناسیپران ممکن است رخ دهد که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. با تنظیم بدن شما به دارو، این عوارض جانبی در طول درمان از بین می‌رود. همچنین، ممکن است متخصص مراقبت های بهداشتی بتواند در مورد راه های جلوگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی شما را راهنمایی کند. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه دارد یا آزار دهنده است، به پزشک مراجعه کنید:
عوارض عمومی
- مشکل در حرکت روده (مدفوع کردن)
- افزایش تعریق
- از بین رفتن توانایی، تمایل یا عملکرد جنسی
عوارض نادر
- احساس نفخ یا پر بودن معده
- کاهش اشتها
- خشکی چشم
- خشکی پوست
- احساس گرما
- خارش یا بثورات
- قرمزی چشم